نیابت عامه: تفاوت میان نسخه‌ها

مبنای روایی نیابت عامه، احادیثی است که از [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] رسیده است. معروف‌ترین حدیث [[مقبوله عمر بن حنظله]] است. بر اساس این روایت امام صادق(ع) تصریح کرده است که شیعیان باید برای حل اختلافات خود، به راویان حدیث و کسانی که حلال و حرام و احکام را می‌شناسند، رجوع کنند. بر اساس همین حدیث کسی که حکم فقیهان را رد و انکار کند در واقع حکم امامان را رد کرده است.<ref> الکافی، ج ۱، ص۶۷.</ref>بنابر روایتی دیگر، که از [[امام مهدی]] نقل شده، مؤمنان باید در رویدادهای روزگار، به راویان احادیث اهل بیت(ع) رجوع کنند و آن حضرت تصریح کرده است که «آنان (راویان) [[حجت]] من بر شمایند و من حجت خدا بر ایشانم.»<ref> الکافی، ج ۱، ص:۶۷</ref> همچنین در روایتی از [[امام دهم]] علی بن محمد نقی(ع) آمده است: «گروهی از علما پس از غیبت قائم ما مردم را به امامت او فرامی‌خوانند و با حجتهای ربّانی از دین او دفاع می‌کنند.... آنان همچون ناخدا، سکان کشتی را در دست دارند...