سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آیات مشهور
جز (←آیات مشهور) |
جز (←آیات مشهور) |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
* «'''وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَٰلِكَ غَدًا ﴿٢٣﴾ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّـهُ ۚ وَاذْكُر رَّ‌بَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَىٰ أَن يَهْدِيَنِ رَ‌بِّي لِأَقْرَ‌بَ مِنْ هَـٰذَا رَ‌شَدًا''' ﴿٢٤﴾» | * «'''وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَٰلِكَ غَدًا ﴿٢٣﴾ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّـهُ ۚ وَاذْكُر رَّ‌بَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَىٰ أَن يَهْدِيَنِ رَ‌بِّي لِأَقْرَ‌بَ مِنْ هَـٰذَا رَ‌شَدًا''' ﴿٢٤﴾» | ||
ترجمه: و زنهار در مورد چيزى مگوى كه من آن را فردا انجام خواهم داد.(۲۳) مگر آنكه خدا بخواهد، و چون فراموش كردى پروردگارت را ياد كن و بگو: «اميد كه پروردگارم مرا به راهى كه نزديكتر از اين به صواب است، هدايت كند.(۲۴)<br /> | ترجمه: و زنهار در مورد چيزى مگوى كه من آن را فردا انجام خواهم داد.(۲۳) مگر آنكه خدا بخواهد، و چون فراموش كردى پروردگارت را ياد كن و بگو: «اميد كه پروردگارم مرا به راهى كه نزديكتر از اين به صواب است، هدايت كند.(۲۴)<br /> | ||
آیات ۲۳ و ۲۴ سوره کهف به [[آیه مشیت]] معروف است. در این [[آیه|آیات]] خداوند از [[پیامبر اسلام (ص)]] می‌خواهد وقتی قصد خبر دادن از انجام کاری در آینده را | آیات ۲۳ و ۲۴ سوره کهف به [[آیه مشیت]] معروف است. در این [[آیه|آیات]] خداوند از [[پیامبر اسلام (ص)]] ویا از او و دیگران می‌خواهد وقتی قصد خبر دادن از انجام کاری در آینده را دارند با گفتن جمله «ان شا الله» آن کار را به اذن و [[مشیت خداوند]] معلق کنند. این آیات در مقام بیان این مطلب است که هیچ شخصی در مالکیت و فاعلیت خود دارای استقلال نیست و ملکیت شخص بر چیزی یا تاثیر بر کاری فقط به اذن و مشیت [[خداوند]] خواهد بود. گفتن جمله «ان شا الله» را نشان دهنده رعایت ادب در پیشگاه خداوند دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، اعلمی بیروت، ج۱۳، ص۲۷۰. | ||
</ref> | </ref> | ||
نکته مهم دیگر آیه(خواه مخاطبش فقط پیامبر باشد یا او باشد و دیگران) این است که هیچ سببی در جهان هستی بدون اراده و اذن و قدرت خداوند، هیچگونه تأثیری نخواهد داشت و این به معنای نفی استقلال موجودات در تأثیرگذاری است و این که همه چیز در جهان فقط با اذن و اراده و خواست خداوند تحقق می یابد. ارتباط این آیه با توکل نیز روشن است زیرا انسانی که عارف به مقام پرودگارش است و در برابر او تسلیم است خود را هیچگاه سببی مستقل در صدور افعال و انجام کارهایش نمی داند و تمام قدرت را از آنِ خدا می‌داند به همین سبب هرگاه تصمیم بر انجام کاری می گیرد و عزمش را جزم می کند؛ بر خداوند توکل می‌کند چنان چه آیه ۱۵۹ سوره آل‌عمران به پیامبر می‌فرماید: فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ ۚ إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ( ترجمه: اما هنگامی که تصمیم گرفتی، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد.) <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق. اعلمی بیروت، ج۱۳، ص۲۷۰و۲۷۱</ref> | |||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||