سوره مریم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←منظور از کهیعص
جز (←منظور از کهیعص) |
|||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
# روایاتی که این حروف مقطعه را به [[واقعه کربلا]] تفسیر کرده‌اند: «ک» اشاره به «[[کربلا]]»، «هاء» اشاره به «هلاک‌شدن خاندان پیامبر(ص)»، «ی» اشاره به «[[یزید]]»، «ع» اشاره به «عطش» و «ص» اشاره به «صبر و استقامت» [[امام حسین]] و یارانش دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۶-۷؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۶۹۷؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۴۸.</ref> | # روایاتی که این حروف مقطعه را به [[واقعه کربلا]] تفسیر کرده‌اند: «ک» اشاره به «[[کربلا]]»، «هاء» اشاره به «هلاک‌شدن خاندان پیامبر(ص)»، «ی» اشاره به «[[یزید]]»، «ع» اشاره به «عطش» و «ص» اشاره به «صبر و استقامت» [[امام حسین]] و یارانش دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۶-۷؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۶۹۷؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۴۸.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] روایات دسته نخست را به دلیل اینکه حرف «ی» ربطی به «ولی» ندارد، | [[علامه طباطبایی]] دلالت روایات دسته نخست را که هر یک از این حروف مقطعه را آغاز یکی از اسماء الله می داند به دلیل اینکه حرف «ی» ربطی به آغاز اسم «ولی» یا «حکیم» ویا «عزیز» ندارد، ناتمام می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۴، ص۲۲.</ref> | ||
برخی [[اهل سنت]] نیز حروف مقطعه آغازین سوره مریم را از اسامی خداوند دانسته‌اند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۵۸؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۰۵.</ref> | برخی [[اهل سنت]] نیز حروف مقطعه آغازین سوره مریم را از اسامی خداوند دانسته‌اند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۵۸؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۰۵.</ref> | ||