پرش به محتوا

سوره نور: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۹ اوت ۲۰۱۷
جز
اصلاح ساختار
imported>Salvand
جز (←‏آیات الاحکام: لینک کلمات)
imported>Salvand
جز (اصلاح ساختار)
خط ۱۷: خط ۱۷:
این سوره [[حکم شرعی|احکام]] فقهی بسیار و مهمی دربر دارد از جمله: حد [[زنا]]، [[حد]] نسبت زنا ([[قذف]])، احکام [[لعان]]، [[وجوب|واجب]] بودن [[حجاب]] برای زنان، معافیت حجاب از زنان سالخورده و از کار افتاده، لزوم وجود چهار شاهد برای اثبات زنا، مسائل [[نکاح]]، داستان [[إفک]]<ref>یعنی تهمت ناشایست به عایشه همسر رسول خدا و بیان پاکی دامان و ساحت او</ref>. از مطالب و مباحث دیگر این سوره: پند و موعظه خداوند به مؤمنان مبنی بر پرهیز از سخن گفتن در مورد چیزی که آگاهی از آن ندارند، [[افتراء]]، [[بهتان]]، [[تهمت]] و نهی شدید از [[اشاعه فحشاء|اشاعه فحشاء]]، و آداب ورود که هنگام داخل شدن در خانه‌ها و مکان‌های دیگران باید به اذن و اجازه صاحب آن باشد.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۴۳</ref>
این سوره [[حکم شرعی|احکام]] فقهی بسیار و مهمی دربر دارد از جمله: حد [[زنا]]، [[حد]] نسبت زنا ([[قذف]])، احکام [[لعان]]، [[وجوب|واجب]] بودن [[حجاب]] برای زنان، معافیت حجاب از زنان سالخورده و از کار افتاده، لزوم وجود چهار شاهد برای اثبات زنا، مسائل [[نکاح]]، داستان [[إفک]]<ref>یعنی تهمت ناشایست به عایشه همسر رسول خدا و بیان پاکی دامان و ساحت او</ref>. از مطالب و مباحث دیگر این سوره: پند و موعظه خداوند به مؤمنان مبنی بر پرهیز از سخن گفتن در مورد چیزی که آگاهی از آن ندارند، [[افتراء]]، [[بهتان]]، [[تهمت]] و نهی شدید از [[اشاعه فحشاء|اشاعه فحشاء]]، و آداب ورود که هنگام داخل شدن در خانه‌ها و مکان‌های دیگران باید به اذن و اجازه صاحب آن باشد.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۴۳</ref>
{{سوره نور}}
{{سوره نور}}
==آیات الاحکام==
آیات ۲ تا ۸ سوره نور را جزو [[آیات الاحکام]] برشمرده‌اند.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، صص ۳۵۶، ۵۶۷ و ۵۷۷؛ فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۲۹۴.</ref> آیه دو با اشاره به حکم شخص [[زنا|زناکار]]، [[حد|حدّ]] چنین شخصی را صد ضربه تازیانه بیان می‌کند. [[فقه|فقها]] ذیل این آیه به این بحث پرداخته‌اند که مراد از زناکار در این [[آیه]] چه کسی است و اجرای تازیانه چه شرایطی دارد.<ref>برای مثال ر.ک: نجفی، جواهر الکلام، ‌۱۴۱۷ق، ج۴۱، ص۳۲۹</ref> آیه سه، [[ازدواج]] فرد مؤمن با شخص زناکار را [[حرام]] می‌خواند. در [[تفسیر|تفاسیر]] آمده است منظور از شخص زناکار در این حکم، فردی است که مشهور به این کار است نه کسی که توبه کرده است.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۱۷.</ref> آیات چهارم تا هشتم نیز درباره [[تهمت]] زنا سخن می‌گویند و حکم [[قذف|قَذْف]] و [[لعان|لِعان]] را بیان می‌کنند.<ref>مقدس اردبیلی، زبدة البیان، نشر مکتبة المرتضویه، ص۶۱۳.</ref>
از دیگر آیات الاحکام این سوره، آیه ۳۱ است که یکی از [[آیات حجاب]] به شمار می‌رود.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، ص۳۷۷ـ۳۸۴.</ref> این آیه زنان را به پاکدامنی و پوشاندن زینت‌هایشان دستور می‌دهد و کسانی را که زنان می‌توانند در برابر آنان [[حجاب]] نداشته باشند، نام می‌برد. آیه ۶۰ زنان سالخورده را با شرایطی، از این حکم استثنا می‌کند.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، ص۳۸۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۵۴۲.</ref>
همچنین آیات ۳۲ و ۳۳ را جزو آیاتی برشمرده‌اند که از آنها [[حکم شرعی]] برداشت می‌شود.<ref>مقدس اردبیلی، زبدة البیان، نشر مکتبة المرتضویه، صص۵۰۴ و ۳۶۷.</ref> این آیات دستور به ازدواج زنان و مردان می‌دهند و بیان می‌کنند اگر شرایط چنین کاری را ندارند باید عفت و پاکدامنی پیشه کنند.


== آیات مشهور==
== آیات مشهور==
خط ۵۱: خط ۴۴:
::::::'''کتاب‌های نوشته شده''':
::::::'''کتاب‌های نوشته شده''':
[[مشکاة الانوار]] غزالی و تفسیر آیه نور توسط [[ملاصدرا]]، از جمله کتاب‌هایی هستند که به شرح و تفسیر آیه نور اختصاص یافته‌اند.
[[مشکاة الانوار]] غزالی و تفسیر آیه نور توسط [[ملاصدرا]]، از جمله کتاب‌هایی هستند که به شرح و تفسیر آیه نور اختصاص یافته‌اند.
==آیات الاحکام==
آیات ۲ تا ۸ سوره نور را جزو [[آیات الاحکام]] برشمرده‌اند.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، صص ۳۵۶، ۵۶۷ و ۵۷۷؛ فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۲۹۴.</ref> آیه دو با اشاره به حکم شخص [[زنا|زناکار]]، [[حد|حدّ]] چنین شخصی را صد ضربه تازیانه بیان می‌کند. [[فقه|فقها]] ذیل این آیه به این بحث پرداخته‌اند که مراد از زناکار در این [[آیه]] چه کسی است و اجرای تازیانه چه شرایطی دارد.<ref>برای مثال ر.ک: نجفی، جواهر الکلام، ‌۱۴۱۷ق، ج۴۱، ص۳۲۹</ref> آیه سه، [[ازدواج]] فرد مؤمن با شخص زناکار را [[حرام]] می‌خواند. در [[تفسیر|تفاسیر]] آمده است منظور از شخص زناکار در این حکم، فردی است که مشهور به این کار است نه کسی که توبه کرده است.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۱۷.</ref> آیات چهارم تا هشتم نیز درباره [[تهمت]] زنا سخن می‌گویند و حکم [[قذف|قَذْف]] و [[لعان|لِعان]] را بیان می‌کنند.<ref>مقدس اردبیلی، زبدة البیان، نشر مکتبة المرتضویه، ص۶۱۳.</ref>
از دیگر آیات الاحکام این سوره، آیه ۳۱ است که یکی از [[آیات حجاب]] به شمار می‌رود.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، ص۳۷۷ـ۳۸۴.</ref> این آیه زنان را به پاکدامنی و پوشاندن زینت‌هایشان دستور می‌دهد و کسانی را که زنان می‌توانند در برابر آنان [[حجاب]] نداشته باشند، نام می‌برد. آیه ۶۰ زنان سالخورده را با شرایطی، از این حکم استثنا می‌کند.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، ص۳۸۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۵۴۲.</ref>
همچنین آیات ۳۲ و ۳۳ را جزو آیاتی برشمرده‌اند که از آنها [[حکم شرعی]] برداشت می‌شود.<ref>مقدس اردبیلی، زبدة البیان، نشر مکتبة المرتضویه، صص۵۰۴ و ۳۶۷.</ref> این آیات دستور به ازدواج زنان و مردان می‌دهند و بیان می‌کنند اگر شرایط چنین کاری را ندارند باید عفت و پاکدامنی پیشه کنند.


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
کاربر ناشناس