سوره نور: تفاوت میان نسخه‌ها

آیات ۲، ۳ و ۴ـ۸ سوره نور را جزو [[آیات الاحکام]] برشمرده‌اند.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، صص ۳۵۶، ۵۶۷ و ۵۷۷؛ فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۲۹۴.</ref> آیه دو با اشاره به حکم شخص زناکار، حدّ چنین شخصی را صد ضربه تازیانه بیان می‌کند. فقها ذیل این آیه به این بحث پرداخته‌اند که مراد از زناکار در این آیه چه کسی است و اجرای تازیانه چه شرایطی دارد.<ref>برای مثال ر.ک: نجفی، جواهر الکلام، ‌۱۴۱۷ق، ج۴۱، ص۳۲۹</ref> آیه سه ازدواج فرد مؤمن با شخص زناکار را حرام می‌خواند. در تفاسیر آمده است منظور از شخص زناکار در این حکم، فردی است که مشهور به این کار است نه کسی که توبه کرده است.<ref>فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۴۱۷.</ref> آیات چهارم تا هشتم نیز درباره تهمت زنا سخن می‌گویند و حکم قذف و لعان را بیان می‌کنند.<ref>مقدس اردبیلی، زبدة البیان، نشر مکتبة المرتضویه، ص۶۱۳.</ref>

از دیگر آیات الاحکام این سوره، آیه ۳۱ است که یکی از [[آیات حجاب]] به شمار می‌رود.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، ص۳۷۷ـ۳۸۴.</ref> این آیه زنان را به پاکدامنی و پوشاندن زینت‌هایشان دستور می‌دهد و کسانی را که زنان می‌توانند در برابر آنان حجاب نداشته باشند، نام می‌برد. آیه ۶۰ زنان سالخورده را با شرایطی از این حکم استثنا می‌کند.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه، ج۱، ص۳۸۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۵۴۲.</ref>

همچنین آیات ۳۲ و ۳۳ را جزو آیاتی برشمرده‌اند که از آنها حکم شرعی برداشت می‌شود.<ref>مقدس اردبیلی، زبدة البیان، نشر مکتبة المرتضویه، صص۵۰۴ و ۳۶۷.</ref> این آیات دستور به ازدواج زنان و مردان می‌دهند و بیان می‌کنند اگر شرایط چنین کاری را ندارند باید عفت و پاکدامنی پیشه کنند.