confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۶۲
ویرایش
(اصلاح پانویسها طبق شیوهنامه) |
(←فعالیت علمی: اصلاح پانویس براساس شیوهنامه) |
||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
===فعالیت علمی=== | ===فعالیت علمی=== | ||
میلانی در [[سال ۱۳۳۳ هجری شمسی|۱۳۳۳ش]] به [[مشهد]] وارد شد و در مدت ۲۲ سال، مدیریت [[حوزه علمیه خراسان|حوزه علمیه مشهد]] را برعهده گرفت. محور [[درس خارج]] [[اصول فقه|اصول]] میلانی، مبانی استادانش، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و [[محمدحسین غروی نائینی|میرزای نائینی]] بود.<ref> شمس، ص۷۱ـ۷۲</ref> او پس از درگذشت [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت الله بروجردی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]] شد و مدارسی به سبک جدید تاسیس کرد:<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۳ـ۱۰۴</ref> | میلانی در [[سال ۱۳۳۳ هجری شمسی|۱۳۳۳ش]] به [[مشهد]] وارد شد و در مدت ۲۲ سال، مدیریت [[حوزه علمیه خراسان|حوزه علمیه مشهد]] را برعهده گرفت. محور [[درس خارج]] [[اصول فقه|اصول]] میلانی، مبانی استادانش، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و [[محمدحسین غروی نائینی|میرزای نائینی]] بود.<ref> شمس، ص۷۱ـ۷۲</ref> او پس از درگذشت [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت الله بروجردی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]] شد و مدارسی به سبک جدید تاسیس کرد:<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۳ـ۱۰۴</ref> | ||
* [[مدرسه علمیه حقانی (قم)|مدرسه حقانی]]؛ میلانی از همان ابتدا از این مدرسه حمایت مالی و معنوی کرد که تا [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی|۱۳۵۷ش]] ادامه داشت.<ref> | * [[مدرسه علمیه حقانی (قم)|مدرسه حقانی]]؛ میلانی از همان ابتدا از این مدرسه حمایت مالی و معنوی کرد که تا [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی|۱۳۵۷ش]] ادامه داشت.<ref>حقانی، «پایگاههای جهاد و اجتهاد: مدرسه حقانی»، ص۱۳۱.</ref> | ||
* مدرسه امام صادق(ع)؛ این مدرسه در کنار مسجد شاه مشهد و نزدیک مدرسه سلیمان خان تأسیس شد.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۴</ref> | * مدرسه امام صادق(ع)؛ این مدرسه در کنار مسجد شاه مشهد و نزدیک مدرسه سلیمان خان تأسیس شد.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۴</ref> | ||
* مدرسه دیگری نیز در مشهد تأسیس کرد که دارای ۵۰۰ محصل بود. بعدها این مدرسه خراب شد و جزو فلکه آستانه گردید.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۴</ref> | * مدرسه دیگری نیز در مشهد تأسیس کرد که دارای ۵۰۰ محصل بود. بعدها این مدرسه خراب شد و جزو فلکه آستانه گردید.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۴</ref> |