confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۶۱
ویرایش
(←فعالیت علمی: اصلاح پانویس براساس شیوهنامه) |
|||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
==اقامت در مشهد== | ==اقامت در مشهد== | ||
مهاجرت میلانی به [[مشهد]] و استقرار وی در این شهر به مدت بیش از دو دهه، بر رشد علمی [[حوزه علمیه خراسان|حوزه علمیه مشهد]] تاثیر گذاشت. در [[سال ۱۳۳۲ هجری شمسی|۱۳۳۲ش]] علمای مشهد در جهت تقویت این حوزه و جلوگیری از مهاجرت طلاب و استادان به شهرهای [[قم]] و [[نجف]]، با امضای طوماری از سیدمحمدهادی میلانی، (که در آن زمان در [[کربلا]] به سر میبرد) درخواست کردند به مشهد مهاجرت کند و به تدریس در حوزه این شهر بپردازد.<ref> | مهاجرت میلانی به [[مشهد]] و استقرار وی در این شهر به مدت بیش از دو دهه، بر رشد علمی [[حوزه علمیه خراسان|حوزه علمیه مشهد]] تاثیر گذاشت. در [[سال ۱۳۳۲ هجری شمسی|۱۳۳۲ش]] علمای مشهد در جهت تقویت این حوزه و جلوگیری از مهاجرت طلاب و استادان به شهرهای [[قم]] و [[نجف]]، با امضای طوماری از سیدمحمدهادی میلانی، (که در آن زمان در [[کربلا]] به سر میبرد) درخواست کردند به مشهد مهاجرت کند و به تدریس در حوزه این شهر بپردازد.<ref>صالحی، «نيم قرن تكاپو: خاطرات آيت اللّه سيد ميرزا حسن صالحى»، ص۱۰۰.</ref> | ||
===فعالیت علمی=== | ===فعالیت علمی=== | ||
میلانی در [[سال ۱۳۳۳ هجری شمسی|۱۳۳۳ش]] به [[مشهد]] وارد شد و در مدت ۲۲ سال، مدیریت [[حوزه علمیه خراسان|حوزه علمیه مشهد]] را برعهده گرفت. محور [[درس خارج]] [[اصول فقه|اصول]] میلانی، مبانی استادانش، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و [[محمدحسین غروی نائینی|میرزای نائینی]] بود.<ref> شمس، ص۷۱ـ۷۲</ref> او پس از درگذشت [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت الله بروجردی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]] شد و مدارسی به سبک جدید تاسیس کرد:<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۳ـ۱۰۴</ref> | میلانی در [[سال ۱۳۳۳ هجری شمسی|۱۳۳۳ش]] به [[مشهد]] وارد شد و در مدت ۲۲ سال، مدیریت [[حوزه علمیه خراسان|حوزه علمیه مشهد]] را برعهده گرفت. محور [[درس خارج]] [[اصول فقه|اصول]] میلانی، مبانی استادانش، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و [[محمدحسین غروی نائینی|میرزای نائینی]] بود.<ref> شمس، ص۷۱ـ۷۲</ref> او پس از درگذشت [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت الله بروجردی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]] شد و مدارسی به سبک جدید تاسیس کرد:<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۴ش، ج۷، ص۱۰۳ـ۱۰۴</ref> |