سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آیه فرجام تکذیب آیات الهی
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
به اعتقاد مفسران دو احتمال در آیه است۱ـ اعراب کلمه (عَاقِبَةُ) مرفوع باشد در این صورت معنای آیه این است که فرجام و عاقبت بدکاران، تکذیب و استهزاء آیات الهی است.۲- اعراب کلمه (عَاقِبَةَ) منصوب باشد که معنای آیه می‌شود که بدترین سرانجام برای کسانی است که مرتکب زشتی و کارهای بد شدند. و چون آیه در مقام انذار و بصیرت و عبرت است؛ باید سرانجام گنه‌کاران (سوءآ یا همان سوء العذاب و عذاب بد) به رخ آنان کشیده شود، نه اینکه بگوییم گنه‌کاران سرانجام به کفر و تکذیب آیات خدا و استهزاء آن کشیده می‌شوند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۱۵۹.</ref> | به اعتقاد مفسران دو احتمال در آیه است۱ـ اعراب کلمه (عَاقِبَةُ) مرفوع باشد در این صورت معنای آیه این است که فرجام و عاقبت بدکاران، تکذیب و استهزاء آیات الهی است.۲- اعراب کلمه (عَاقِبَةَ) منصوب باشد که معنای آیه می‌شود که بدترین سرانجام برای کسانی است که مرتکب زشتی و کارهای بد شدند. و چون آیه در مقام انذار و بصیرت و عبرت است؛ باید سرانجام گنه‌کاران (سوءآ یا همان سوء العذاب و عذاب بد) به رخ آنان کشیده شود، نه اینکه بگوییم گنه‌کاران سرانجام به کفر و تکذیب آیات خدا و استهزاء آن کشیده می‌شوند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۱۵۹.</ref> | ||
در | در کتب مقاتل و تاریخ است که [[حضرت زینب(س)]] پس از [[واقعه عاشورا]] در [[خطبه حضرت زینب در شام|خطبه‌اش در مجلس یزید]] به این آیه استشهاد کرد و یزید و حکومتش را جزو کسانی دانست که آیات الهی را تکذیب و استهزاء کرده‌اند.و در واقع آنها را محکوم به کفر کرد. <ref>سید بن طاوس، اللهوف علی قتلی الطفوف، ۱۳۷۸ش، ص۲۱۴-۲۲۰.</ref> | ||
===آیه فطرت=== | ===آیه فطرت=== | ||