کاربر ناشناس
سوره یس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←لید: لینک کردن کلمات
imported>Salvand جز (←منابع: استفاده از الگوی منابع) |
imported>Salvand جز (←لید: لینک کردن کلمات) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = یس |کتابت = ۳۶|جزء = ۲۲ و ۲۳|آیه = ۸۳|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴۱|بعدی = [[سوره صافات|صافات]] |قبلی = [[سوره فاطر|فاطر]] |کلمه = ۷۳۳|حرف = ۳۰۶۸|تصویر=سوره یاسین.jpg}} | {{سوره||نام = یس |کتابت = ۳۶|جزء = ۲۲ و ۲۳|آیه = ۸۳|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴۱|بعدی = [[سوره صافات|صافات]] |قبلی = [[سوره فاطر|فاطر]] |کلمه = ۷۳۳|حرف = ۳۰۶۸|تصویر=سوره یاسین.jpg}} | ||
'''سوره یس''' (خوانده می‌شود سوره یاسین) سی و ششمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۲ و ۲۳ قرآن جای گرفته است. این سوره چون با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعهٔ]] «یاء و سین» آغاز شده، به این نام مشهور است. طبق [[حدیث|روایات]]، سوره یس یکی از بافضیلت‌ترین سوره‌های قرآن است، تا آنجا که قلب قرآن لقب گرفته است. سوره یس به سه اصل دین [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] می‌پردازد و درباره زنده‌شدن مردگان و سخن‌گفتن اعضای بدن در قیامت سخن می‌گوید. همچنین داستان اصحاب قریه و مؤمن آل‌یس در این سوره آمده است. | '''سوره یس''' (خوانده می‌شود سوره یاسین) سی و ششمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۲ و ۲۳ قرآن جای گرفته است. این سوره چون با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعهٔ]] «یاء و سین» آغاز شده، به این نام مشهور است. طبق [[حدیث|روایات]]، سوره یس یکی از بافضیلت‌ترین سوره‌های قرآن است، تا آنجا که قلب قرآن لقب گرفته است. سوره یس به سه اصل دین [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] می‌پردازد و درباره زنده‌شدن مردگان و سخن‌گفتن اعضای بدن در [[قیامت]] سخن می‌گوید. همچنین داستان اصحاب قریه و [[حبیب نجار|مؤمن آل‌یس]] در این سوره آمده است. | ||
در روایات، فضایل زیادی برای قرائت سوره یس بیان شده است؛ از جمله از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است هر کس آن را قبل از خواب یا پیش از غروب بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پُرروزی خواهد بود، و هر کس آن را در شب پیش از خواب بخواند، خداوند هزار [[فرشته]] را بر او مأمور می‌کند که وی را از هر [[ابلیس|شیطان]] رانده‌شده و هر آفتی حفظ کنند. | در روایات، فضایل زیادی برای قرائت سوره یس بیان شده است؛ از جمله از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است هر کس آن را قبل از خواب یا پیش از غروب بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پُرروزی خواهد بود، و هر کس آن را در شب پیش از خواب بخواند، خداوند هزار [[فرشته]] را بر او مأمور می‌کند که وی را از هر [[ابلیس|شیطان]] رانده‌شده و هر آفتی حفظ کنند. | ||