سوره یس: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره یس و الرحمن دو سوره‌ای هستند که بین عموم مردم ایران جایگاه ویژه‌ای دارند و مردم این دو سوره را در زمان‌های مختلف قرائت می‌کنند، مثلاً سوره یس را بر بالین شخص محتضر یا فرد از دنیا رفته یا هنگام خواندن خطبه عقد، تلاوت می‌کنند. این سوره در ضرب‌المثل‌ها و جمله‌های کنایی نیز به کار رفته است، مثل «یس در گوش کسی خواندن» که به معنای تکرار و تلقین است یا «به یس افتادن» که کنایه از در حال مرگ بودن است.<ref>ر.ک: [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/5248/5307/49641/ «قرآن در ادب فارسی: یس و الرحمن در فرهنگ عامیانه»]؛ [http://www.pasokhgoo.ir/node/33442 سایت مرکز ملی پاسخگویی].</ref>