پرش به محتوا

حارث بن عبدالله همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
(ویرایش جعبه اطلاعات)
جز (ویکی سازی)
خط ۳: خط ۳:
| تصویر            =
| تصویر            =
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| سرشناسی          =از اصحاب امام علی(ع)
| سرشناسی          =از [[اصحاب امام علی(ع)]]
| نام کامل          =حارث‌بن عبدالله بن کعب‌بن اسدبن خالد (یخلُد) بن حوث
| نام کامل          =حارث‌بن عبدالله بن کعب‌بن اسدبن خالد (یخلُد) بن حوث
| کنیه              =ابوزهیر  
| کنیه              =ابوزهیر  
خط ۲۰: خط ۲۰:
| راویان از او      =سعید بن عمرو • ابواسحاق سَبیعی همْدانی • ضحاک‌ بن مزاحم • عامر شَعْبی • عطاء بن ابی‌رباح
| راویان از او      =سعید بن عمرو • ابواسحاق سَبیعی همْدانی • ضحاک‌ بن مزاحم • عامر شَعْبی • عطاء بن ابی‌رباح
| اعتبار            =
| اعتبار            =
| موضوع روایات      =اعتقادی، احکام فقهی، تفسیر و اخلاق
| موضوع روایات      =اعتقادی، احکام فقهی، [[تفسیر]] و [[اخلاق]]
| تعداد روایات      =
| تعداد روایات      =
| تألیفات          =صحیفه حارث • کتاب المسائل آلتی أخبر بها أمیرالمؤمنین الیهودی  
| تألیفات          =صحیفه حارث • کتاب المسائل آلتی أخبر بها أمیرالمؤمنین الیهودی  
خط ۲۶: خط ۲۶:
| سایر              =از نخستین بیعت‌کنندگان با امام علی(ع) در [[مدینه]] • نخستین گردآورنده خطبه‌های امام علی (ع) • احادیث و خطبه‌های امیرمؤمنان(ع)
| سایر              =از نخستین بیعت‌کنندگان با امام علی(ع) در [[مدینه]] • نخستین گردآورنده خطبه‌های امام علی (ع) • احادیث و خطبه‌های امیرمؤمنان(ع)
}}
}}
'''حارث‌بن عبداللّه همْدانی'''، یا حارث اعور، [[تابعی]] [[کوفه|کوفی]] (درگذشت [[سال ۶۵ هجری قمری|۶۵ق]])، از اصحاب [[امام علی (ع)]] و از نخستین بیعت‌کنندگان با ایشان در [[مدینه]] بود. حارث اعور احادیث و خطبه‌های [[امام علی|امیرمؤمنان (ع)]] را می‌ نوشت و به نوشته [[محمد تقی شوشتری|شوشتری]]، او نخستین گردآورنده خطبه‌های امام علی (ع) است.
'''حارث‌بن عبداللّه همْدانی'''، یا حارث اعور، [[تابعی]] [[کوفه|کوفی]] (درگذشت [[سال ۶۵ هجری قمری|۶۵ق]])، از [[اصحاب امام علی (ع)]] و از نخستین بیعت‌کنندگان با ایشان در [[مدینه]] بود. حارث اعور احادیث و خطبه‌های [[امام علی|امیرمؤمنان (ع)]] را می‌ نوشت و به نوشته [[محمد تقی شوشتری|شوشتری]]، او نخستین گردآورنده خطبه‌های امام علی (ع) است.


روایات بسیاری به نقل از حارث در کتاب‌های [[شیعه]] و [[اهل سنّت]] آمده است. وی از امام علی(ع)، [[عبدالله بن مسعود]] و [[زید بن ثابت]] حدیث نقل کرده و بسیاری از او حدیث نقل کرده‌اند. [[ذهبی]] از حارث با عناوینی چون علامه، [[فقیه]]، امام و کثیرالعلم یاد کرده است.
روایات بسیاری به نقل از حارث در کتاب‌های [[شیعه]] و [[اهل سنّت]] آمده است. وی از امام علی(ع)، [[عبدالله بن مسعود]] و [[زید بن ثابت]] حدیث نقل کرده و بسیاری از او حدیث نقل کرده‌اند. [[ذهبی]] از حارث با عناوینی چون علامه، [[فقیه]]، امام و کثیرالعلم یاد کرده است.
خط ۴۷: خط ۴۷:


===وفات===
===وفات===
 
حارث اعور در [[سال ۶۵ قمری]]، در دوران [[عبدالله بن زبیر]]، در [[کوفه]] درگذشت.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ طبری، ص ۶۶۳؛ قس مسعودی، ج ۳، ص ۲۹۷، که درگذشت او را سال ۶۶ و هم‌زمان با قیام توّابین ذکر کرده است.</ref> بنا به وصیت حارث، [[عبدالله بن یزید خطمی]] (عامل ابن‌زبیر در [[کوفه]]) بر پیکر وی [[نماز میت|نماز]] گزارد.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۳؛ طبری، ص ۶۶۳.</ref> این امر می‌تواند حاکی از همراهی حارث با [[زبیریان]] و اعتراض او به [[امویان]] باشد.
حارث اعور در سال ۶۵، در دوران [[عبدالله بن زبیر]]، در [[کوفه]] درگذشت.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ طبری، ص ۶۶۳؛ قس مسعودی، ج ۳، ص ۲۹۷، که درگذشت او را سال ۶۶ و هم‌زمان با قیام توّابین ذکر کرده است.</ref> بنا به وصیت حارث، [[عبدالله بن یزید خطمی]] (عامل ابن‌زبیر در [[کوفه]]) بر پیکر وی [[نماز میت|نماز]] گزارد.<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۹؛ بخاری، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۳؛ طبری، ص ۶۶۳.</ref> این امر می‌تواند حاکی از همراهی حارث با [[زبیریان]] و اعتراض او به [[امویان]] باشد.


==جایگاه علمی==
==جایگاه علمی==
خط ۵۶: خط ۵۵:
حارث از [[امیر مؤمنان(ع)]] ، [[عبدالله بن مسعود]] و [[زید بن ثابت]] حدیث نقل کرده است.<ref>یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، ص ۲۴۵.</ref> [[شیخ طوسی]]<ref>محمدبن حسن طوسی، رجال طوسی، ص ۹۴</ref> نام حارث را در میان اصحاب [[امام حسن (ع)]] نیز آورده است. در [[تفسیر فرات کوفی]]<ref>فرات بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ص ۵۶۳ </ref> نیز روایتی از وی به نقل از [[امام حسین (ع)]] آمده است.
حارث از [[امیر مؤمنان(ع)]] ، [[عبدالله بن مسعود]] و [[زید بن ثابت]] حدیث نقل کرده است.<ref>یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، ص ۲۴۵.</ref> [[شیخ طوسی]]<ref>محمدبن حسن طوسی، رجال طوسی، ص ۹۴</ref> نام حارث را در میان اصحاب [[امام حسن (ع)]] نیز آورده است. در [[تفسیر فرات کوفی]]<ref>فرات بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ص ۵۶۳ </ref> نیز روایتی از وی به نقل از [[امام حسین (ع)]] آمده است.
[[ابواسحاق سبیعی همدانی|ابواسحاق سَبیعی همْدانی]]، [[ضحاک‌ بن مزاحم]]، [[عامر شعبی|عامر شَعْبی]]، [[عطاء بن ابی‌رباح]] و سعیدبن عمرو (برادرزاده حارث) از او حدیث نقل کرده‌اند.<ref>یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، ص ۲۴۵.</ref>
[[ابواسحاق سبیعی همدانی|ابواسحاق سَبیعی همْدانی]]، [[ضحاک‌ بن مزاحم]]، [[عامر شعبی|عامر شَعْبی]]، [[عطاء بن ابی‌رباح]] و سعیدبن عمرو (برادرزاده حارث) از او حدیث نقل کرده‌اند.<ref>یوسف بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، ص ۲۴۵.</ref>
در منابع [[اهل‌سنّت]] گفته شده است که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) از حارث اعور درباره احادیث پدرشان سؤال می‌کردند. <ref>ابن سعد، ج ۶، ص ۱۶۸؛ طبری، ص ۶۶۲ ـ ۶۶۳؛ ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج ۳، ص ۷۹؛ حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان، ص ۵۵۹</ref> [[فضل بن شاذان نیشابوری|ابن شاذان]] <ref>ابن‌شاذان، الایضاح، ص ۴۶۸-۴۷۰</ref> به نقد این گزارش‌ها پرداخته است. [[ابن‌ سعد]]<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۸</ref> نام حارث را در طبقه نخست [[تابعین]] [[کوفه]] آورده است.
در منابع [[اهل‌سنّت]] گفته شده است که [[امام حسن (ع)]] و امام حسین (ع) از حارث اعور درباره احادیث پدرشان سؤال می‌کردند. <ref>ابن سعد، ج ۶، ص ۱۶۸؛ طبری، ص ۶۶۲ ـ ۶۶۳؛ ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج ۳، ص ۷۹؛ حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان، ص ۵۵۹</ref> [[فضل بن شاذان نیشابوری|ابن شاذان]] <ref>ابن‌شاذان، الایضاح، ص ۴۶۸-۴۷۰</ref> به نقد این گزارش‌ها پرداخته است. [[ابن‌ سعد]]<ref>ابن‌سعد، ج ۶، ص ۱۶۸</ref> نام حارث را در طبقه نخست [[تابعین]] [[کوفه]] آورده است.


===راویان از او===
===راویان از او===
خط ۶۸: خط ۶۷:


=== نزد علمای رجال ===
=== نزد علمای رجال ===
برخی منابع رجالی [[اهل سنّت]]، حارث را در شمار ثقات آورده‌اند؛<ref>یحیی‌بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایة عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج ۱، ص ۲۶۵؛ همو (یحیی‌بن معین)، تاریخ عثمان‌بن سعید الدارمی ص ۹۰؛ احمدبن عبدالله عجلی، معرفةالثقات ج ۱، ص ۲۷۸؛ ابن شاهین، تاریخ أسماء الثقات ص ۷۱ ـ ۷۲؛ یحیی‌بن معین، تاریخ عثمان‌بن سعید الدارمی، ص ۹۱، که دارمی از تغییر رأی یحیی‌بن معین درباره حارث خبر داده است.</ref> اما برخی وی را ضعیف دانسته و در وثاقتش تردید کرده‌اند.<ref>ابن سعد، ج ۶، ص ۱۶۸؛ بخاری، کتاب الضعفاء الصغیر، ص ۳۲؛ احمدبن علی نسائی، کتاب الضعفاء و المتروکین ص ۷۷؛ ابوزُرعه رازی، کتاب الضعفاء ص ۶۰۶؛ ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج ۱، ص ۷۸ ـ ۷۹؛ علی‌بن عمر دارقطنی، کتاب الضُعفاء و المتروکین ص ۱۵۳؛ ابن جوزی، کتاب الضعفاء و المتروکین ج ۱، ص ۱۸۱ ـ ۱۸۲</ref>
برخی منابع [[رجال]]ی [[اهل سنّت]]، حارث را در شمار ثقات آورده‌اند؛<ref>یحیی‌بن معین، تاریخ یحیی‌بن معین، روایة عباس‌بن محمدبن حاتم دوری ج ۱، ص ۲۶۵؛ همو (یحیی‌بن معین)، تاریخ عثمان‌بن سعید الدارمی ص ۹۰؛ احمدبن عبدالله عجلی، معرفةالثقات ج ۱، ص ۲۷۸؛ ابن شاهین، تاریخ أسماء الثقات ص ۷۱ ـ ۷۲؛ یحیی‌بن معین، تاریخ عثمان‌بن سعید الدارمی، ص ۹۱، که دارمی از تغییر رأی یحیی‌بن معین درباره حارث خبر داده است.</ref> اما برخی وی را ضعیف دانسته و در وثاقتش تردید کرده‌اند.<ref>ابن سعد، ج ۶، ص ۱۶۸؛ بخاری، کتاب الضعفاء الصغیر، ص ۳۲؛ احمدبن علی نسائی، کتاب الضعفاء و المتروکین ص ۷۷؛ ابوزُرعه رازی، کتاب الضعفاء ص ۶۰۶؛ ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل ج ۱، ص ۷۸ ـ ۷۹؛ علی‌بن عمر دارقطنی، کتاب الضُعفاء و المتروکین ص ۱۵۳؛ ابن جوزی، کتاب الضعفاء و المتروکین ج ۱، ص ۱۸۱ ـ ۱۸۲</ref>


مهم‌ترین عامل جرح حارث، عبارات [[عامربن شراحیل شعبی]]، تابعی معاصر حارث، است که با اینکه از حارث روایت کرده، تأکید نموده که وی کذاب است.<ref>بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۳، قسم ۲، ص ۴۸۲؛ همو (محمدبن اسماعیل بخاری)، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۳-184؛ محمدبن عمرو عقیلی، کتاب الضعفاء الکبیر سفر ۱، ص ۲۰۸؛ محمدبن احمد ذهبی، میزان‌الاعتدال فی نقدالرجال ج ۱، ص ۴۳۵</ref> چنان‌که گفته شده [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] و [[مسلم‌ بن حجاج]]، به دلیل طعن شعبی بر حارث، روایات او را نیاورده‌اند.<ref>ابن‌خلّکان، ج ۲، ص ۳۳۹</ref> درباره این‌گونه اظهارنظرهای شعبی و در عین حال نقل روایت او از حارث، توجیهاتی آورده‌اند، از جمله اینکه حارث در نقل دروغ نمی‌گفته بلکه «عقاید نادرست» داشته<ref>ابن‌شاهین، تاریخ أسماء الثقات، ص ۷۲؛ حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان، ص ۲۰۰</ref> یا اینکه در سخنان روزمره دروغ می‌گفته اما در نقل حدیث و راست‌گو بود<ref>محمدبن عبدالله خطیب عمری، الإکمال فی اسماء الرجال ص ۱۷۹.</ref> یا اینکه به سهو دروغ می‌گفته است نه به عمد.<ref>محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء ج ۴، ص ۱۵۳ </ref> گفتنی است که شعبی، عثمانی‌مذهب و با عقیده به امامت علی (ع) و حتی موالات آن حضرت مخالف بوده است. <ref>محمدبن عمر کشی، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، ص ۸۹؛ محمد بن جریر طبری آملی، المسترشد فی امامة امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع)، ص ۱۸۳-۱۸۴؛ محمد بن محمد مفید، الفصول المختاره، ص ۲۱۶-۲۱۷</ref>
مهم‌ترین عامل جرح حارث، عبارات [[عامربن شراحیل شعبی]]، تابعی معاصر حارث، است که با اینکه از حارث روایت کرده، تأکید نموده که وی کذاب است.<ref>بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۳، قسم ۲، ص ۴۸۲؛ همو (محمدبن اسماعیل بخاری)، التاریخ الصغیر، ج ۱، ص ۱۸۳-184؛ محمدبن عمرو عقیلی، کتاب الضعفاء الکبیر سفر ۱، ص ۲۰۸؛ محمدبن احمد ذهبی، میزان‌الاعتدال فی نقدالرجال ج ۱، ص ۴۳۵</ref> چنان‌که گفته شده [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] و [[مسلم‌ بن حجاج]]، به دلیل طعن شعبی بر حارث، روایات او را نیاورده‌اند.<ref>ابن‌خلّکان، ج ۲، ص ۳۳۹</ref> درباره این‌گونه اظهارنظرهای شعبی و در عین حال نقل روایت او از حارث، توجیهاتی آورده‌اند، از جمله اینکه حارث در نقل دروغ نمی‌گفته بلکه «عقاید نادرست» داشته<ref>ابن‌شاهین، تاریخ أسماء الثقات، ص ۷۲؛ حمزه بن یوسف سهمی، تاریخ جرجان، ص ۲۰۰</ref> یا اینکه در سخنان روزمره دروغ می‌گفته اما در نقل حدیث و راست‌گو بود<ref>محمدبن عبدالله خطیب عمری، الإکمال فی اسماء الرجال ص ۱۷۹.</ref> یا اینکه به سهو دروغ می‌گفته است نه به عمد.<ref>محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء ج ۴، ص ۱۵۳ </ref> گفتنی است که شعبی، عثمانی‌مذهب و با عقیده به امامت علی (ع) و حتی موالات آن حضرت مخالف بوده است. <ref>محمدبن عمر کشی، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، ص ۸۹؛ محمد بن جریر طبری آملی، المسترشد فی امامة امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع)، ص ۱۸۳-۱۸۴؛ محمد بن محمد مفید، الفصول المختاره، ص ۲۱۶-۲۱۷</ref>
خط ۷۴: خط ۷۳:
[[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبد آلبر، جامع بیان العلم و فضله و ما ینبغی فی روایته و حمله ج ۲، ص ۳۸۷.</ref> تصریح کرده که از حارث دروغی گزارش نشده است؛ اما وی به سبب محبت شدیدش به حضرت علی (ع) و تفضیل او بر دیگران، مورد ملامت بوده و از همین‌رو شعبی او را تکذیب کرده، چرا که شعبی معتقد به تفضیل [[ابوبکر]] بوده و او را اولین ایمان‌آورنده به [[پیامبر(ص)|پیامبر اکرم (ص)]] می‌دانسته است.
[[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبد آلبر، جامع بیان العلم و فضله و ما ینبغی فی روایته و حمله ج ۲، ص ۳۸۷.</ref> تصریح کرده که از حارث دروغی گزارش نشده است؛ اما وی به سبب محبت شدیدش به حضرت علی (ع) و تفضیل او بر دیگران، مورد ملامت بوده و از همین‌رو شعبی او را تکذیب کرده، چرا که شعبی معتقد به تفضیل [[ابوبکر]] بوده و او را اولین ایمان‌آورنده به [[پیامبر(ص)|پیامبر اکرم (ص)]] می‌دانسته است.


[[عبدالعزیزبن محمد حسینی غماری]]، از علمای معاصر [[مراکش]]، دو کتاب الباحث عن علل الطعن فی الحارث (قم ۱۴۲۰) و بیان نَکث الناکث المُتَعَدی بتضعیف الحارث (قم ۱۴۲۰) را در اثبات [[ثقه|وثاقت]] حارث اعور و رد شبهات وارد شده در این باره نگاشته است.
[[عبدالعزیزبن محمد حسینی غماری]]، از علمای [[مراکش]]، دو کتاب الباحث عن علل الطعن فی الحارث (قم ۱۴۲۰) و بیان نَکث الناکث المُتَعَدی بتضعیف الحارث (قم ۱۴۲۰) را در اثبات [[ثقه|وثاقت]] حارث اعور و رد شبهات وارد شده در این باره نگاشته است.


==فعالیت‌های علمی==
==فعالیت‌های علمی==
خط ۱۰۴: خط ۱۰۳:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
*ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغة، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره ۱۳۸۵-۱۳۸۷/ ۱۹۶۵-۱۹۶۷، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
*[[ابن‌ابی‌الحدید]]، شرح نهج‌البلاغة، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره ۱۳۸۵-۱۳۸۷/ ۱۹۶۵-۱۹۶۷، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
*ابن‌ابی‌حاتم، کتاب الجرح و التعدیل، حیدرآباد، دکن ۱۳۷۱-۱۳۷۳/ ۱۹۵۲-۱۹۵۳، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
*ابن‌ابی‌حاتم، کتاب الجرح و التعدیل، حیدرآباد، دکن ۱۳۷۱-۱۳۷۳/ ۱۹۵۲-۱۹۵۳، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
*ابن‌اثیر، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بیروت ۱۳۸۳/۱۹۶۳، چاپ افست قم ۱۳۶۴ ش.
*ابن‌اثیر، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بیروت ۱۳۸۳/۱۹۶۳، چاپ افست قم ۱۳۶۴ ش.
*ابن‌اعثم کوفی، کتاب الفتوح، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
*ابن‌اعثم کوفی، کتاب الفتوح، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
*ابن‌بابویه، التوحید، چاپ هاشم حسینی طهرانی، قم، ۱۳۵۷ ش.
*ابن‌بابویه، التوحید، چاپ هاشم حسینی طهرانی، قم، ۱۳۵۷ ش.
*ابن‌بابویه، کتاب الخصال، چاپ علی‌اکبر غفاری، قم ۱۳۶۲ ش.
*ابن‌بابویه، [[کتاب الخصال]]، چاپ علی‌اکبر غفاری، قم ۱۳۶۲ ش.
*ابن‌بسطام (حسین‌بن بسطام) و ابن‌بسطام (عبدالله بن بسطام)، طب الائمة علیهم‌السلام، نجف (۱۳۸۵)، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
*ابن‌بسطام (حسین‌بن بسطام) و ابن‌بسطام (عبدالله بن بسطام)، طب الائمة علیهم‌السلام، نجف (۱۳۸۵)، چاپ افست بیروت، بی‌تا.
*ابن‌جوزی، کتاب الضعفاء و المتروکین، چاپ ابوالفداء عبداللّه قاضی، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
*ابن‌جوزی، کتاب الضعفاء و المتروکین، چاپ ابوالفداء عبداللّه قاضی، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
خط ۱۱۹: خط ۱۱۸:
*ابن‌شاذان، فضل، الایضاح، چاپ جلال‌الدین محدث ارموی، تهران ۱۳۶۳ ش.
*ابن‌شاذان، فضل، الایضاح، چاپ جلال‌الدین محدث ارموی، تهران ۱۳۶۳ ش.
*ابن‌شاهین، تاریخ أسماء الثقات، چاپ صبحی سامرائی، کویت ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.
*ابن‌شاهین، تاریخ أسماء الثقات، چاپ صبحی سامرائی، کویت ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.
*ابن‌شهرآشوب، مناقب آل‌ابی‌طالب، چاپ یوسف بقاعی، قم ۱۳۸۵ ش.
*[[ابن‌شهرآشوب]]، مناقب آل‌ابی‌طالب، چاپ یوسف بقاعی، قم ۱۳۸۵ ش.
*ابن‌طاووس، کشف المَحَجَّة لثمرة المُهْجَة، نجف ۱۳۷۰/۱۹۵۱.
*ابن‌طاووس، کشف المَحَجَّة لثمرة المُهْجَة، نجف ۱۳۷۰/۱۹۵۱.
*ابن‌عبدالبرّ، جامع بیان العلم و فضله و ما ینبغی فی روایته و حمله، بیروت ۱۴۱۸/۱۹۹۷.
*ابن‌عبدالبرّ، جامع بیان العلم و فضله و ما ینبغی فی روایته و حمله، بیروت ۱۴۱۸/۱۹۹۷.
خط ۱۶۶: خط ۱۶۵:
*کلینی.
*کلینی.
*فرات‌بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات الکوفی، چاپ محمدکاظم محمودی، تهران ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
*فرات‌بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات الکوفی، چاپ محمدکاظم محمودی، تهران ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
*عبداللّه مامقانی، تنقیح‌المقال فی علم‌الرجال، چاپ محیی‌الدین مامقانی، قم ۱۴۲۳.
*[[عبدالله مامقانی]]، تنقیح‌المقال فی علم‌الرجال، چاپ محیی‌الدین مامقانی، قم ۱۴۲۳.
*مجلسی.
*مجلسی.
*یوسف‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵.
*یوسف‌بن عبدالرحمان مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج ۵، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵.
confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹

ویرایش