سلجوقیان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{حکومت‌های ایران پس از اسلام}}

'''سلجوقیان'''، طایفه‌ای از ترکان غز که با شکست دادن [[غزنویان]] و [[آل بویه]]، حدود دو سده (سده [[قرن پنجم هجری قمری|پنجم]] و [[قرن ششم هجری قمری|ششم]] قمری) بر [[ایران]] و [[عراق]] و [[ماورءالنهر]] و بخش‌هایی از [[آناتولی]] حکومت کردند. سلجوقیان [[حنفیه|حنفی]] مذهب بودند و از خلیفه [[عباسیان|عباسی]] در برابر قدرت‌های [[شیعه]] مانند [[فاطمیان]] و آل بویه حمایت می‌کردند و خود را احیاگران مذهب [[اهل سنت]] می‌شناساندند. در سال‌های نخست حکومت سلجوقیان، شیعیان که در زمان آل‌بویه قدرت اجتماعی زیادی به دست آورده بودند، محدود شدند و زیر فشار بودند؛ اما از زمان [[ملکشاه سلجوقی|سلطان ملکشاه سلجوقی]]، سلاطین سلجوقی مدارای مذهبی بیشتری نشان دادند و شیعیان نیز به سرعت قدرت اجتماعی و حتی سیاسی خود را بازیافتند و به مناصب بالا در حکومت سلجوقیان دست یافتند. در عصر سلجوقیان، شیعیان در شهرهای مختلف ایران پراکنده بودند و مدارس علمی فعال و پر رونقی داشتند. از ویژگی‌های اجتماعی عصر سلجوقی نزاع‌های مذهبی بین شیعیان و سنیان در برخی شهرها از جمله [[بغداد]] و [[نیشابور]] است که گاه به جنگ‌های دامنه‌دار در شهرها و محلات تبدیل می‌شد.