قرآن به سر گرفتن: تفاوت میان نسخه‌ها
←مراسم قرآن به سر گرفتن
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[پرونده:مراسم قرآن به سر گرفتن نجف سال 1395.jpg|بندانگشتی|قرآن به سر گرفتن در [[نجف]]]] | [[پرونده:مراسم قرآن به سر گرفتن نجف سال 1395.jpg|بندانگشتی|قرآن به سر گرفتن در [[نجف]]]] | ||
[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] سومین عمل از اعمال مشترکه [[شب‌های قدر]] را این‌گونه بیان می‌کند: [[قرآن]] را در مقابل خود باز کند و خداوند را به قرآن و آنچه در آن آمده است [[سوگند|قسم]] دهد که «خدایا ما را جزو آزادشدگان از آتش [[جهنم]] قرار ده». سپس قرآن را بر سر بگذارد و خدا را به حق قرآن و سپس به ترتیب ده مرتبه به حق خدا و هر یک از [[چهارده معصوم(ع)]] سوگند دهد و بعد از آن حاجات خود را از خداوند بخواهد.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شب‌های قدر، ص۲۲۵.</ref>{{یادداشت|پس از گذاشتن قرآن روی سر این دعا خوانده می‌شود: «اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا اَلْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلاَ أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ». سپس به ترتیب ده مرتبه بگويد: بِكَ يَا اَللَّهُ، بِمُحَمَّدٍ، بِعَلِيٍّ، بِفَاطِمَةَ، بِالْحَسَنِ، بِالْحُسَيْنِ، بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ و بِالْحُجَّةِ. پس هر حاجت كه دارى طلب كن.(قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شب‌های قدر، ص۲۲۵.)}} | [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] سومین عمل از اعمال مشترکه [[شب‌های قدر]] را این‌گونه بیان می‌کند: [[قرآن]] را در مقابل خود باز کند و خداوند را به قرآن و آنچه در آن آمده است [[سوگند|قسم]] دهد که «خدایا ما را جزو آزادشدگان از آتش [[جهنم]] قرار ده». سپس قرآن را بر سر بگذارد و خدا را به حق قرآن و سپس به ترتیب ده مرتبه به حق خدا و هر یک از [[چهارده معصوم(ع)]] سوگند دهد و بعد از آن حاجات خود را از خداوند بخواهد.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شب‌های قدر، ص۲۲۵.</ref>{{یادداشت|پس از گذاشتن قرآن روی سر این دعا خوانده می‌شود: «اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا اَلْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلاَ أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ». سپس به ترتیب ده مرتبه بگويد: بِكَ يَا اَللَّهُ، بِمُحَمَّدٍ، بِعَلِيٍّ، بِفَاطِمَةَ، بِالْحَسَنِ، بِالْحُسَيْنِ، بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ و بِالْحُجَّةِ. پس هر حاجت كه دارى طلب كن.(قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شب‌های قدر، ص۲۲۵.)}} | ||
قرآن به سر عملی مستقل بوده{{یادداشت| امام صادق((ع) در روایتی دستوری را برای قرآن بر سر گرفتن داده واسمی از ماه رمضان واعمال شب های قدر نبرده واین یعنی این کار می تواند به عنوان عملی مستقل از اعمال شب های قدر هم باشد. }} و لازم نیست قرآن به صورت باز شده بر سر قرار گیرد. امام صادق (ع) بنابر روایتی به راوی فرمود که قرآن را بگیر و برسرت بگذار و پیش از گفتن «بک یا الله» و بردن نام چهارده معصوم(ع) این دعا رابخوان( اللهم بحق هذا القرآن، وبحق من أرسلته به، وبحق كل مؤمن مدحته فيه، وبحقك عليهم فلا أحد أعرف بحقك منك) این روایت را چون [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در «باب أدعية ليالي القدر والاحياء في هذا الشهر وأعمالها» که مربوط به اعمال شب های قدر است نقل کرده است <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۹۵، ص۱۳۱.</ref> و پس از روایتی از امام باقر(ع) در باره گشودن قرآن برابر صورت و خواندن دعا در شب های قدر آمده است همین می تواند دلیل باشد که باز کردن قرآن هنگام گذاشتن روی سر دلیل ندارد. نکته دیگر این که حتی گذاشتن روی سر هم در برخی روایات نیست بلکه گرفتن بالای سر مطرح است. <ref>علامه مجلسی، بحار الانوار،۱۴۰۳ق، ج۹۵، ص ۱۴۶.</ref>{{یادداشت|خذ المصحف في يدك وارفعه فوق رأسك }} | قرآن به سر عملی مستقل بوده{{یادداشت| امام صادق((ع) در روایتی دستوری را برای قرآن بر سر گرفتن داده واسمی از ماه رمضان واعمال شب های قدر نبرده واین یعنی این کار می تواند به عنوان عملی مستقل از اعمال شب های قدر هم باشد.طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۹۳. }} و لازم نیست قرآن به صورت باز شده بر سر قرار گیرد. امام صادق (ع) بنابر روایتی به راوی فرمود که قرآن را بگیر و برسرت بگذار و پیش از گفتن «بک یا الله» و بردن نام چهارده معصوم(ع) این دعا رابخوان( اللهم بحق هذا القرآن، وبحق من أرسلته به، وبحق كل مؤمن مدحته فيه، وبحقك عليهم فلا أحد أعرف بحقك منك) این روایت را چون [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در «باب أدعية ليالي القدر والاحياء في هذا الشهر وأعمالها» که مربوط به اعمال شب های قدر است نقل کرده است <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۹۵، ص۱۳۱.</ref> و پس از روایتی از امام باقر(ع) در باره گشودن قرآن برابر صورت و خواندن دعا در شب های قدر آمده است همین می تواند دلیل باشد که باز کردن قرآن هنگام گذاشتن روی سر دلیل ندارد. نکته دیگر این که حتی گذاشتن روی سر هم در برخی روایات نیست بلکه گرفتن بالای سر مطرح است. <ref>علامه مجلسی، بحار الانوار،۱۴۰۳ق، ج۹۵، ص ۱۴۶.</ref>{{یادداشت|خذ المصحف في يدك وارفعه فوق رأسك }} | ||
== منابع حدیثی== | == منابع حدیثی== | ||