قرآن به سر گرفتن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قرآن به سر گرفتن''' از آیین‌هایی که شیعیان در [[شب قدر|شب‌های قدر]] انجام می‌دهند. در این آيین ضمن قرار دادن [[قرآن]] بر روی سر، خداوند را به حق قرآن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام (ص)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و [[امامان شیعه|امامان دوازده‌گانه]] قسم می‌دهند تا گناهانشان را بیامرزد و ایشان را جزو رها شدگان از آتش جهنم قرار دهد.

بر اساس آنچه در [[مفاتیح الجنان]] آمده است در شب قدر نخست قرآن را در مقابل خود باز می‌کنند و خداوند را به قرآن و آنچه در قرآن آمده است قسم می‌هند که خدایا ما را جزو آزادشدگان از آتش [[جهنم]] قرار دهی.  

سپس قرآن را بر سر خود می‌گذارند و خداوند را به حق قرآن و حق آنکه با قرآن فرستاده شده یعنی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام (ع)]] و به حق هر زن و مرد مومنی که در قرآن مدح شده قسم می‌دهند و سپس ده بار می‌گویند {{عربی|بِکَ یا أللّهُ}} و بعد خداوند را به نام هر یک از [[چهارده معصوم]] قسم می‌دهند و اسامی آن‌ها را به ترتیب ده بار ذکر می‌کنند. <ref>قمی، مفاتیح الجنان، باب دوم،‌فصل سوم، بخش اعمال مشترکه شب قدر</ref>

[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] دستور این عمل را بدون ذکر منبع و جزو اعمال مشترکه شب‌های قدر نقل کرده است. <ref>قمی، مفاتیح الجنان، باب دوم، فصل سوم، اعمال مشترکه شب‌های قدر</ref> [[کلینی]] در [[الکافی (کتاب)|کافی]] حدیثی از [[امام باقر (ع)]] نقل کرده که در آن حدیث بخش اول این دستور العمل آمده است.<ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۲۹، حدیث ۹</ref>

[[شیخ طوسی]] در [[امالی (شیخ طوسی)|امالی]] خود حدیثی نقل کرده است که در آن حدیث [[امام صادق (ع)]] به شخصی که برای حل مشکلاتش دعایی طلب کرده است نمازی را تعلیم می‌دهند و می‌فرمایند بعد از نماز قرآن را بر سر بگیر و بگو:

:::{{عربی|بِهَذَا الْقُرْآنِ‏ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ، وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ، فَلَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ بِكَ يَا اللَّهُ" عَشْرَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ تَقُولُ" يَا مُحَمَّدُ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا عَلِيُّ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا فَاطِمَةُ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا حَسَنُ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا حُسَيْنُ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا عَلِيَّ بْنَ مُوسَى" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا حَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ" عَشْرَ مَرَّاتٍ" يَا حُجَّةُ" عَشْرَ مَرَّاتٍ.}} و سپس حاجات خود را از خداوند طلب کن<ref>طوسی، الامالی، ص۲۹۳</ref> در این حدیث اشاره‌ای به ماه رمضان یا شب قدر نشده است.

{{پانویس اصلی}}