۱۷٬۲۲۳
ویرایش
آیه خمس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←واژگان مهم: تمیزکاری
جز (←منابع) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←واژگان مهم: تمیزکاری) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==واژگان مهم== | ==واژگان مهم== | ||
===غنیمت=== | ===غنیمت=== | ||
واژه | واژه «غنم» و «غنیمت» به معنای رسیدن به در آمد از راه تجارت و یا صنعت و یا جنگ است، با توجه به فضای نزول [[آیه]] شریفه در این جا مقصود غنیمت جنگی است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص۸۹</ref> | ||
راغب اصفهانی میگوید: | راغب اصفهانی میگوید: «غَنَم» به دو فتحه- معنایش روشن و شناخته شده است، اما «غُنم» - به ضمه حرف اول و سکون حرف دوم- به معنای رسیدن و دست یافتن به فائده است، سپس در هر درآمدی که از راه جنگ و از ناحیه دشمنان و غیر آنان به دست آید به کار رفته است و آیه شریفه فوق نیز به همین معنا است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات فی الفاظ القرآن، ص۶۱۵</ref> | ||
کاربرد این معنای وسیع از «غُنم» در روایات پرشماری آمده است، به عنوان نمونه امیرالمؤمنین علی(ع) در نهج البلاغه می‌فرماید: | کاربرد این معنای وسیع از «غُنم» در روایات پرشماری آمده است، به عنوان نمونه امیرالمؤمنین علی(ع) در نهج البلاغه می‌فرماید: | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* خطبه ۱۲۰: مَن اَخَذَها لَحِقَ وَ غَنِمَ: کسی که به آئین خدا عمل کند به سر منزل مقصود می‌رسد و بهره می‌برد. | * خطبه ۱۲۰: مَن اَخَذَها لَحِقَ وَ غَنِمَ: کسی که به آئین خدا عمل کند به سر منزل مقصود می‌رسد و بهره می‌برد. | ||
* نامه ۴۱: وَ اغتَنِم مَن استَقرَضَکَ فی حالِ غِناکَ: هر کس در حال بی‌نیازیت از تو قرضی بخواهد غنیمت شمار. | * نامه ۴۱: وَ اغتَنِم مَن استَقرَضَکَ فی حالِ غِناکَ: هر کس در حال بی‌نیازیت از تو قرضی بخواهد غنیمت شمار. | ||
* نامه ۵۳ [[ | * نامه ۵۳ [[عهدنامه مالک اشتر]]: وَ لا تَکونَنَّ عَلَیهِم سَبُعاً ضارِیاً تَغتَنِمُ اَکلَهُم: در برابر مردم همچون حیوان درنده‌ای مباش که خوردن آنها را غنیمت و در آمدی برای خود فرض کنی. | ||
* کلمات قصار۳۳۱: ِانَّ اللَّهَ جَعَلَ الطّاعَةَ غَنیمَةَ الاَکیاس: خداوند اطاعت را غنیمت و بهره هوشمندان قرار داده است. | * کلمات قصار۳۳۱: ِانَّ اللَّهَ جَعَلَ الطّاعَةَ غَنیمَةَ الاَکیاس: خداوند اطاعت را غنیمت و بهره هوشمندان قرار داده است. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
===یتیم=== | ===یتیم=== | ||
«یتیم» به معنای انسانی است که در خردسالی‌اش پدرش مرده باشد، و می‌گویند که در همه انواع حیوانات یتیم آن حیوانی است که مادر خود را از دست داده باشد، تنها انسان است که یتیم بودنش از ناحیه پدر است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص۸۹</ref><ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص۱۲۴</ref> | |||
===مسکین=== | ===مسکین=== | ||
مسکین مبالغه در سکون است که عبارت است از کسی که به نهایت سکون رسد و از حد آن تجاوز کند. ازاین رو مسکین به کسی گفته می‌شود که توانایی و تمکن مالی او ناچیز و محدود باشد به طوری که به دلیل بیماری، یا پیری، یا ضعف بدنی و یا مالی از تلاش در جهت توسعه معیشت خویش ناتوان و عاجز باشد.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۵، ص۲۰۰</ref> | مسکین مبالغه در سکون است که عبارت است از کسی که به نهایت سکون رسد و از حد آن تجاوز کند. ازاین رو مسکین به کسی گفته می‌شود که توانایی و تمکن مالی او ناچیز و محدود باشد به طوری که به دلیل بیماری، یا پیری، یا ضعف بدنی و یا مالی از تلاش در جهت توسعه معیشت خویش ناتوان و عاجز باشد.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۵، ص۲۰۰</ref> | ||