مدرسه علمیه جهانگیرخان (قم): تفاوت میان نسخه‌ها

از بانی مدرسه چندان اطلاع دقیقی در دست نیست و نظرات مختلفی در این باره نقل شده است. فیض قمی معتقد است، بانی مدرسه و مسجد یکی است و او سلطان جانی خان،<ref group="یادداشت">جانیخان، از امرا و وزرای ایلخانی است و بعد از مرگ ابو سعید الجایتو خان در سال ۷۳۶ ق، با ملک اشرف، برادر شیخ حسنِ بزرگِ چوپانی که سر به ظلم و طغیان برداشته بود، درگیر شد و او را شکست داد. خزینه بزرگی در تحت قدرت اشرف بود که وقت تسلیم به جانیخان گفت، قصد داشتم در قم مسجدی بنا کنم که فقه کلیه مذاهب را در آن تدریس کنند. چنان که فیض استظهار داشته، جانیخان بعد از مرگ اشرف، مبلغ هنگفتی در اختیار امناء خود قرار داد و بنای مسجد بزرگ جانیخان در قم گذاشته شد و در کنار این مسجد، مدرسه جانی خان هم برپا گردید.(رجوع کنید به: گنجینه آثار قم، فیض، ص۴۶۰ – ۴۸۵)</ref> پادشاه تاتار ترکستان است.<ref>فیض،گنجینه آثار قم، ۱۳۴۸ش، ص۴۶۰ - ۴۸۵.</ref> <ref>فیض،گنجنامه، ج ۵، ص۱۶۰.</ref>

*['''یکم'''] و در حجرات مدرسه مکتب‌دار اطفال جایز نیست بنشیند.

*['''دوم'''] و همچنین اگر از برای طلاب مهمان وارد شود زیادتر از سه شب مأذون نیست بماند.

*['''سوم'''] و غیر از محصل علوم دینیه هر علم و کار دیگر هم در آنجا جایز نیست.

*['''چهارم'''] و هر طلبه که کار نکند و درِ حجره خود را قفل کند برود و گاهی بیاید و در سرِ هر ماه مطالبه شهریه کند البته او را در مدرسه راه ندهند مگر اینکه صاحب عیال باشد و بالضروره شبها به خانه خود برود به هیچ وجه از آمدنِ روز و کارکردن، مسامحه نداشته باشد جایز است.

مدرسه از سال تجدید بنا در دوره قاجار و بعد در دوره [[پهلوی اول]] دایر بود و در زمان [[شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] مؤسس [[حوزه قم]] نیز در این مدرسه درس برقرار بوده است و برخی از مدرسان و اساتید همچون میرزا محمدعلی ادیب تهرانی، سدهی اصفهانی و شیخ ابوالحسن فقیهی پایین شهری در این مدرسه تدریس داشته‌اند.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۷۰ش، ج ۲، ص۳۴۴.</ref> <ref>«گفتگو با استاد علی اصغر فقیهی»، کوثر، ش ۱۶، تیر ۱۳۷۷ش.</ref> و بنابر نقل زریاب خویی، [[امام خمینی]] نیز در این مدرسه سکونت داشته است.

یکی دیگر از بازسازی‌ها، در زمان [[آیت الله بروجردی]] واقع شد به گونه‌ای که زیر حجره‌ها خالی گردید تا از رطوبت ایمن باشد. کتیبه سنگی که در سر در ورودی مدرسه نصب شده است اشاره به تعمیرات سال ۱۳۷۳ ق، دارد.<ref>ناصرالشریعه، تاریخ قم، ۱۳۸۳ش، ص۴۳۲.</ref> بعد از این تعمیرات، آیت اللَّه [[سید حسین بدلا|سید حسین بُدلا]] از طرف آیت اللَّه بروجردی مسئولیت و مدیریت مدرسه را عهده‌دار شد.

{{پانویس2}}

*سلیمانی آشتیانی،مهدی، وقف نامه و تاریخ مدرسه جانی‌خان قم، بهار ۱۳۸۹ - شماره ۶۹.