Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
تلقین میت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{عالم پس از مرگ}} | {{عالم پس از مرگ}} | ||
'''تَلْقین مَیّت''' از | '''تَلْقین مَیّت''' از مستحبات [[دفن]] است که هم قبل از پوشاندن [[قبر]] و هم بعد از پوشاندن قبر و هنگام برگشتن [[تشییع جنازه|تشییع‌کنندگان]] بر [[میت]] خوانده می‌شود. تلقین، [[ذکر|اذکاری]] حاوی اعتقادات اسلامی است که با آدابی خاص بر میت خوانده می‌شود. تلقینِ اعتقادات هنگام [[احتضار]] نیز [[مستحب]] است. الفاظی که در کتاب [[مفاتیح الجنان]] برای تلقین میت آورده شده، از مجموع آنچه در [[روایات]] توصیه گردیده، برگرفته شده است. تلفظ این عبارات برای بانوان و آقایانی که فوت شده‌اند، متفاوت است. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
رسول خدا(ص) فرمود: مردگانتان را پیش از مرگ با «لا إله إلّااللَّه» تلقین کنید، هر کس آخرین سخن زندگی‌اش کلمه «لا إله الّا اللَّه» باشد به [[بهشت]] خواهد رفت.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ق، ج۱، ص۱۳۲</ref> در منابع شیعه پس از شهادت به [[توحید]] و [[نبوت]] [[پیامبر اکرم|رسول کرم(ص)]]، شهادت به حقانیت [[ائمه(ع)]] نیز در تلقین آمده است.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ق، ج۱، ص۱۳۴، حدیث ۳۵۶.</ref> | رسول خدا(ص) فرمود: مردگانتان را پیش از مرگ با «لا إله إلّااللَّه» تلقین کنید، هر کس آخرین سخن زندگی‌اش کلمه «لا إله الّا اللَّه» باشد به [[بهشت]] خواهد رفت.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ق، ج۱، ص۱۳۲</ref> در منابع شیعه پس از شهادت به [[توحید]] و [[نبوت]] [[پیامبر اکرم|رسول کرم(ص)]]، شهادت به حقانیت [[ائمه(ع)]] نیز در تلقین آمده است.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ق، ج۱، ص۱۳۴، حدیث ۳۵۶.</ref> | ||
==شیوه | ==شیوه تلقین‌کردن== | ||
[[علامه مجلسی]] از مجموع روایاتی که در [[ | [[علامه مجلسی]] از مجموع روایاتی که در [[بحارالانوار]] نقل کرده، شیوه‌ای از تلقین که دربردارنده مجموع مضامین این [[روایات]] است انشاء کرده و [[شیخ عباس قمی]]، همین مضمون را در ملحقات [[مفاتیح الجنان]] آورده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ذیل بخش تلقین میت.</ref> شیوه این تلقین اینگونه است: | ||
بعد از آن که میت را در قبر گذاشتند، گره‌های [[کفن]] را باز کرده و صورت میت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او بسازند و پشت میت، خشت خام یا کلوخی بگذارند که میت به پشت برنگردد و پیش از آن که [[لحد]] را بپوشانند، دست بر شانه میت بگذارند و دهان را نزدیک گوش او برده و در حالی که او را تکان می‌دهند سه مرتبه بگویند: | بعد از آن که میت را در قبر گذاشتند، گره‌های [[کفن]] را باز کرده و صورت میت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او بسازند و پشت میت، خشت خام یا کلوخی بگذارند که میت به پشت برنگردد و پیش از آن که [[لحد]] را بپوشانند، دست بر شانه میت بگذارند و دهان را نزدیک گوش او برده و در حالی که او را تکان می‌دهند سه مرتبه بگویند: | ||
===تلقین مردان=== | ===تلقین مردان=== | ||
در متن زیر به جای فلان بن فلان باید نام میت و پدرش را گفت؛ مثلًا اگر اسم او محمد و اسم پدرش علی است سه مرتبه بگویند: «اسْمَعْ افْهَمْ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلی» | در متن زیر به جای فلان بن فلان باید نام میت و پدرش را گفت؛ مثلًا اگر اسم او محمد و اسم پدرش علی است سه مرتبه بگویند: «اسْمَعْ افْهَمْ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلی» | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
==تاثیر تلقین== | ==تاثیر تلقین== | ||
بنابر [[حدیث|روایات]]، آدابی مانند تلقین، انسان را پس از مرگ یاری | بنابر [[حدیث|روایات]]، آدابی مانند تلقین، انسان را پس از مرگ یاری می‌کند و نقش تعیین‌کننده و قطعی ندارد. عامل اصلی در تعیین سرنوشت زندگی پس از مرگ، افعال و اعتقادات انسان در زندگی دنیایی است و برخی افعال می‌توانند مانع اثربخشی تلقین شوند؛ همان‌گونه که از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است: در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] مردی از اهل [[مدینه]] در حالت بیماری که با همان بیماری از دنیا رفت زبانش گرفت و بسته شد. رسول خدا(ص) بر بالین او آمد و فرمود: بگو: «لا إله إلا اللَّه» مرد نتوانست بگوید.... زنی بر بالین مرد بود. پیامبر(ص) از او پرسید: آیا این مرد مادرش زنده است؟ زن گفت: من مادر اویم. رسول خدا(ص) به او فرمود: آیا تو از او راضی هستی؟ گفت: نه. پیامبر از زن خواست که از فرزندش بگذرد و زن چنین کرد. سپس پیامبر(ص) به بیمار فرمود: بگو «لا إله إلا اللَّه» و او گفت.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ق، ج۱، ص۱۳۲.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||