سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره غافر''' چهلمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] بیست و چهارم جای دارد. سوره غافر را سوره مؤمن نیز نامیده‌اند؛ زیرا درباره [[مؤمن آل فرعون]] سخن می‌گوید. موضوع اصلی این سوره، باطل نشان‌دادن جدال کفار برای از بین بردن حق (قرآن) است. در این سوره همچنین به داستان [[حضرت موسی(ع)]] و [[فرعون]] اشاره شده و درباره نشانه‌های اثبات [[توحید]] و باطل‌بودن [[شرک|شِرک]] سخن گفته شده است.

از آیات مشهور این سوره، [[آیه]] شصتم است که خداوند به بندگانش می‌گوید مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. در کتاب‌های تفسیری، ذیل این آیه [[حدیث|روایات]] بسیاری درباره اهمیت [[دعا]] و برتربودن آن از [[عبادت]] نقل شده است. در این روایات همچنین درباره موانع [[استجابت دعا]] صحبت شده است. در روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره غافر آمده است اگر کسی این سوره را بخواند، در روز [[قیامت]] امیدش قطع نخواهد شد.

این [[سوره]] را '''غافر''' نامیده‌اند؛ زیرا این واژه در [[آیه]] سوم آن آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص۵.</ref> غافر از [[اسماء الحسنی|نام‌های خداوند]] و به معنای آمرزش از عذاب است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه غفر، ص۶۰۹.</ref> سوره غافر را سوره '''مؤمن''' هم گفته‌اند؛ زیرا به داستان [[مؤمن آل فرعون]] می‌پردازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص۵.</ref> دو نام دیگر نیز برای این سوره ذکر شده است: «حم اولی» ـ خوانده می‌شود حا میم اُولیٰ ـ و «طَول».<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۹.</ref>

سوره غافر از [[سوره‌های مکی]] قرآن و در [[ترتیب نزول]]، شصتمین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است.<ref>معرفت، علوم قرآنی، ۱۳۷۱ش، ص۱۶۷.</ref> این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]] چهلمین سوره است و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۴ قرآن قرار دارد.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۹.</ref>