سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

از آیات مشهور این سوره، [[آیه]] شصتم است که خداوند به بندگانش می‌گوید مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. در کتاب‌های تفسیری، ذیل این آیه [[حدیث|روایات]] بسیاری درباره اهمیت [[دعا]] و برتربودن آن از [[عبادت]] نقل شده است. در این روایات همچنین درباره موانع استجابت دعا صحبت شده است. در روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره غافر آمده است اگر کسی این سوره را بخواند، در روز [[قیامت]] امیدش قطع نخواهد شد.

در [[تفسیر نمونه]] در توضیح این آیه [[حدیث|روایاتی]] درباره اهمیت [[دعا]] و شرایط استجابت آن بیان شده است. درباره اهمیت دعا نقل شده است: دعا عبادت است و کسی که بیشتر مشغول به دعاست، برتر از کسی است که بیشتر مشغول عبادت است. همچنین در این روایات آمده است مقام‌هایی نزد [[خدا|خداست]] که راه رسیدن به آنها فقط دعاست و اینکه دعا برتر از [[تلاوت|قرآن‌خواندن]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص۱۴۷.</ref>

درباره شرایط استجابت هم آمده است دعای چهار گروه اجابت نمی‌شود: ۱. کسی که در خانه نشسته و می‌گوید خداوندا مرا روزی ده. ۲. مردی که از دست همسرش ناراضی است و دعا می‌کند از دست او خلاص شود (به او گفته می‌شود مگر حق [[طلاق]] نداری؟) ۳. کسی که اموالش را بیهوده تلف کرده و می‌گوید خداوندا به من روزی ده. ۴. کسی که بدون شاهد به کسی [[قرض]] داده است [و او منکر آن شده]. به چنین کسی گفته می‌شود مگر به تو دستور ندادم در این هنگام شاهد بگیر.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص۱۵۰.</ref>