ایام محسنیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا بر نقل [[سلمان فارسی]]، پس از غصب [[خلافت]] و [[فدک]]، [[علی(ع)]] همراه حضرت فاطمه(س) و [[حسنین(ع)]] شب هنگام به درِ خانه [[مهاجران]] و [[انصار]] رفته و آنان را به همراهی برای بازپس‌گیری حق خویش فرا خواندند. از آنجا که بنا بر روایت سلمان، پس از حمله مهاجمان به خانه حضرت فاطمه(س) و واقعه سقط جنین،آن حضرت به طور مداوم و پیوسته بستری بود تا به شهادت رسید، می‌توان چنین نتیجه گرفت که تا زمان ملاقات‌های شبانه آن حضرت با مهاجر و انصار، هنوز حمله‌ای به خانه او صورت نگرفته بود؛<ref>هلالی، سلیم بن قیس هلالی، کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص۱۵۳</ref> زیرا در صورتِ وقوع حمله، آن حضرت دیگر توان رفتن به در خانه تعداد زیادِ [[مهاجران]] و [[انصار]](حتی فقط اهل [[جنگ بدر|بدر]])<ref>هلالی، سلیم بن قیس هلالی، کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص۱۴۶و ۱۴۸</ref> را نداشت.

طبق برخی شواهد هجوم به خانه [[حضرت فاطمه(س)]] بعد از برگشت [[سپاه اسامه بن زید]] صورت گرفته است و سپاه اسامه بیش از یک ماه بعداز رحلت [[پیامبر(ص)]] به [[مدینه]] باز گشت.<ref>یعقوبی، احمد بن واضح، تاریخ الیعقوبی، ج۱،ص۱۲۷؛ یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الاسلامی، ج۴، ص۹۹</ref> شخصی به نام [[بریده بن حصیب اسلمی]] که در جریان حمله به خانه [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و بیعت گرفتن از [[امام علی(ع)]] حضور داشته و از ایشان طرفداری می‌کرده، در سپاه اسامه نیز به عناون پرچمدار حضور داشته است. او پس از بازگشت از جنگ، با اعتراض به [[خلافت|خلیفه]] و طرفدارانش پرچمی در قبیله بنی اسلم نصب کرده و مردم را به بیعت با حضرت علی(ع) فرا خواند. پس از آن بود که طرفداران [[ابوبکر]] چاره‌ای جز بیعت گرفتن از حضرت علی(ع) ندیدند.<ref>سید مرتضی، الشافی فی الإمامة، ج۳، ص۲۴۳؛ شیخ طوسی، تلخیص الشافی، ج۳، ص۷۸؛ یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الاسلامی، ج۴، ص۹۶-۱۱۵ </ref> این گزارش‌ها گویای آن است که ماجرای حمله به خانه فاطمه زهرا(س) نمی‌تواند در روزهای اول ماه [[ربیع الاول]] افتاده باشد.