سوره فتح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آیات الاحکام
جز (←آیات الاحکام) |
جز (←آیات الاحکام) |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
==آیات الاحکام== | ==آیات الاحکام== | ||
آیه ۲۷ سوره فتح از [[آیات الاحکام]] دانسته شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: کاظمی، مسالک الافهام، ج۲، ص۲۴۸-۲۵۵.</ref> <div style="text-align: center;"><noinclude>{{عربی|«'''لَقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا'''﴿۲۷﴾»<br /> | *آیه ۲۷ سوره فتح از [[آیات الاحکام]] دانسته شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: کاظمی، مسالک الافهام، ج۲، ص۲۴۸-۲۵۵.</ref> <div style="text-align: center;"><noinclude>{{عربی|«'''لَقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا'''﴿۲۷﴾»<br /> | ||
|ترجمه= خدا رؤياى پيامبر خود را تحقّق بخشيد [كه ديده بود:] شما بدون شكّ، به خواست خدا در حالى كه سر تراشيده و موى [و ناخن] كوتاه كرده‌ايد، با خاطرى آسوده در مسجد الحرام درخواهيد آمد. خدا آنچه را كه نمى‌دانستيد، دانست و غير از اين، پيروزى نزديكى [براى شما] قرار داد.|اندازه= 100%}} | |ترجمه= خدا رؤياى پيامبر خود را تحقّق بخشيد [كه ديده بود:] شما بدون شكّ، به خواست خدا در حالى كه سر تراشيده و موى [و ناخن] كوتاه كرده‌ايد، با خاطرى آسوده در مسجد الحرام درخواهيد آمد. خدا آنچه را كه نمى‌دانستيد، دانست و غير از اين، پيروزى نزديكى [براى شما] قرار داد.|اندازه= 100%}} | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
جمله «مُحَلِّقِينَ رُؤُسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ» در این [[آیه]] به [[حلق و تقصیر]]، از آداب [[حج عمره]] اشاره دارد که به وسیله آن [[محرم]] از احرام خارج می‌شود. برخی از [[فقها]] این آیه را دلیل بر تخییر در مسأله تقصیر دانسته‌اند: محرم می‌تواند سر خود را بتراشد یا ناخن خود را بگیرد و جمع میان این دو [[واجب]] نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۰۵.</ref> | جمله «مُحَلِّقِينَ رُؤُسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ» در این [[آیه]] به [[حلق و تقصیر]]، از آداب [[حج عمره]] اشاره دارد که به وسیله آن [[محرم]] از احرام خارج می‌شود. برخی از [[فقها]] این آیه را دلیل بر تخییر در مسأله تقصیر دانسته‌اند: محرم می‌تواند سر خود را بتراشد یا ناخن خود را بگیرد و جمع میان این دو [[واجب]] نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۰۵.</ref> | ||
آیه ۱۷سوره فتح یکی دیگر از آیات الاحکام است | *آیه ۱۷سوره فتح یکی دیگر از آیات الاحکام است | ||
'''لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ''' ترجمه: بر نابینا و لنگ و بیمار گناهی نیست (اگر در میدان جهاد شرکت نکنند). | '''لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ''' ترجمه: بر نابینا و لنگ و بیمار گناهی نیست (اگر در میدان جهاد شرکت نکنند). | ||