پرش به محتوا

سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۷۷۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۹ مهٔ ۲۰۱۸
جز
←‏میهمانی فرشتگان در خانه حضرت ابراهیم: حذف بخش به دلیل تکرار آن در بخش روایات تاریخی
imported>Salvand
جز (←‏آیات مشهور: لینک کلمات)
imported>Salvand
جز (←‏میهمانی فرشتگان در خانه حضرت ابراهیم: حذف بخش به دلیل تکرار آن در بخش روایات تاریخی)
خط ۳۲: خط ۳۲:


بنابر نظر [[تفسیر المیزان]]، طبق این [[آیه]]، هدف از آفرینش، فقط [[عبادت]] خدا است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق،  ج۱۸، ص۳۸۶.</ref> و اگر در آیات دیگر، هدف از خلقت انسان، چیز دیگری معرفی شده منافاتی ندارد؛ چراکه همه آنها انسان را به سعادت که هدف اصلی خلقت است، وصل می‌کنند<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۱، ص۶۴ و ج۱۸، ص۳۸۶.</ref> یا برخی از آنها هدف میانی و برخی هدف نهایی و نتیجه هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۲۲، ص۳۸۶و۳۸۷.</ref>
بنابر نظر [[تفسیر المیزان]]، طبق این [[آیه]]، هدف از آفرینش، فقط [[عبادت]] خدا است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق،  ج۱۸، ص۳۸۶.</ref> و اگر در آیات دیگر، هدف از خلقت انسان، چیز دیگری معرفی شده منافاتی ندارد؛ چراکه همه آنها انسان را به سعادت که هدف اصلی خلقت است، وصل می‌کنند<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۱، ص۶۴ و ج۱۸، ص۳۸۶.</ref> یا برخی از آنها هدف میانی و برخی هدف نهایی و نتیجه هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۲۲، ص۳۸۶و۳۸۷.</ref>
==میهمانی فرشتگان در خانه حضرت ابراهیم==
آیات ۲۴ تا ۳۷ سوره ذاریات، داستانی را نقل می‌کند که در آن [[فرشتگان|فرشتگانی]] میهمان [[حضرت ابراهیم(ع)]] می‌شوند و  به او تولد فرزندی را بشارت می‌دهند و مأموریتشان را عذاب [[قوم لوط]] بیان می‌کنند. [[تفسیر نمونه]] این ماجرا را به صورت مفصل شرح داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۳۱تا۳۶۱.</ref>
بر طبق این آیات، [[حضرت ابراهیم(ع)]] ابتدا [[فرشتگان]] را نمی‌شناسد و شام مفصّلی برای آنها آماده می‌کند. وقتی می‌بیند که آنها شام نمی‌خورند، می‌ترسد و از علت آن می‌پرسد. فرشتگان خود را معرفی می‌کنند و به او بشارت می دهند که او صاحب پسری خواهد شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۴تا۳۴۷.</ref>
به گفته مفسران، [[ساره]]، همسر ابراهیم(ع) با شنیدن بشارت فرزند از سوی فرشتگان، به سبب آنکه حدود نود سال سن داشت و نازا بود، از تعجب به صورت خود می‌زند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۷و۳۴۸.</ref> سپس ابراهیم (ع) از مأموریت
فرشتگان می‌پرسد و آنها مأموریت خود را عذاب قوم لوط معرفی می‌کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۵۴و۳۵۵.</ref> و بیان می‌دارند که به جز خانواده [[حضرت لوط(ع)]]، هیچ مؤمنی در میان قوم او وجود ندارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۵۷.</ref>
[[تفسیر نمونه]] نوشته است با توجه پیربودن [[حضرت ابراهیم(ع)]] و نازابودن همسر او، این داستان نشان‌دهنده قدرت خداوند است. همچنین این کتاب، داستان را بشارتی برای اهل ایمان و هشداری برای مجرمان دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۴۳و۳۴۴.</ref> [[علامه طباطبایی]] گفته است: داستان میهمانی حضرت ابراهیم(ع) نشان‌دهنده وَحدانیّت ربوبی خدا است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۲، ص۳۷۷.</ref>


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
کاربر ناشناس