ترک اولی: تفاوت میان نسخه‌ها

ترک اولی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۲۳

۲۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۷

←‏ترک اولای پیامبران و امامان

دیداریویکی‌متن

P.motahari

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۳٬۳۲۷

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==ترک اولای پیامبران و امامان==
 شیعیان معتقدند که [[پیامبران]] و [[امامان]]، [[عصمت|معصوم‌اند]] و هیچ [[گناه|گناهی]] چه [[گناه کبیره|کبیره]] و چه صغیره مرتکب نمی‌شوند؛<ref>سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴.</ref> اما ممکن است ترک اولی انجام دهند.<ref>شریفی و یوسفیان، پژوهشی در عصمت معصومان، ۱۳۷۷ش، ص۳۳۰.</ref> دلیل آنها این است که در [[قرآن]] نمونه‌هایی از لغزش و همچنین طلب آمرزش به برخی از پیامبران نسبت داده شده است. برای نمونه در [[سوره بقره]] آمده است که [[شیطان]] [[حضرت آدم(ع)]] را دچار لغزش کرد و او [[توبه]] کرد.<ref>قرآن، سوره بقره، آیه ۳۶ و ۳۶.</ref> همچنین [[استغفار|استغفارهایی]] از  [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه]] در [[دعا|دعاهای]] منقول از آنها گزارش شده است. به‌مثل نقل شده است که پیامبر(ص) در شبانه‌روز صد بار استغفار می‌کرد.<ref>ابن بابویه، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۳۸۳، ۳۸۴.</ref><br />
-به عقیده علماء شیعه از آنجا که ادله عقلی به عصمت انبیاء و امامان حکم می‌کنند، نمی‌توان هیچ گناهی را به آنها نسبت داد. بنابراین  موارد فوق را باید ترک اولی دانست.<ref>شریفی و یوسفیان، پژوهشی در عصمت معصومان، ۱۳۷۷ش، ص۳۳۰.</ref> توضیح آنها درخصوص استغفارهای انبیاء و ائمه این است که گناهان اقسام و مراتب مختلف دارند. برای مثال یکی از اقسام گناه، گناه شرعی است که در فقه به آن حرام می‌گویند. قسم دیگر گناه عدم توجه کامل به خدا است که به لحاظ شرعی گناه به شمار نمی‌آید. انبیاء و امامان به جهت عصمت، دچار گناه شرعی نمی‌شدند، اما به علت  اشتغال به زندگی دنیوی و ارتباط با مردم، گاه تا اندازه‌ای توجه آنها به خدا کم می‌شد و همینموجب می‌شد که استغفار کنند.<ref>شریفی و یوسفیان، پژوهشی در عصمت معصومان، ۱۳۷۷ش، ص۳۳۰.</ref>
+به عقیده علماء شیعه از آنجا که ادله عقلی به عصمت انبیاء و امامان حکم می‌کنند، نمی‌توان به آنها گناه نسبت داد. بنابراین  موارد فوق را باید ترک اولی دانست.<ref>شریفی و یوسفیان، پژوهشی در عصمت معصومان، ۱۳۷۷ش، ص۳۳۰.</ref> توضیح آنها درخصوص استغفارهای انبیاء و ائمه این است که گناهان اقسام و مراتب مختلف دارند. برای مثال یکی از اقسام گناه، گناه شرعی است که در [[فقه]] به آن [[حرام]] می‌گویند. قسم دیگر گناه عدم توجه کامل و دائم به خدا است که به لحاظ شرعی گناه به شمار نمی‌آید. انبیاء و امامان به جهت [[عصمت]]، گناه شرعی مرتکب نمی‌شدند؛ اما به علت  اشتغال به زندگی دنیوی و ارتباط با مردم، گاه تا اندازه‌ای توجه آنها به خدا کم می‌شد و همین موجب می‌شد که استغفار کنند.<ref>شریفی و یوسفیان، پژوهشی در عصمت معصومان، ۱۳۷۷ش، ص۱۸۴-۱۸۷، ۳۳۰.</ref>
 ==نمونه‌هایی از ترک اولی در قرآن==