پرش به محتوا

سوره قمر: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
ترجمه: قطعاً قرآن را براى پندآموزى آسان كرده‌ايم؛ پس آيا پندگيرنده‌اى هست؟
ترجمه: قطعاً قرآن را براى پندآموزى آسان كرده‌ايم؛ پس آيا پندگيرنده‌اى هست؟


در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این آیه آمده است منظور از آسان کردن [[قرآن]] این است که [[خدا|خداوند]] به گونه‌ای آن را بیان کرده که فهم مطالب برای عام و خاص مردم آسان است و هر یک به اندازه فهم خود چیزی از آن می‌فهمد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۹، ص۶۹.</ref> در واقع انذارها و بشارت‌هایش صریح و گویا، داستان‌هایش واقعی و پرمحتوا، دلیل‌هایش قوی و محکم و منطقش متین است و آنچه برای تأثیرگذاشتن نیاز است در سخن قرآن جمع است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۳۵.</ref>
در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این آیه آمده است منظور از آسان کردن [[قرآن]] این است که [[خدا|خداوند]] به گونه‌ای آن را بیان کرده که فهم مطالب برای عام و خاص مردم آسان است و هر یک به اندازه فهم خود چیزی از آن می‌فهمد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۹، ص۶۹.</ref> در واقع انذارها و بشارت‌هایش صریح و گویا، داستان‌هایش واقعی و پرمحتوا، دلیل‌هایش قوی و محکم و منطقش متین است و آنچه برای تأثیرگذاشتن نیاز است در سخن قرآن جمع است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۳۵.</ref> [[تفسیر نور]] آسانی قرآن را از جهت تلاوت الفاظِ آسان و زیبا و داستان‌ها و امثال فراوان و انطباق با فطرت بشری دانسته است. <ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور،۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۵۴.
 
</ref>
* '''إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ‌ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ‌''' (آیه ۵۴-۵۵)
* '''إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ‌ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ‌''' (آیه ۵۴-۵۵)
ترجمه: در حقيقت، مردم پرهيزگار در ميان باغها و نهرها، (۵۴) در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.
ترجمه: در حقيقت، مردم پرهيزگار در ميان باغ‌ها و نهرها، (۵۴) در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.


این آیات که از بخشش‌های مادی [[بهشت|بهشتیان]] (باغ‌های وسیع و نهرهای جاری) و از نعمات معنوی آن (حضور در پیشگاه قرب ملیک مقتدر) سخن می‌گوید، در حال بشارت‌دادن به اهل [[تقوا|تقواست]]  که دو ویژگی را در خود دارد: نخست اینکه، [[بهشت]] جایگاه صدق است و هیچ‌گونه باطل و بیهودگی در آن راه ندارد و تمام وعده‌های خداوند در آنجا عینیت پیدا می‌کند. و دیگر اینکه: در آنجا نهایت قرب و نزدیکی معنوی و نه جسمانی به خدا وجود دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۸۱.</ref>
این آیات که از بخشش‌های مادی [[بهشت|بهشتیان]] (باغ‌های وسیع و نهرهای جاری) و از نعمات معنوی آن (حضور در پیشگاه قرب ملیک مقتدر) سخن می‌گوید، در حال بشارت‌دادن به اهل [[تقوا|تقواست]]  که دو ویژگی را در خود دارد: نخست اینکه، [[بهشت]] جایگاه صدق است و هیچ‌گونه باطل و بیهودگی در آن راه ندارد و تمام وعده‌های خداوند در آنجا عینیت پیدا می‌کند. و دیگر اینکه: در آنجا نهایت قرب و نزدیکی معنوی و نه جسمانی به خدا وجود دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۸۱.</ref>
۱۸٬۴۵۶

ویرایش