confirmed، protected، templateeditor
۱٬۹۵۷
ویرایش
(درج الگوی درجه بندی) |
|||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
در این آیه، برای تشویق به انفاق، از تعبیر «وام دادن به خداوند» استفاده شده است. منظور از «قرض دادن به پروردگار» هرگونه انفاق در راه اوست كه یكی از مصادیق مهم آن كمکكردن به پیامبر(ص) و امام است تا در مصارف لازم برای ادارۀ حكومت اسلامی به كار گیرد.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۸.</ref> در سخن امام علی(ع) آمده است خداوند، از روی ذلّت و خواری، از شما یاری نخواسته یا برای جبران كمبود خود، از شما قرض نخواسته است.<ref>نهجالبلاغه، خطبه ۱۸۳.</ref> | در این آیه، برای تشویق به انفاق، از تعبیر «وام دادن به خداوند» استفاده شده است. منظور از «قرض دادن به پروردگار» هرگونه انفاق در راه اوست كه یكی از مصادیق مهم آن كمکكردن به پیامبر(ص) و امام است تا در مصارف لازم برای ادارۀ حكومت اسلامی به كار گیرد.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۸.</ref> در سخن امام علی(ع) آمده است خداوند، از روی ذلّت و خواری، از شما یاری نخواسته یا برای جبران كمبود خود، از شما قرض نخواسته است.<ref>نهجالبلاغه، خطبه ۱۸۳.</ref> | ||
محتوای این آیه در اشعار فارسی نیز بازتاب داده شده است. مولوی میسراید: | محتوای این آیه در اشعار فارسی نیز بازتاب داده شده است. [[مولوی]] میسراید: | ||
اقرضوا الله قرض ده زین برگ تن | اقرضوا الله قرض ده زین برگ تن |