پرش به محتوا

سوره حدید: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۲۹۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۴ آوریل ۲۰۱۸
جز
←‏تفسیر: حذف مطالب تخصصی و اصلاح تیتر
imported>Salvand
imported>Salvand
جز (←‏تفسیر: حذف مطالب تخصصی و اصلاح تیتر)
خط ۲۶: خط ۲۶:
{{سوره حدید}}
{{سوره حدید}}


==تفسیر==
==خلقت هستی در شش دوره==
'''آیه سوم، صفات خداوند:''' در آیه سوم این سوره صفاتی را برای خداوند برمی‌شمارد که تفاسیر مختلفی درباره آنها بیان شده است. به‌طور کلی می‌توان گفت که توصیف به «اول» و «آخر» بودن خدا، تعبیر از ازلیت و ابدیت خداوند است؛ زیرا خداوند، وجودی است بی‌انتها، یعنی هستی‌اش از درون ذات اوست؛ نه از بیرون تا پایان گیرد یا آغازی داشته باشد؛ بنابراین از ازل بوده و تا ابد خواهد بود. او سر آغاز و ابتدای عالم هستی است و اوست كه بعد از فنای جهان نیز خواهد بود. بنابراین تعبیر به اول و آخر، زمان خاصی را در بر ندارد و اشاره به مدت معینی نیست.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۳.</ref> بنا به قدرت و احاطه خداوند ما هر چیزی را که اول فرض کنیم، خداوند قبل از آن بوده و هر چیزی را که آخر فرض کنیم، خداوند بعد از آن هم خواهد بود. همچنین خداوند به‌دلیل احاطه‌اش بر همه مخلوقات خود از همه ظاهرتر و از همه باطن‌تر است چون بر همه ظهور و بطون‌ها احاطه دارد.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۰ش، ج۱۹، ص۲۹۷.</ref>
در آیه چهارم این سوره آمده است، خلقت هستی در شش روز انجام شد. مسئله خلقت در شش روز، هفت مرتبه در قرآن مجید ذكر شده است كه نخستین بار در آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] و آخرین بار در همین آیه آمده است. منظور از«روز» در این آیات، روز معمولی نیست؛ بلكه منظور از آن «دوران» است؛ خواه این دوران كوتاه باشد یا طولانی هرچند میلیون‌ها سال طول بکشد.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۴.</ref>
 
توصیف به ظاهر و باطن نیز تعبیر دیگری از احاطه خداوند به همه چیز است. از همه چیز ظاهرتر است؛ چراكه آثارش همه جا را گرفته و از همه چیز مخفی‌تر است چون حقیقت ذاتش بر كسی روشن نیست. كسی كه از آغاز بوده و تا پایان باقی است و در ظاهر و باطن جهان است، چنین كسی قطعا از همه چیز آگاه است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۴.</ref>
 
'''آیه چهارم، خلقت در شش روز:''' در آیه چهارم این سوره، خلقت هستی را در شش روز بیان اشاره می‌کند. مسئله خلقت در شش روز، هفت مرتبه در قرآن مجید ذكر شده است كه نخستین بار در آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] و آخرین بار در همین آیه است. منظور از«روز» در این آیات، روز معمولی نیست؛ بلكه منظور از آن «دوران» است؛ خواه این دوران كوتاه باشد یا طولانی هر چند میلیون‌ها سال طول بکشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۹۴.</ref>


==آیات مشهور==
==آیات مشهور==
کاربر ناشناس