پرش به محتوا

سوره ممتحنه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۶۲۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ اکتبر ۲۰۱۷
جز
←‏آیات مشهور: حذف بخش آیات مشهور به دلیل مشهور نبودن آیه
imported>Salvand
جز (←‏شان نزول: اصلاح تیتر و لینک کلمات)
imported>Salvand
جز (←‏آیات مشهور: حذف بخش آیات مشهور به دلیل مشهور نبودن آیه)
خط ۲۷: خط ۲۷:
===۲. امتحان کردن زنان مهاجر===
===۲. امتحان کردن زنان مهاجر===
پیامبر(ص) در [[حدیبیه]] با مشرکان مکه پيمان [[صلح حدیبیه]] را امضا كرد. در این صلحنامه آمده بود که اگر مردی از مشرکان به مدینه آمد، مسلمانان موظف‌اند او را بازگردانند؛ ولی اگر شخصی از مدینه به مکه رفت و پناهنده شد، مشرکان مکه مجبور به بازگرداندن او نیستند.<ref>واقدی، ج۲، ص۶۱۱ـ۶۱۲؛ ابن هشام، ج۲، ص۷۸۴؛ ابن اثیر، ج۲، ص۲۰۴؛ قس یعقوبی، ج۲، ص۵۴</ref> بعد از مدت کوتاهی زنی به نام سبیعه دختر حارث از مکه به مدینه آمد. آیات دهم تا دوازدهم این سوره نازل شد. پیامبر(ص) از آن زن خواست که سوگند بخورد که آمدنش به مدینه تنها به انگیره دین خواهی و بیزاری از کفر است. این سوگند خوردن همان امتحانی است که در این آیات از آن سخن آمده است که زنان مهاجر را امتحان کنید و البته خداوند به ایمان آنها آگاه‌تر است. بعد از این سوگند،‌ پیامبر اکرم(ص) به این استدلال که در متن صلحنامه از مردان صحبت شده بود و در مورد زنان سخنی نیامده بود،‌ زنان مهاجر را به مشرکان تحویل نداد و به موجب آیه دهم، مهریه آن زنان را به شوهران مشرکشان پرداخت کرد و آن زنان می‌توانستند در مدینه مجدداً ازدواج کنند.<ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج‏۹، ص ۴۱۰</ref>
پیامبر(ص) در [[حدیبیه]] با مشرکان مکه پيمان [[صلح حدیبیه]] را امضا كرد. در این صلحنامه آمده بود که اگر مردی از مشرکان به مدینه آمد، مسلمانان موظف‌اند او را بازگردانند؛ ولی اگر شخصی از مدینه به مکه رفت و پناهنده شد، مشرکان مکه مجبور به بازگرداندن او نیستند.<ref>واقدی، ج۲، ص۶۱۱ـ۶۱۲؛ ابن هشام، ج۲، ص۷۸۴؛ ابن اثیر، ج۲، ص۲۰۴؛ قس یعقوبی، ج۲، ص۵۴</ref> بعد از مدت کوتاهی زنی به نام سبیعه دختر حارث از مکه به مدینه آمد. آیات دهم تا دوازدهم این سوره نازل شد. پیامبر(ص) از آن زن خواست که سوگند بخورد که آمدنش به مدینه تنها به انگیره دین خواهی و بیزاری از کفر است. این سوگند خوردن همان امتحانی است که در این آیات از آن سخن آمده است که زنان مهاجر را امتحان کنید و البته خداوند به ایمان آنها آگاه‌تر است. بعد از این سوگند،‌ پیامبر اکرم(ص) به این استدلال که در متن صلحنامه از مردان صحبت شده بود و در مورد زنان سخنی نیامده بود،‌ زنان مهاجر را به مشرکان تحویل نداد و به موجب آیه دهم، مهریه آن زنان را به شوهران مشرکشان پرداخت کرد و آن زنان می‌توانستند در مدینه مجدداً ازدواج کنند.<ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج‏۹، ص ۴۱۰</ref>
==آیات مشهور==
* '''یا أَیها الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَخِذُوا عَدُوِّی وعَدوَّکم أَوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیهِم بالمودَّة و قَدْ کفَرُ‌وا بمَا جَاءَکم مِنَ الْحَقِّ''' (آیه اول)
ترجمه: '''ای کسانی که ایمان آورده‌اید، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستی نگیرید [به طوری‌] که با آنها اظهار دوستی کنید، و حال آنکه قطعاً به آن حقیقت که برای شما آمده کافرند.'''
مودت با غیر مسلمانان از موضوعات مهم این سوره است که بواسطه وجود کلمه مودت در این آیه و آیه هفتم، یکی از اسامی این سوره، مودت است.<ref>سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۹۵</ref> این موضوع یعنی حب و بغض برای خداوند از موضوعاتی است که آیات زیادی مثل آیه ۲۲ [[سوره مجادله]] و روایات متعددی مانند روایت ذیل به آن پرداخته است.
امام صادق(ع) می‌فرماید: من احب لله و ابغض لله و اعطی لله جل و عز، فهو ممن کمل ایمانه.
کسی که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد، از افرادی است که ایمانش کامل شده است.<ref>کلینی، اصول کافی،‌ج ۲ باب الحب فی الله</ref>


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
کاربر ناشناس