کاربر ناشناس
سوره ممتحنه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح ساختار و خلاصه سازی شأن نزول
imported>Salvand جز (←محتوا: خلاصه سازی بخش محتوا) |
imported>Salvand جز (اصلاح ساختار و خلاصه سازی شأن نزول) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
سوره ممتحنه درباره دوستی مؤمنان با کُفار سخن می‌گوید و به‌شدت از آن نهی می‌کند، هم در ابتدا و هم در انتهای آن | سوره ممتحنه درباره دوستی مؤمنان با کُفار سخن می‌گوید و به‌شدت از آن نهی می‌کند، هم در ابتدا و هم در انتهای آن و در بین این آیات، به احکامی درباره زنان مهاجر و بیعت زنان می‌پردازد.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۳۸۸.</ref> | ||
{{سوره ممتحنه}} | |||
==شان نزول== | ==شان نزول== | ||
===دوستی و اعتماد به دشمنان=== | در کتاب‌های تفسیری دو شأن نزول برای این سوره گفته شده است: | ||
[[حاطب بن ابی بلتعه]] از | |||
===۱. دوستی و اعتماد به دشمنان=== | |||
[[حاطب بن ابی بلتعه]] از مسلمانان در [[مدینه]] بود که خانواده‌اش در [[مکه]] مانده بودند و فامیلی نداشت که از آنان حمایت کنند. قبل از حرکت مسلمانان برای فتح مکه، او نامهای نوشت و به زنی به نام ساره داد تا به اهالی مکه برساند و آنها را از حرکت پیامبر(ص) خبردار کند تا اینگونه از خانواده‌اش حمایت کرده باشد؛ اما [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] از جاسوسی آن دو با خبر شد و [[امام علی علیه السلام|امام علی(ع)]]، [[زبیر بن عوام|زبیر]] و [[مقداد بن عمرو|مقداد]] را مأمور کرد آن زن را بازداشت کنند. آنان، زن جاسوس را در میان راه مدینه و مکه یافتند.<ref>تاریخ ابن خلدون، ترجمه متن، ج۱، ص۴۴۱</ref> او در ابتدا انکار می‌کرد. اثاثیه او را گشتند و چیزی پیدا نکردند. همگی تصمیم گرفتند که باز گردند؛ اما امام علی(ع) گفت نه پیامبر به ما دروغ می‌گوید و نه ما دروغ می‌گوییم. پس بر آن زن غضب کرد و ساره نامه را از بین گیسوانش در آورد. پیامبر(ص) حاطب را خواست. حاطب ضمن عذر خواهی، اظهار ایمان کرد و گفت قصدش حمایت از خانواده بوده است. سپس آیات ابتدایی این سوره نازل شد و مسلمانان را از دوستی با مشرکان نهی کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۲۴، ص۹. </ref> | |||
===امتحان کردن زنان مهاجر=== | ===۲. امتحان کردن زنان مهاجر=== | ||
یکی از نامهای این سوره «مرأة» (سوره زن) می باشد. <ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۸۰۸</ref> ماجرا اینگونه بود که پیامبر اکرم(ص) در [[حدیبیه]] با مشرکان مکه پيمان [[صلح حدیبیه]] امضا كردند. در این صلح نامه آمده بود که اگر مردی از مشرکین به مدینه آمد، مسلمین موظف هستند او را بازگردانند ولی اگر شخصی از مدینه به مکه برود و پناهنده شود، مشرکین مکه ملزم به بازگرداندن او نیستند.<ref>واقدی، ج۲، ص۶۱۱ـ۶۱۲؛ ابن هشام، ج۲، ص۷۸۴؛ ابن اثیر، ج۲، ص۲۰۴؛ قس یعقوبی، ج۲، ص۵۴</ref> | یکی از نامهای این سوره «مرأة» (سوره زن) می باشد. <ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۸۰۸</ref> ماجرا اینگونه بود که پیامبر اکرم(ص) در [[حدیبیه]] با مشرکان مکه پيمان [[صلح حدیبیه]] امضا كردند. در این صلح نامه آمده بود که اگر مردی از مشرکین به مدینه آمد، مسلمین موظف هستند او را بازگردانند ولی اگر شخصی از مدینه به مکه برود و پناهنده شود، مشرکین مکه ملزم به بازگرداندن او نیستند.<ref>واقدی، ج۲، ص۶۱۱ـ۶۱۲؛ ابن هشام، ج۲، ص۷۸۴؛ ابن اثیر، ج۲، ص۲۰۴؛ قس یعقوبی، ج۲، ص۵۴</ref> | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۶: | ||
==روایت‌های تاریخی== | ==روایت‌های تاریخی== | ||
*اشاره به برائت [[ابراهیم]] از بت‌پرستی و استغفار برای آزر. آیه ۴ | *اشاره به برائت [[ابراهیم]] از بت‌پرستی و استغفار برای آزر. آیه ۴ | ||
==متن سوره== | ==متن سوره== | ||