ربیبه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رَبیبه''' به دختر همسر(زوجه) گفته می‌شود. در [[قرآن]] و منابع [[فقه|فقهی]] ربیبه از [[محارم]] ناپدری بوده و [[ازدواج]] با او [[حرام]] است. بر اساس نظر [[مجتهد|فقها]] نوه پسری و دختری همسر نیز ربیبه شوهر به‌شمار می‌آیند.

==مفهوم‌شناسی==

ربیبه در لغت به‌معنای دخترِ تربیت‌شده است و در اصطلاح [[فقه|فقهی]] به دختری گفته می‌شود که از شوهر دیگر زن باشد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۹۸۱م، ج۲۹، ص۳۴۹.</ref> به دلیل آن‌که دختر در دامان شوهر مادرِ خود تربیت می‌شود او را ربیبه می‌گویند.<ref>قرشی‌بنایی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۴۵؛ طوسی، التبیان، داراحیاءالتراث العربی، ج۳، ص۱۵۷ و ۱۵۸.</ref> ربیبه شامل نوه زن یا دختر [[رضاع|رضاعی]] او نیز می‌شود. دختر از شوهر بعدی زن نیز ربیبه محسوب می‌شود البته در این صورت دختر برای شوهر قبلی‌ زن حکم ربیبه دارد.<ref>علامه حلی، تذكرة الفقهاء، المكتبة المرتضویة لاحیاء الآثار، ج۲، ص۶۳۰.</ref>