ربیبه: تفاوت میان نسخه‌ها

ربیبه در لغت به‌معنای دختر تربیت شده است و در اصطلاح [[فقه|فقهی]] به دختری گفته می‌شود که از شوهر دیگر زن باشد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۹۸۱م، ج۲۹، ص۳۴۹.</ref> به دلیل آن‌که دختر در دامان شوهر مادرِ خود تربیت می‌شود او را ربیبه می‌گویند.<ref>قرشی‌بنایی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۴۵؛ طوسی، التبیان، داراحیاءالتراث العربی، ج۳، ص۱۵۷ و ۱۵۸.</ref> ربیبه تنها به دختر زن گفته نمی‌شود بلکه اگر نوه آن زن یا دختر [[رضاع|رضاعی]] او نیز باشد ربیبه است. همچنین نیاز نیست دختر از شوهر قبلی زن باشد؛ بلکه می‌تواند آن دختر از شوهر بعدی آن زن باشد. در این صورت آن دختر برای شوهر قبلی‌ زن حکم ربیبه دارد.<ref>علامه حلی، تذكرة الفقهاء، المكتبة المرتضویة لاحیاء الآثار، ج۲، ص۶۳۰.</ref>

در [[قرآن]] واژه ربیبه به‌صورت جمع (ربائب) در [[سوره نساء]] آمده است. در این [[آیه]] [[خدا|خداوند]] در کنار ربیبه کسانی که [[ازدواج]] با آنها [[حرام]] است را ذکر کرده است.<ref>سوره نساء، آیه ۲۳.</ref>