پرش به محتوا

صدیق (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

۶۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ فوریهٔ ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[امام علی(ع)]]: {{حدیث|انا عبدالله و اخو رسوله و انا الصدّیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کاذب مفتر|ترجمه= من بنده خدا، برادر رسول خدا و صدیق اکبر هستم، هیچ‌کس پس از من چنین سخن نگوید، جز آن‌که [[دروغ|دروغ‌گو]] باشد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> نسائی، سنن، ج۵، ص۱۰۷؛ کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۲۲؛ حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۱۲</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[امام علی(ع)]]: {{حدیث|انا عبدالله و اخو رسوله و انا الصدّیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کاذب مفتر|ترجمه= من بنده خدا، برادر رسول خدا و صدیق اکبر هستم، هیچ‌کس پس از من چنین سخن نگوید، جز آن‌که [[دروغ|دروغ‌گو]] باشد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> نسائی، سنن، ج۵، ص۱۰۷؛ کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۲۲؛ حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۱۲</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
'''صِدّیق'''، به معنای بسیار [[راستگویی|راستگو]]، کسی را گویند که ملازم راستی باشد و از او [[دروغ]] سر نزند. در [[قرآن]] از برخی انبیا با این لقب یاد شده است.  
'''صِدّیق'''، به معنای بسیار [[راستگویی|راستگو]]، کسی را گویند که ملازم راستی باشد و از او [[دروغ]] سر نزند. در [[قرآن]] از برخی انبیا با این لقب یاد شده است.


صدیق اکبر، لقب اختصاصی [[حضرت علی(ع)]] است؛ [[رسول خدا(ص)]] او را به صدیق اکبر و [[فاروق]] ملقب کرده است، صدیقه و صدیق کبری نیز لقب [[حضرت زهرا]] است.  
صدیق اکبر، لقب اختصاصی [[حضرت علی(ع)]] است؛ [[رسول خدا(ص)]] او را به صدیق اکبر و [[فاروق]] ملقب کرده است، صدیقه و صدیق کبری نیز لقب [[حضرت زهرا]] است.


== در لغت و قرآن==
== در لغت و قرآن==
خط ۲۰: خط ۲۰:


==صدیق از دیدگاه اهل سنت==
==صدیق از دیدگاه اهل سنت==
بر پایه منابع اهل سنت، بر اساس خبر معراج، لقب صدیق به [[ابوبکر]] نیز داده شده است<ref> ابن قتیبه، ص167؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن سعد، ج3، ص170</ref> برخی نیز گفته‌اند که وی از دوره [[جاهلیت|جاهلی]] بدین لقب شهرت داشته است.<ref> دروزه، ص۲۶</ref> البته برخی از علمای اهل سنت این حدیث مردود دانسته‌اند<ref>متقی هندی، ج13، ص236؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج1، ص540؛ ابن حبان، المجروحین، ج2، ص116</ref>و ابن جوزی آن را در کتاب الموضوعات آورده است.<ref> ابن جوزی، ج1، ص327</ref>
بر پایه منابع اهل سنت، بر اساس خبر معراج، لقب صدیق به [[ابوبکر]] نیز داده شده است<ref> ابن قتیبه، ص167؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن سعد، ج3، ص170</ref> برخی نیز گفته‌اند که وی از دوره [[جاهلیت|جاهلی]] بدین لقب شهرت داشته است.<ref> دروزه، ص۲۶</ref> البته برخی از علمای اهل سنت این حدیث مردود دانسته‌اند<ref> متقی هندی، کنزالعمال،  ج13، ص236؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج1، ص540؛ ابن حبان، المجروحین، ج2، ص116</ref> و ابن جوزی آن را در کتاب الموضوعات آورده است.<ref> ابن جوزی، ج1، ص327</ref>


علمای [[شیعه]] نه تنها تعلق لقب صدّیق را به ابوبکر مردود می‌شمارند، بلکه با استناد بر منابع اهل سنت<ref> بلاذری، انساب، ج۲، ص۱۴۶؛ ابن قتیبه، ص۱۶۹؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۳۱۰؛ ابن ماجه، ج۱، ص۴۴؛ نسائی، ص۲۱-۲۲؛ جوینی، ج۱، ص۱۴۰، ۲۴۸؛ ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۲۲۸؛ ابن کثیر، ج۳، ص۲۶؛ سیوطی، الجامع، ج۲، ص۵۰</ref> این لقب و لقب [[فاروق]] را از القاب [[علی(ع)]] می‌دانند و عقیده دارند. زیرا علی(ع) در هنگام [[خلافت]] و بر منبر بصره آنها را از آن خویش دانسته است.<ref> عاملی، ج۲، ص۲۶۳-۲۷۰؛ امینی، ج۲، ص۳۱۲-۳۱۴</ref>
علمای [[شیعه]] نه تنها تعلق لقب صدّیق را به ابوبکر مردود می‌شمارند، بلکه با استناد بر منابع اهل سنت<ref> بلاذری، انساب، ج۲، ص۱۴۶؛ ابن قتیبه، ص۱۶۹؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۳۱۰؛ ابن ماجه، ج۱، ص۴۴؛ نسائی، ص۲۱-۲۲؛ جوینی، ج۱، ص۱۴۰، ۲۴۸؛ ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۲۲۸؛ ابن کثیر، ج۳، ص۲۶؛ سیوطی، الجامع، ج۲، ص۵۰</ref> این لقب و لقب [[فاروق]] را از القاب [[علی(ع)]] می‌دانند و عقیده دارند. زیرا علی(ع) در هنگام [[خلافت]] و بر منبر بصره آنها را از آن خویش دانسته است.<ref> عاملی، ج۲، ص۲۶۳-۲۷۰؛ امینی، ج۲، ص۳۱۲-۳۱۴</ref>
خط ۵۹: خط ۵۹:
* نسائی، احمدبن شعیب، تهذیب خصائص الامام علی، به کوشش ابواسحاق جوینی، بیروت، ۱۴۰۴ق، ص۱۹۸۴م
* نسائی، احمدبن شعیب، تهذیب خصائص الامام علی، به کوشش ابواسحاق جوینی، بیروت، ۱۴۰۴ق، ص۱۹۸۴م
* نسائی، احمدبن شعیب، سنن الکبری، تحقیق: دکتور عبد الغفار سلیمان البنداری وسید کسروی حسن، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۱۱/۱۹۹۱م.
* نسائی، احمدبن شعیب، سنن الکبری، تحقیق: دکتور عبد الغفار سلیمان البنداری وسید کسروی حسن، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۱۱/۱۹۹۱م.
* ابن جوزي، الموضوعات، تحقيق: عبدالرحمن محمد عثمان، المكتبة السلفية، مدينة، 1386-1966م
* ابن حبان، تحقيق: محمود إبراهيم زايد، دارالباز للنشر والتوزيع، عباس أحمد الباز، مكة.
* متقي هندي، كنزالعمال، ضبط و تفسیر: شيخ بكري حياني، تصحيح: شيخ صفوة السقا، مؤسسة الرسالة، بيروت، 1409-1989م.
* ذهبي، ميزان الاعتدال، تحقيق: علي محمد بجاوي، دار المعرفة للطباعة والنشر، بيروت، 1382-1963م
{{پایان}}
{{پایان}}


[[رده:لقب های امامان]]
[[رده:لقب های امامان]]