صدیق (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[امام علی(ع)]]: {{حدیث|انا عبدالله و اخو رسوله و انا الصدّیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کاذب مفتر|ترجمه= من بنده خدا، برادر رسول خدا و صدیق اکبر هستم، هیچ‌کس پس از من چنین سخن نگوید، جز آن‌که [[دروغ|دروغ‌گو]] باشد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> نسائی، سنن، ج5، ص107؛ کنزالعمال، ج13، ص122؛ حاکم نیشابوری، ج3، ص112</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

'''صِدّیق'''، به معنای بسیار راستگو، کسی را گویند که ملازم راستی باشد و از او [[دروغ]] سر نزند. در [[قرآن]] از برخی انبیا با این لقب یاد شده است،

صدیق اکبر، لقب اختصاصی حضرت علی (ع)، و صدیقه لقب حضرت زهرا است.

جمع آن صِدّیقون و صدّیقین است، صدّیق صیغه مبالغه از صدق، به معنای کسی که ملازم راستی باشد، یا کسی که رفتارش گفته هایش را تصدیق کند. و یا به قولی کسی را گویند که دروغ از او سر نزند.

صدیق در [[قرآن ]] به صورت مفرد، چهار بار و به صورت جمع دو بار به کار رفته است.<ref> المعجم المفهرس، ص406</ref> <ref> نساء، آیه69</ref> در قرآن از ابراهیم<ref> سوره مریم، آیه ۴۱: وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ إِبْراهیمَ إِنَّهُ کانَ صِدِّیقاً نَبِیًا</ref> و ادریس<ref> مریم، آیه۵۶: وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ إِدْریسَ إِنَّهُ کانَ صِدِّیقاً نَبِیًا.</ref> با لقب صدیق، و از مریم با لقب صدیقه <ref> مائده، آیه ۷۵: مَا الْمَسیحُ ابْنُ مَرْیَمَ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَ أُمُّهُ صِدِّیقَةٌ</ref> یاد شده است. در روایات نیز از حضرت علی به عنوان صدیق<ref>کاشانی، ص342؛ صدوق، الامالی، ص274؛ صدوق، مسندالرضا، ج2، ص9</ref> و فاطمه زهرا به عنوان صدیقه یا صدیقه کبری یاد شده است.<ref> ابن شهرآشوب، ج3، ص133؛ امالی، شیخ صدوق، ص668</ref>

به گفته راغب، صدّقین کسانی هستند، که در فضیلت از پیامبران پایین‌ترند.<ref> المفردات، ص227؛ ریاض السالکین، ج5، ص333</ref>

در روایات شیعه و اهل سنت، از حضرت علی (ع) به عنوان صدیق اکبر یاد شده است<ref> کاشانی، ص342؛ صدوق، الامالی، ص274؛ صدوق، مسندالرضا، ج2، ص9</ref> <ref> کنزالعمال، ج11، ص616؛ کشف الغمه، ج2، ص12؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج2، ص286؛ ابن کثیر، ج1، ص431؛ ابن ابی شیبه، ج7، ص498؛ ابن ابی الحدید، ج13، ص200؛ طبرانی، ج6، ص269</ref>؛ در روایتی رسول اکرم، از علی بن ابی طالب، مومن آل فرعون و حبیب نجار به عنوان صدیقان نام برده است؛ و حضرت علی را برترین آنها معرفی می‌کند.<ref> ابن مغازلی، ص200؛ کنزالعمال، ج11، ص601</ref>

{{پانویس|3}}

{{ستون-شروع|اندازه=ریز|2}}

* کاشانی، ملافتح الله، تفسير كبير منهج الصادقين في الزام المخالفين، چاپخانه محمد حسن علمى، 1333ش.

* شيخ صدوق، الأمالی، تحقيق: قسم الدراسات الإسلامية-مؤسسة البعثة، مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة، قم، 1417ق.

* شيخ صدوق، خصال، تحقيق: تصحيح وتعليق: علي أكبر الغفاري، مؤسسة النشر الإسلامي التابعة لجماعة المدرسين بقم المشرفة، 1403ق/1362ش

* شیخ صدوق، عيون أخبار الرضا(ع)، تحقيق: تصحيح و تعليق و تقديم: شيخ حسين الأعلمي، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، بیروت،1404ق/1984م.

* ابن أبي الحديد، شرح نهج البلاغة، تحقيق: محمد أبوالفضل إبراهيم، دارإحياء الكتب العربية.

* علي بن أبي الفتح الإربلي، كشف الغمة في معرفة الأئمة، دارالأضواء، بيروت.

* ابن كثير، السيرة النبوية، دارالمعرفة للطباعة والنشر والتوزيع، بيروت، 1396-1976م.

* ابن شهر آشوب، مناقب آل أبي طالب، المكتبة الحيدرية - النجف الأشرف.

* الحاكم النيسابوري، المستدرك، تحقيق: إشراف: يوسف عبد الرحمن المرعشی.

* ابن أبي شيبة الكوفي، المصنف، تحقيق و تعليق: سعيد اللحام، دارالفكر للطباعة والنشر والتوزيع، بيروت، 1409ق/1989م

* النسائي، السنن الكبرى، تحقيق: دكتور عبد الغفار سليمان البنداري وسيد كسروي حسن، دارالكتب العلمية، بيروت، 1411/1991 م.

* طبرانی، المعجم الكبير، تحقيق وتخريج: حمدي عبد المجيد السلفي، دار إحياء التراث العربي، 1405/1985م

* ابن المغازلي،  مناقب علي بن أبي طالب (ع)، انتشارات سبط النبي (ص)، 1426 - 1384ش.

* ابن شهر آشوب، مناقب آل أبي طالب، تحقيق: لجنة من أساتذة النجف الأشرف، مطبعة الحيدرية، 1376ق/1956م.

* شیخ طوسی، الامالی، تحقيق: قسم الدراسات الإسلامية، مؤسسة البعثة، دارالثقافة للطباعة والنشر والتوزيع، قم، 1414ق.