صدیق (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''صِدّیق'''، به معنای بسیار راستگو، کسی را گویند که ملازم راستی باشد و از او دروغ سر نزند.  در قرآن کریم از برخی انبیا با این لقب یاد شده است، صدیق اکبر لفب اختصاصی حضرت علی (ع) است.

{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[امام علی(ع)]]: {{حدیث|انا عبدالله و اخو رسوله و انا الصدّیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کاذب مفتر|ترجمه= من بنده خدا، برادر رسول خدا و صدیق اکبر هستم، هیچ‌کس پس از من چنین سخن نگوید، جز آن‌که [[دروغ|دروغ‌گو]] باشد.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> [[ابن ابی الحدید]]، [[شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید)|شرح نهج البلاغه]]، ج13، ص200؛ کنزالعمال، ج13، ص122</small>| تراز = راست| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

در روایات شیعه و اهل سنت، از حضرت علی (ع) به عنوان صدیق اکبر یاد شده است<ref> کاشانی، ص342؛ صدوق، الامالی، ص274؛ صدوق، مسندالرضا، ج2، ص9؛ الاستیعاب، ج4، ص1744؛ کنزالعمال، ج11، ص616؛ کشف الغمه، ج2، ص12؛ ابن جبیر، ص168</ref>؛ [[ابن عباس]] در [[تفسیر]] [[آیه]] «اولئک هم الصدیقون» می گوید، صدیق اکبر و فاروق اعظم این امت، علی بن ابی طالب است.  

* ابن جبر، نهج الإيمان، تحقيق: السيد أحمد الحسيني، مجتمع إمام هادي (ع)، مشهد، 1418