سوره تحریم: تفاوت میان نسخهها
جز
←آیات مشهور
جز (←آیات مشهور) |
جز (←آیات مشهور) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در توضیح این [[آیه]] مینویسد شخص اینگونه باید خود و خانوادهاش را از آتش دور نگه دارد که در اطاعت از [[خدا|خداوند]] و دوری از [[گناه]] و تبعیت نکردن از شهوات، [[صبر]] پیشه کند و خانوادهاش را به اطاعت از خداوند فرا بخواند و [[فروع دین|واجبات]] را به آنان آموزش دهد و آنان را از زشتیها نهی کند و به کار خیر تشویق کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۸۶.</ref>[[علامه طباطبایی]] این آیه را متناسب با [[تجسم اعمال]] می داند زیرا که مردم در دوزخ خودشان آتش افروز خودشان هستند و جز به اعمالشان جزا داده نخواهند شد.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۳۳۴.</ref> وی هم چنان از فراز پایانی آیه(عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لايَعْصُونَ اللهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ ) استفاده کرده که [[ملائکه]] مکلف هستند، هم در دنیا و هم در آخرت و هم بر طبق تکالیفشان عمل میکنند ولی تکالیف آنها از سنخ تکالیف متداول در جوامع انسانی نیست که اختیار مخالفت یا اطاعت داشته باشند، بلکه آنها جز اراده الهی ارادهای ندارند و[[ تکلیف تکوینی|تکلیفشان تکوینی]] است نه [[تکلیف تشریعی|تشریعی ]]، و تکالیفشان نیز بر اساس مراتب و درجاتشان مختلف است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۳۳۴و۳۳۵.</ref> | [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در توضیح این [[آیه]] مینویسد شخص اینگونه باید خود و خانوادهاش را از آتش دور نگه دارد که در اطاعت از [[خدا|خداوند]] و دوری از [[گناه]] و تبعیت نکردن از شهوات، [[صبر]] پیشه کند و خانوادهاش را به اطاعت از خداوند فرا بخواند و [[فروع دین|واجبات]] را به آنان آموزش دهد و آنان را از زشتیها نهی کند و به کار خیر تشویق کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۸۶.</ref>[[علامه طباطبایی]] این آیه را متناسب با [[تجسم اعمال]] می داند زیرا که مردم در دوزخ خودشان آتش افروز خودشان هستند و جز به اعمالشان جزا داده نخواهند شد.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۳۳۴.</ref> وی هم چنان از فراز پایانی آیه(عَلَيْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لايَعْصُونَ اللهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ ) استفاده کرده که [[ملائکه]] مکلف هستند، هم در دنیا و هم در آخرت و هم بر طبق تکالیفشان عمل میکنند ولی تکالیف آنها از سنخ تکالیف متداول در جوامع انسانی نیست که اختیار مخالفت یا اطاعت داشته باشند، بلکه آنها جز اراده الهی ارادهای ندارند و[[ تکلیف تکوینی|تکلیفشان تکوینی]] است نه [[تکلیف تشریعی|تشریعی ]]، و تکالیفشان نیز بر اساس مراتب و درجاتشان مختلف است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۳۳۴و۳۳۵.</ref> | ||
*'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ...''' (آیه۸) ترجمه: ای کسانی که ایمان آوردهاید بسوی خدا توبه کنید، توبهای خالص؛ امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد کند... | *'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ...''' (آیه۸) ترجمه: ای کسانی که ایمان آوردهاید بسوی خدا توبه کنید، توبهای خالص؛ امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد کند... | ||
پس از امر خدواند به مومنان برای نگهداشتن خود و خانواده از آتش دوزخ در این آیه برای بار دوم به همه آنها امر می کند که با توبه به سوی خدا بازگردند تا از آثار و برکاتش در قیامت بهرهمند شوند و توبه نصوح را پیشنهاد داده است. نصوح از ریشه نُصح به معنای تلاش برای یافتن بهترین کاری(رفتار وگفتار) است که تأمین کننده مصالح آدمی است و یا به معنای اخلاص ست {{یادداشت| نُصح می تواند به معنی خالص از هرچیزی باشد چنان چه به عسل خالص نیز عسل ناصح گفته شده ونیز می تواند به معنای دوختن و وصل کردن باشد و به خیاط ناصح می گویند که کنایه از محکم کاری است. راغب اصفهانی، مفردات، ج۱، ص۸۰۸ }} و بر این اساس توبه نصوح توبه اى است که صاحبش را از برگشتن به طرف گناه باز بدارد، و یا توبه اى که بنده را براى رجوع از گناه خالص سازد، و در نتیجه ، دیگر به آن عملى که از آن توبه کرده بر نگردد. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج ۱۹، ص۳۳۵.</ref> | |||
* '''«إِن تَتُوبَا إِلَی اللهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکمَا ۖ وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیهِ فَإِنَّ اللهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَ صَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ ۖ وَالْمَلَائِکةُ بَعْدَ ذَٰلِک ظَهِیرٌ ﴿۴﴾''' [[صالح المومنین|صالِحُ المُؤمِنین]] بهمعنای بهترین مؤمنان که برگرفته از آیه ۴ سوره تحریم است و به همین خاطر این آیه را آیه صالح المومنین نامیدهاند.<ref> علامه حلی، نهج الحق، ۱۴۰۷ق، ص۱۹۱.</ref> صالح المومنین شخصی است که خداوند او را همراه خود، جبرئیل و دیگر فرشتگان حامی و پشتیبان پیامبر اسلام(ص) قرار داده است. در برخی از [[تفاسیر]] شیعه و سنی با استناد به [[حدیث|روایاتی]] که از طریق [[فریقین]] رسیده تنها مصداق واژه صالح المومنین امام علی(ع) معرفی شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴.</ref> | * '''«إِن تَتُوبَا إِلَی اللهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکمَا ۖ وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیهِ فَإِنَّ اللهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَ صَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ ۖ وَالْمَلَائِکةُ بَعْدَ ذَٰلِک ظَهِیرٌ ﴿۴﴾''' [[صالح المومنین|صالِحُ المُؤمِنین]] بهمعنای بهترین مؤمنان که برگرفته از آیه ۴ سوره تحریم است و به همین خاطر این آیه را آیه صالح المومنین نامیدهاند.<ref> علامه حلی، نهج الحق، ۱۴۰۷ق، ص۱۹۱.</ref> صالح المومنین شخصی است که خداوند او را همراه خود، جبرئیل و دیگر فرشتگان حامی و پشتیبان پیامبر اسلام(ص) قرار داده است. در برخی از [[تفاسیر]] شیعه و سنی با استناد به [[حدیث|روایاتی]] که از طریق [[فریقین]] رسیده تنها مصداق واژه صالح المومنین امام علی(ع) معرفی شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴.</ref> |