پرش به محتوا

سوره تحریم: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ اوت ۲۰۱۷
جز
لینک کلمات
imported>Salvand
جز (←‏معرفی: اصلاح جمله مربوط به ترتیب نزول)
imported>Salvand
جز (لینک کلمات)
خط ۲: خط ۲:
'''سوره تحریم'''، شصت و ششمین [[سوره]] [[قرآن]] و از [[سوره‌های مدنی]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۸ جای گرفته است. نام سوره از [[آیه]] اول گرفته شده است که اشاره دارد به جریانی که در آن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای رضایت [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]]، با سوگندخوردن [[حلال|حلالی]] را بر خود [[حرام]] کرد. سوره تحریم [[گناه|گناهکاران]] را به [[توبه نصوح]] تشویق می‌کند و درباره آثار [[ایمان]] در [[قیامت]] سخن می‌گوید و [[اسلام|مسلمانان]] را به [[جهاد]] با [[کفر|کفار]] و [[منافق|منافقان]] و سختگیری بر آنان فرا می‌خواند. در این سوره از [[همسر نوح]] و [[همسر لوط|لوط]] به عنوان زنان ناصالح و از [[آسیه همسر فرعون|همسر فرعون]] (آسیه) و [[مریم دختر عمران|حضرت مریم]] به عنوان زنان صالح نام برده شده است.
'''سوره تحریم'''، شصت و ششمین [[سوره]] [[قرآن]] و از [[سوره‌های مدنی]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۸ جای گرفته است. نام سوره از [[آیه]] اول گرفته شده است که اشاره دارد به جریانی که در آن، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای رضایت [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]]، با سوگندخوردن [[حلال|حلالی]] را بر خود [[حرام]] کرد. سوره تحریم [[گناه|گناهکاران]] را به [[توبه نصوح]] تشویق می‌کند و درباره آثار [[ایمان]] در [[قیامت]] سخن می‌گوید و [[اسلام|مسلمانان]] را به [[جهاد]] با [[کفر|کفار]] و [[منافق|منافقان]] و سختگیری بر آنان فرا می‌خواند. در این سوره از [[همسر نوح]] و [[همسر لوط|لوط]] به عنوان زنان ناصالح و از [[آسیه همسر فرعون|همسر فرعون]] (آسیه) و [[مریم دختر عمران|حضرت مریم]] به عنوان زنان صالح نام برده شده است.


از آیات مشهور این سوره آیه ششم است که مؤمنان را فرا می‌خواند خود و خانواده خود را از آتش جهنم حفظ کنند. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است هر کس سوره تحریم را قرائت کند، موفق به توبه نصوح و بدون بازگشت به گناه می‌شود. همچنین از خواص این سوره، تخفیف [[عذاب]] اموات و راحت جان دادن فرد [[احتضار|مُحتَضَر]] بیان شده است.
از آیات مشهور این [[سوره]] [[آیه]] ششم است که مؤمنان را فرا می‌خواند خود و خانواده خود را از آتش جهنم حفظ کنند. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است هر کس سوره تحریم را قرائت کند، موفق به توبه نصوح و بدون بازگشت به گناه می‌شود. همچنین از خواص این سوره، تخفیف [[عذاب]] اموات و راحت جان دادن فرد [[احتضار|مُحتَضَر]] بیان شده است.


==معرفی==
==معرفی==
خط ۱۲: خط ۱۲:


* '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها'''
* '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها'''
سوره تحریم ۱۲ آیه، ۲۵۴ کلمه و ۱۱۰۵ حرف دارد و به لحاظ حجمی جزو سوره‌های نسبتاً کوچک و از [[مفصلات|سوره‌های مُفصّلات]] (دارای آیات متعدد و کوتاه) قرآن و در حدود نیم [[حزب (قرآن)|حِزب]] است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۷.</ref>
[[سوره]] تحریم ۱۲ [[آیه]]، ۲۵۴ کلمه و ۱۱۰۵ حرف دارد و به لحاظ حجمی جزو سوره‌های نسبتاً کوچک و از [[مفصلات|سوره‌های مُفصّلات]] (دارای آیات متعدد و کوتاه) قرآن و در حدود نیم [[حزب (قرآن)|حِزب]] است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۷.</ref>


==محتوا==
==محتوا==
سوره تحریم با عتاب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] (که در واقع عتاب به همسران پیامبر است) آغاز می‌شود که چرا برای رضای خاطر همسرانش [[حلال]] خدا را بر خود [[حرام]] می‌کند. حادثه‌ای که به دلیل دسیسه دو تن از همسران پیامبر رخ داد. در ادامه [[خدا|خداوند]] مؤمنان را مورد خطاب قرار می‏‌دهد كه جان خود را از [[عذاب]] آتشى كه آتش‌‏‌گير‏ه‌اش انسان و سنگ است محافظت کنند و بدانند به جز پاداش اعمالشان به جزايی نمی‌‏رسند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج‏۱۹، ص ۵۵۲.</ref> تشویق [[گناه|گناهکاران]] به [[توبه]] (توبه نصوح و خالصانه)، آثار [[ایمان]] در [[قیامت]]، [[جهاد]] با کفار و [[منافق|منافقان]] و سختگیری بر آنان، اشاره به [[زن نوح|زنِ نوح]] و [[زن لوط|زنِ لوط]] به عنوان زنان ناصالح و اشاره به [[آسیه همسر فرعون|زنِ فرعون]] و مقام والای [[حضرت مریم]] (دختر [[عمران]]) به عنوان زنان صالح از موضوعات این سوره است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۷.</ref>
[[سوره]] تحریم با عتاب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] (که در واقع عتاب به همسران پیامبر است) آغاز می‌شود که چرا برای رضای خاطر همسرانش [[حلال]] خدا را بر خود [[حرام]] می‌کند. حادثه‌ای که به دلیل دسیسه دو تن از همسران پیامبر رخ داد. در ادامه [[خدا|خداوند]] مؤمنان را مورد خطاب قرار می‏‌دهد كه جان خود را از [[عذاب]] آتشى كه آتش‌‏‌گير‏ه‌اش انسان و سنگ است محافظت کنند و بدانند به جز پاداش اعمالشان به جزايی نمی‌‏رسند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج‏۱۹، ص ۵۵۲.</ref> تشویق [[گناه|گناهکاران]] به [[توبه]] (توبه نصوح و خالصانه)، آثار [[ایمان]] در [[قیامت]]، [[جهاد]] با کفار و [[منافق|منافقان]] و سختگیری بر آنان، اشاره به [[زن نوح|زنِ نوح]] و [[زن لوط|زنِ لوط]] به عنوان زنان ناصالح و اشاره به [[آسیه همسر فرعون|زنِ فرعون]] و مقام والای [[حضرت مریم]] (دختر [[عمران]]) به عنوان زنان صالح از موضوعات این سوره است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۷.</ref>
{{سوره تحریم}}
{{سوره تحریم}}


==شأن نزول: پیامبر و جلب رضایت همسرانش==
==شأن نزول: پیامبر و جلب رضایت همسرانش==
نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیات ابتدای سوره تحریم ـ که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را عتاب می‌کند چرا [[حلال]] خدا را برای رضای همسرانش [[حرام]] می‌کند ـ متفاوت است. برخی نقل کرده‌اند پیامبر(ص) پس از [[نماز صبح]] به [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]] سر می‌زد. در این میان، [[حفصه دختر عمر بن خطاب|حفصه]] پیامبر را به شربت عسل مهمان می‌کرد و پیامبر زمان بیشتری را نزد او بود. [[عایشه]] از این توقف ناراحت شد و با دیگر همسران پیامبر هماهنگ کرد وقتی پیامبر را دیدند بگویند بوی بدی می‌دهد. پیامبر که بدش می‌آمد بوی بدی از او استشمام شود، سوگند خورد دیگر از آن عسل ننوشد. در نقلی دیگر آمده است [[زینب دختر جحش|زینب بنت جحش]] به پیامبر شربت عسل می‌داد و در دیگری آمده [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام‌سلمه]].<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵.</ref>
نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیات ابتدای [[سوره]] تحریم ـ که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را عتاب می‌کند چرا [[حلال]] خدا را برای رضای همسرانش [[حرام]] می‌کند ـ متفاوت است. برخی نقل کرده‌اند پیامبر(ص) پس از [[نماز صبح]] به [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]] سر می‌زد. در این میان، [[حفصه دختر عمر بن خطاب|حفصه]] پیامبر را به شربت عسل مهمان می‌کرد و پیامبر زمان بیشتری را نزد او بود. [[عایشه]] از این توقف ناراحت شد و با دیگر همسران پیامبر هماهنگ کرد وقتی پیامبر را دیدند بگویند بوی بدی می‌دهد. پیامبر که بدش می‌آمد بوی بدی از او استشمام شود، سوگند خورد دیگر از آن عسل ننوشد. در نقلی دیگر آمده است [[زینب دختر جحش|زینب بنت جحش]] به پیامبر شربت عسل می‌داد و در دیگری آمده [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام‌سلمه]].<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵.</ref>


در نقلی دیگر آمده است عایشه و حفصه روزی که پیامبر(ص) در خانه [[ماریه دختر شمعون|ماریه]] بود، به گوش نشستند و بعداً به پیامبر اعتراض کردند که چرا به خانه ماریه رفته و حضرت [[سوگند]] خورد که دیگر نزدیک او نمی‌شود.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۷۵.</ref> این واقعه به گونه‌ای دیگر نیز نقل شده است. گفته شده روزی حفصه به خانه پدرش رفت و رسول خدا فرستاد تا کنیزش بیاید و با کنیزش در خانه حفصه بود و اتفاقا آن روز روزی بود که باید رسول خدا(ص) به خانه عایشه می‌رفت. عایشه از این حادثه سخت دچار غیرت شد. وقتی کنیز رفت حفصه وارد شد و گفت من فهمیدم که چه کسی با تو (پیامبر) بوده است؛ تو با من بدی می‌کنی. رسول خدا سوگند خورد حفصه را راضی کند. پس آن کنیز را بر خودش حرام کرد و به حفصه توصیه کرد این راز را نزد خود نگه دارد؛ اما حفصه این راز را برای عایشه فاش کرد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۵۶۷.</ref>
در نقلی دیگر آمده است عایشه و حفصه روزی که پیامبر(ص) در خانه [[ماریه دختر شمعون|ماریه]] بود، به گوش نشستند و بعداً به پیامبر اعتراض کردند که چرا به خانه ماریه رفته و حضرت [[سوگند]] خورد که دیگر نزدیک او نمی‌شود.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۷۵.</ref> این واقعه به گونه‌ای دیگر نیز نقل شده است. گفته شده روزی حفصه به خانه پدرش رفت و رسول خدا فرستاد تا کنیزش بیاید و با کنیزش در خانه حفصه بود و اتفاقا آن روز روزی بود که باید رسول خدا(ص) به خانه عایشه می‌رفت. عایشه از این حادثه سخت دچار غیرت شد. وقتی کنیز رفت حفصه وارد شد و گفت من فهمیدم که چه کسی با تو (پیامبر) بوده است؛ تو با من بدی می‌کنی. رسول خدا سوگند خورد حفصه را راضی کند. پس آن کنیز را بر خودش حرام کرد و به حفصه توصیه کرد این راز را نزد خود نگه دارد؛ اما حفصه این راز را برای عایشه فاش کرد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۵۶۷.</ref>


[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسیر المیزان]] نقل‌ها درباره شأن نزول [[آیه|آیات]] ابتدای سوره تحریم را آورده و آنها را بررسی کرده و برخی از آنها را مخالف با آیات سوره تحریم دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۵۶۶ـ۵۷۲.</ref>
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسیر المیزان]] نقل‌ها درباره شأن نزول [[آیه|آیات]] ابتدای [[سوره]] تحریم را آورده و آنها را بررسی کرده و برخی از آنها را مخالف با آیات سوره تحریم دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۵۶۶ـ۵۷۲.</ref>


==آیات مشهور==
==آیات مشهور==
خط ۳۳: خط ۳۳:


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[حدیث|روایت]] شده است هر کس سوره تحریم را قرائت کند، موفق به [[توبه نصوح]] و بدون بازگشت به [[گناه]] می‌شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۶۸.</ref> از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است هر کس سوره‌های [[سوره طلاق|طلاق]] و تحریم را در [[نمازهای یومیه|نماز واجب]] خود بخواند، خداوند در روز [[قیامت]] او را از ترس و خوف و حزن و اندوه در امان می‌دارد و از افتادن در آتش معاف می‌کند و او را به سبب [[تلاوت]] این دو سوره وارد [[بهشت]] می‌کند و این دو سوره او را حفظ می‌کنند؛ زیرا این دو سوره متعلق به پیامبر(ص) هستند.<ref>صدوق، ثواب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۸.</ref> درباره خواص آن نیز نقل شده است موجب آسان‌شدن جان دادن فرد [[احتضار|محتضر]] می‌شود اگر سوره را برای او بنویسند و موجب تخفیف عذاب اموات است.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۴۱.</ref> همچنین اضطراب را دور می‌کند و مدوامت بر تلاوت آن برای شخص بدهکار ـ ان شاء الله ـ مفید است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۱۷.</ref>
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[حدیث|روایت]] شده است هر کس [[سوره]] تحریم را قرائت کند، موفق به [[توبه نصوح]] و بدون بازگشت به [[گناه]] می‌شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۶۸.</ref> از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است هر کس سوره‌های [[سوره طلاق|طلاق]] و تحریم را در [[نمازهای یومیه|نماز واجب]] خود بخواند، خداوند در روز [[قیامت]] او را از ترس و خوف و حزن و اندوه در امان می‌دارد و از افتادن در آتش معاف می‌کند و او را به سبب [[تلاوت]] این دو سوره وارد [[بهشت]] می‌کند و این دو سوره او را حفظ می‌کنند؛ زیرا این دو [[سوره]] متعلق به پیامبر(ص) هستند.<ref>صدوق، ثواب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۸.</ref> درباره خواص آن نیز نقل شده است موجب آسان‌شدن جان دادن فرد [[احتضار|محتضر]] می‌شود اگر سوره را برای او بنویسند و موجب تخفیف عذاب اموات است.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۴۱.</ref> همچنین اضطراب را دور می‌کند و مدوامت بر تلاوت آن برای شخص بدهکار ـ ان شاء الله ـ مفید است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۱۷.</ref>


==متن و ترجمه==
==متن و ترجمه==
کاربر ناشناس