سوره ملک: تفاوت میان نسخه‌ها

دلیل نام‌گذاری این [[سوره]] به نام «ملک» و «تبارک» وجود این دو واژه در نخستین [[آیه]] آن است.<ref>صفوی، «سوره ملک»، ص۸۱۳.</ref> نام‌های دیگر این سوره مانعه (جلوگیری کننده)، واقیه (نگه‌دارنده)، منجیه (نجات دهنده) و منّاعه (بسیار بازدارنده) است. علت این نام‌گذاری‌ها، حفظ قاریان و عاملان به سوره ملک از [[عذاب قبر]] و نجات از [[دوزخ|آتش دوزخ]] است؛<ref>صفوی، «سوره ملک»، ص۸۱۳.</ref> چنانچه [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمود «هى المانعة، هى المخبية تنجيه من عذاب القبر».<ref>میبدی،  كشف الاسرار و عدة الابرار، ۱۳۷۱ش، ج۱۰، ص۱۷۰؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۳۳.</ref>

'''تعداد آیات و حجم''':

سوره ملک دارای ۳۰ آیه ۳۳۰ کلمه و ۱۳۰۰ حرف <ref>صفوی، «سوره ملک»، ص۸۱۳.</ref> {{یادداشت|به نظر بعضی قاریان [[مکه]] و [[مدینه]]سوره ملک ۳۱ آیه دارد؛ زیرا فراز «بَلی قَدْ جاءَنا نَذِيرٌ» در آیه ۹ را یک آیه دانسته‌اند ولی دیگران آن را جزو آیه قبل می‌دانند. (طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۸۱.)}} و از نظر حجم از [[مفصلات|سوره‌های مفصلات]] و در حدود نیم حزب است.<ref>خرمشاهی، «سوره ملک»، س۱۲۵۷.</ref> این سوره پس از [[سوره طور]] و پیش از [[سوره حاقه]] و پیش از [[هجرت]] در [[مکه]] نازل شد و هیچ [[آیه]] مدنی ندارد. [[سوره فرقان]] از دیگر سوره‌هایی است که با واژه «تبارک الذی» آغاز شده است. این سوره را در شمار [[سوره‌های ممتحنات]] نیز آورده‌اند<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰و۵۹۶.</ref> که گفته شده با [[سوره ممتحنه]] تناسب محتوایی دارند.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/2612 فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ج۱، ص۲۶۱۲.]</ref> {{یادداشت|ممتحنات ۱۶ سوره قرآن است که سیوطی آنها را به نام ممتحنات ذکر کرده است. (رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۵۹۶) این سوره‌ها عبارتند از: فتح، حشر، سجده، طلاق، قلم، حجرات، تبارک، تغابن، منافقون، جمعه، صف، جن، نوح، مجادله، ممتحنه و تحریم (رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰.)}}