سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره قلم از آیه هفدهم به بعد، حکایت عده‌ای ثروتمند را روایت می‌کند که باغ سرسبز و خرمی در [[یمن]] داشتند. آن باغ ازآن پیرمردی بود که به قدر نیاز خود از آن استفاده می‌کرد و مازاد آن را به نیازمندان می‌داد. پس از مرگش، فرزندان او،‌ همه سود حاصل از باغ را برای خود برداشتند و مستمندان را از آن باغ محروم کردند. بر اثر بخل ورزیدن آنها، شبی بر اثر صاعقه، باغ آتش گرفت و از آن چیزی به‌جا نماند. یکی از برادران، آنان را به خدا دعوت کرد و آنان از رفتار خود پشیمان شدند و توبه کردند. آیه ۳۳ در پایان این داستان یادآوری می‌کند که غرور و از یاد بردن نیازمندان چنین عاقبتی در پی دارد.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه،‌ ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۴۸-۲۵۱.</ref>