ادا: تفاوت میان نسخه‌ها

اداء در اصطلاح فقها در و معنا به کار برده می‌شود. اول به معنای انجام دادن عمل در وقت معینی که شرع برای آن مشخص کرده است. برخی معتقدند این معنای رایج تر از معنای دوم است.  انجام دادن هر امری که از طرف شارع صادر شده است نیز دومین کاربرد و معنای اصطلاحی اداء می‌باشد. مثلا گاهی گفته می‌شود که اداء [[نماز صبح|نماز قضای صبح]] یا ادای [[روزه|روزه واجب]] [[رمضان المبارک|ماه رمضان]] یا ادای قضای روزه واجب. معنای این کاربرد این است که [[مکلف]] [[نماز صبح|نماز صبحی]] را که [[قضاء]] شده بود انجام داده است. <ref>موسسه دايرة المعارف فقه اسلامى، الموسوعة الفقهية، ۱۴۲۸ق، ج۸، ص ۱۲-۲۴.</ref>