رقص: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فقیه|فقیهان]] از رقص در بخش‌های [[مکاسب محرمه|«مکاسب مُحَرَّمه»]] (تجارت‌های حرام) و [[مسائل مستحدثه|«مسائل مُستَحَدثه»]] (مسائل جدید) بحث می‌کنند.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref> دو دیدگاه در این زمینه وجود دارد: دیدگاه نخست رقصیدن را زمانی حرام می‌داند که با کار حرامی همراه باشد<ref>خویی، صراط‌النجاة، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۷۲.</ref> یا موجب برانگیختن شهوت شود؛<ref>خامنه‌ای، اجوبةالاستفتائات، ۱۴۲۴ق، ص۲۵۶.</ref> اما بر پایه دیدگاه دوم، که دیدگاه بیشتر فقیهان است، رقص به‌خودی‌خود حرام است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به گلپایگانی، ارشادالسائل، ۱۴۱۴ق، ص۱۵۶؛ منتظری، رساله استفتائات، بی‌تا، ج۱، ص۱۴۴؛ سیستانی، الفتاوی المیسره، ۱۴۱۶ق، ص۴۳۶و۴۳۷؛ مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۵۵.</ref>

در نوشته‌های [[فقه|فقهی]] دلایلی چند برای [[حرام|حرام‌بودن]] رقص آمده است که به شرح زیر است:

* رقص مصداق [[لهو]] است و لهو حرام است.<ref>اردبیلی، رسالة فی الغناء، ۱۴۱۸ق، ص۲۷؛ تبریزی، استفتائات جدید، ج۱، ص۲۱۹.</ref>