پرش به محتوا

رقص: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ اوت ۲۰۱۷
جز
ویرایش برخی کلمات اشتباه
جز (اعراب گذاری)
imported>Hasaninasab
جز (ویرایش برخی کلمات اشتباه)
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''رَقْص''' حرکات موزون و هماهنگ بدنی که معمولاً همراه با آواز و [[موسیقی]] است. برخی از [[فقها]] رقص را [[حرام]] می‌دانند؛ اما برخی دیگر معتقدند تنها رقصی که همراه با [[لهو]] باشد و باعث فساد شود، حرام است. برخی از صوفیان نوعی رقض را در مکان و زمان خاصی انجام می‌دهند و آن را [[سماع|رقص سماع]] می‌نامند.
'''رَقْص''' حرکات موزون و هماهنگ بدنی که معمولاً همراه با آواز و [[موسیقی]] است. برخی از [[فقها]] رقص را [[حرام]] می‌دانند؛ اما برخی دیگر معتقدند تنها رقصی که همراه با [[لهو]] باشد و باعث فساد شود، حرام است. برخی از صوفیان نوعی رقص را در مکان و زمان خاصی انجام می‌دهند و آن را [[سماع|رقص سماع]] می‌نامند.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
رقص به حرکات موزون و هماهنگ بدنی گفته می‌شود که معمولا همراه با آواز و [[موسیقی]] است. <ref>امین مهربانی، رقص،‌ ص۲۱۵.</ref>
رقص به حرکات موزون و هماهنگ بدنی گفته می‌شود که معمولا همراه با آواز و [[موسیقی]] است. <ref>مهربانی، «رقص»،‌ ۱۳۹۴ش، ص۲۱۵.</ref>
رقص‌های رایج در سرزمین‌های اسلامی، غالبا هنگام برگزاری آیین‌ها و مراسم اجرا می‌شدند. در بسیاری از این رقص‌‌ها، تفریح و سرگرمی با صرف خلاقیت هنری منظور نبوده، بلکه اهداف و کارکردهایی مذهبی و آیینی نیز داشته است.<ref>امین مهربانی، رقص،‌ ص۲۱۶.</ref>
 
رقص‌های رایج در سرزمین‌های اسلامی، غالبا هنگام برگزاری آیین‌ها و مراسم اجرا می‌شدند. در بسیاری از این رقص‌‌ها، تفریح و سرگرمی با صرف خلاقیت هنری منظور نبوده، بلکه اهداف و کارکردهایی مذهبی و آیینی نیز داشته است.<ref>مهربانی، «رقص»،‌ ۱۳۹۴ش، ص۲۱۶.</ref>


==احکام رقص==
==احکام رقص==
[[فقها]] از رقص، در بحث تجارت‌های [[حرام]] سخن گفته‌اند. برخی از [[فقیهان]] معتقدند، رقص، هرچند بدون موسیقی لهوی و وسایل [[لهو]] باشد [[حرام]] است، مگر رقص زن برای شوهر که بنابر قول بسیاری از فقهاء، بدون وسایل لهو و موسیقی جایز است.<ref>هاشمی شاهرودی، محمود، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>             
[[فقها]] از رقص، در بحث تجارت‌های [[حرام]] سخن گفته‌اند. برخی از [[فقیهان]] معتقدند، رقص، هرچند بدون موسیقی لهوی و وسایل [[لهو]] باشد [[حرام]] است، مگر رقص زن برای شوهر که بنابر قول بسیاری از فقهاء، بدون وسایل لهو و موسیقی جایز است.<ref>هاشمی شاهرودی، محمود، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>
برخی دیگر رقص را به خودی خود حرام نمی‌دانند، مگر آن رقصی که همراه با موسیقی باشد و باعث تهییج شهوت و فساد شود.<ref>هاشمی شاهرودی، محمود، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>
              
برخی دیگر رقص را به خودی خود حرام نمی‌دانند، مگر آن رقصی که همراه با موسیقی باشد و باعث تهییج شهوت و فساد شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>


[[روایات]] نیز به شکل عام، هر کار بیهوده‌ای را حرام دانسته‌اند که از جمله آنها رقص و موسیقی است. در مجموعه این روایات، به حرام‌بودن رقص، به طور مطلق و در برخی با قید‌هایی مانند لهو و لعب اشاره شده است.<ref>کلینی،‌ الكافی، ۱۴۰۷ق، ج‏۶، ص۴۳۲.</ref>
[[روایات]] نیز به شکل عام، هر کار بیهوده‌ای را حرام دانسته‌اند که از جمله آنها رقص و موسیقی است. در مجموعه این روایات، به حرام‌بودن رقص، به طور مطلق و در برخی با قید‌هایی مانند لهو و لعب اشاره شده است.<ref>کلینی،‌ الكافی، ۱۴۰۷ق، ج‏۶، ص۴۳۲.</ref>


==رقص سماع==
==رقص سماع==
[[صوفی|صوفیان]]  نوعی رقض را در مکان و زمان خاصی انجام می‌دهند و می‌گویند با این حرکت، حالت شور و وجدی پیدا می‌کنند که به خداوند نزدیک می‌شوند؛<ref>نوروزی طلب،‌ عادلوند، «مطالعه تطبیقی رقص شیوا و رقص سماع»،‌ ص۱۹.</ref> اما برخی از آنان رقص و آهنگ را برای صوفی جایز نمی‌دانند.<ref>کاشانی، مصباح الهدایه، ۱۳۷۶ش، ص۱۷۸.</ref>
[[صوفی|صوفیان]]  نوعی رقص را در مکان و زمان خاصی انجام می‌دهند و می‌گویند با این حرکت، حالت شور و وجدی پیدا می‌کنند که به خداوند نزدیک می‌شوند؛<ref>نوروزی طلب،‌ عادلوند، «مطالعه تطبیقی رقص شیوا و رقص سماع»،‌ ص۱۹.</ref> اما برخی از آنان رقص و آهنگ را برای صوفی جایز نمی‌دانند.<ref>کاشانی، مصباح الهدایه، ۱۳۷۶ش، ص۱۷۸.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
کاربر ناشناس