کاربر ناشناس
سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Abdollahi (شأن نزول) |
imported>Abdollahi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
'''آیه ۱۲ در فضیلت امام علی(ع)''' | '''آیه ۱۲ در فضیلت امام علی(ع)''' | ||
در روایت نقل شده است که وقتی آیه ۱۲ سوره الحاقه نازل شد که لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَ‌ةً وَتَعِیهَا أُذُنٌ وَاعِیةٌ (تا آن را برای شما [مایه] تذكری گردانیم و گوش‌های شنوا آن را نگاه دارد.) پیامبر اکرم(ص) به [[امام علی(ع)]] گفت که منظور آیه، گوش‌های توست.<ref>کلینی، محمد ابن یعقوب، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۲۳.</ref> از [[امیرالمؤمنین]] نیز روایت شده است که «من آن گوش شنوا هستم.»<ref>بحرانی، هاشم این سلیمان، ۱۳۸۹ش، ج۵، ص۴۷۱، به نقل از معانی‌الاخبار، ج۱ ص۶۰.</ref> برخی مفسران [[اهل سنت]] هم این آیه را درباره امام علی(ع) دانسته‌اند.<ref>سیوطی، محمد ابن ابی بکر، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۶۰.</ref><ref>ثعلبی، احمد ابن محمد، ۱۴۲۲ق، ج۱۰، ص۲۸. </ref> | در روایت نقل شده است که وقتی آیه ۱۲ سوره الحاقه نازل شد که '''لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَ‌ةً وَتَعِیهَا أُذُنٌ وَاعِیةٌ''' (تا آن را برای شما [مایه] تذكری گردانیم و گوش‌های شنوا آن را نگاه دارد.) پیامبر اکرم(ص) به [[امام علی(ع)]] گفت که منظور آیه، گوش‌های توست.<ref>کلینی، محمد ابن یعقوب، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۲۳.</ref> از [[امیرالمؤمنین]] نیز روایت شده است که «من آن گوش شنوا هستم.»<ref>بحرانی، هاشم این سلیمان، ۱۳۸۹ش، ج۵، ص۴۷۱، به نقل از معانی‌الاخبار، ج۱ ص۶۰.</ref> برخی مفسران [[اهل سنت]] هم این آیه را درباره امام علی(ع) دانسته‌اند.<ref>سیوطی، محمد ابن ابی بکر، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۶۰.</ref><ref>ثعلبی، احمد ابن محمد، ۱۴۲۲ق، ج۱۰، ص۲۸. </ref> | ||
همچنین در بسیاری از كتب معروف اسلامی اعم از تفسیر و حدیث آمده است كه پیغمبر گرامی اسلام هنگام نزول آیۀ فوق فرمود: «من از خدا خواستم كه گوش علی را از این گوش‌های شنوا و نگهدارندۀ حقایق قرار دهد».امام علی(ع) می‌فرمود:«من هیچ سخنی بعد از آن، از رسول خدا نشنیدم كه آن را فراموش كنم؛ بلكه همیشه آن را به خاطر داشتم»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۲۶۲. </ref> | همچنین در بسیاری از كتب معروف اسلامی اعم از تفسیر و حدیث آمده است كه پیغمبر گرامی اسلام هنگام نزول آیۀ فوق فرمود: «من از خدا خواستم كه گوش علی را از این گوش‌های شنوا و نگهدارندۀ حقایق قرار دهد».امام علی(ع) می‌فرمود:«من هیچ سخنی بعد از آن، از رسول خدا نشنیدم كه آن را فراموش كنم؛ بلكه همیشه آن را به خاطر داشتم»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۲۶۲. </ref> | ||
==آیات مشهور== | |||
آیه ۱۹ این سوره از آیات مشهور است که درباره احوال کسانی است که نامه اعمالشان را به دست راستشان داده‌اند؛ به این معنی که سعادتمند هستند و نیکوکار. '''فَأَمَّا مَنْ أُوتِی كِتَابَهُ بِیمِینِهِ فَیقُولُ هَاؤُمُ اقْرَ‌ءُوا كِتَابِیهْ'''(اما كسی كه كارنامه‌اش به دست راستش داده شود، می‌گویند: «بیایید و كتابم را بخوانید.») | |||