سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها

این سوره را «حاقّه» می‌نامند، به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه‌بار کلمه الحاقّه (درهم‌شکن، صف قیامت) آمده است: (الحاقه. ماالحاقه. و ما ادریک ما الحاقه). کلمه «حاقه» از ریشه حق گرفته شده و بر آنچه که حق و حقیقت حتمی است اطلاق می‌شود. به این معنا و به این مناسبت روز قیامت را حاقه می‌گویند و حاقه یکی از نام‌های روز قیامت است. داراری 52 آیه و به نظر قاریان بصره و شام 51 آیه و به نظر دیگر قاریان 50 آیه است که عدد اول مشهور است. 261 کلمه و 1133 حرف دارد. به ترتیب مصحف، شصت و نهمین و به ترتیب نزول هفتاد و هشتمین سوره قرآن، و مکی است. از نظر حجم از «مفصلات» یعنی از سوره‌های نسبتا کوچک است که در آغاز حزب دوم جزء 29 قرار دارد. از سوره‌هایی است که آیه سوگند دربر دارند (در آیه 38 و 39). این سوره به سرگذشت قوم‌های عاد و ثمود و فرعون اشاره می‌کند و با شرح احوال قیامت و دوزخیان و عذاب‌های آنان، احوال دو گروه را بیان می‌کند یعنی «اصحاب یمین» که نامه اعمال آنان به دست راستشان داده ‌می‌شود و می‌گویند ما منتظر چنین روز بودیم، و «اصحاب شمال» که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود و می‌گویند کاش نامه ما را نداده بودند. دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص 1258

[[رده:سوره‌های قرآن]]