سوره انفطار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره انفطار''' هشتاد و دومین سوره و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مَکّی]] [[قرآن]] که در جزء ۳۰ قرآن جای گرفته است. این سوره را «‌إنفطار‌» می‌نامند چون در اولین آیه آن از انفطار به معنای پاره شدن و ازهم گسستن آسمان سخن به میان آمده است.

این سوره از وقوع [[قیامت]] و شرایط و نشانه‌های آن و با تقسیم بندی انسان‌ها به دو گروه ابرار (نیکان) و فُجّار (بدکاران) و از سرنوشت و جایگاه هرکدام سخن می‌گوید. در فضیلت تلاوت این سوره از [[پیامبر (ص)]] نقل شده هر كس سوره انفطار را قرائت كند خداوند به تعداد همه قبرها به او حسنه می‌دهد و ده برابر قطرات برف و باران كه از آسمان فرود می‌آید به او حسنه داده می‌شود.