شجره ملعونه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شَجَره مَلْعونه''' به معنای درخت لعنت‌شده که یک بار در [[قرآن]]  آمده است. بر اساس دیدگاه [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[خدا]] این درخت را به [[حضرت محمد(ص)|پیامبر(ص)]] نشان داده و آن را مایه فتنه، آزمایش و تهدید مردم قرار داده است. در منابع تفسیری، مصادیق مختلفی نظیر [[زقوم]]، [[بنی‌امیه]]، [[یهود]] و [[طاغوت]] برای آن گفته‌اند. در روایات [[شیعه|شیعی]] نیز بنی‌امیه مصداق آن معرفی شده‌ است.

اصطلاح شجره ملعونه  در آیه ۶۰ [[سوره اسرا]] به کار رفته است. {{یادداشت|وَ إِذْ قُلْنا لَک إِنَّ رَبَّک أَحاطَ بِالنَّاسِ وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیا الَّتِی أَرَیناک إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما یزِیدُهُمْ إِلَّا طُغْیاناً کبِیراً؛ و (به یادآور) آنگاه که به تو گفتیم: همانا پروردگارت بر مردم احاطه دارد و آن رؤیایی را که نشانت دادیم و آن درخت نفرین‌شده در قرآن را، جز برای آزمایش مردم قرار ندادیم. و ما مردم را بیم می‌دهیم، ولی (هشدار ما) جز طغیان و سرکشی بزرگ، چیزی بر آنان نمی‌افزاید. سوره اسراء، آیه۶۰. }}  [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] هدف از مطرح شدن شجره ملعونه در قرآن را، آزمایش الهی در برابر فتنه دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۵-۶، ص۶۵۴.</ref> همچنین [[علامه طباطبایی]] معتقد است در این آیه، معنای تهدید  نیز نهفته است. یعنی: «''ما به وسیله شجره ملعونه مردم را می‌ترسانیم''.»<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۳، ص۱۳۹.</ref>