محمد بن جعفر الصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد بن جعفر الصادق (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۱۹

۲۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۶

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Kmhoseini

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[دی]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۳۹۴]] }}
+'''محمد بن جعفر'''، از فرزندان [[امام صادق]](ع). معروف به '''محمد دیباج'''.
-'''محمد بن جعفر'''، از فرزندان [[امام صادق]] (ع). معروف به '''محمد دیباج'''.
 وی در سال ۱۹۹ در [[مکه]] و در زمان [[مأمون]]، علیه [[عباسیان]] قیام کرد. اما خلیفه پس از دستگیری، محمد دیباج را نزد خود آورد و به وی احترام می‌گذاشت. محمد در [[خراسان]] درگذشت و [[مأمون]] در [[تشییع جنازه]] وی شرکت کرد و بر وی [[نماز میت|نماز]] گذارد.
 == معرفی ==
-محمد پسر امام [[جعفر صادق]] (ع) از علمای بزرگ زمان و راویان برجسته احادیث پدرش بود.<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص 217</ref> همسر وی [[خدیجه دختر عبدالله بن حسین]] بود. او را به دلیل زیباییش دیباج لقب داده بودند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج3، ص 439</ref>
+محمد پسر امام [[جعفر صادق]](ع) از علمای بزرگ زمان و راویان برجسته احادیث پدرش بود.<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص ۲۱۷</ref> همسر وی [[خدیجه دختر عبدالله بن حسین]] بود. او را به دلیل زیباییش دیباج لقب داده بودند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص ۴۳۹</ref>
-برخی نویسندگان شیعی او فردی شجاع و کریم و با تقوا معرفی کرده اند اما در حدیث او را ضعیف و غیر قابل اعتماد به شمار آورده و او را در مورد قیام مسلحانه با [[زیدیه]] هم عقیده دانسته اند.<ref>شبستری، الفائق في رواة و أصحاب الإمام الصادق ، ج3، ص 44</ref>
+برخی نویسندگان شیعی او فردی شجاع و کریم و با تقوا معرفی کرده‌اند اما در حدیث او را ضعیف و غیر قابل اعتماد به شمار آورده و او را در مورد قیام مسلحانه با [[زیدیه]] هم عقیده دانسته‌اند.<ref>شبستری، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق، ج۳، ص ۴۴</ref>
 == قیام علیه عباسیان ==
-وی در سال ۱۹۹ و بنا بر روایات در سال 200 در [[مکه]] علیه [[مأمون]] قیام کرد.  بنابر برخی گزارش ها او از ابتدا با خروج بر مامون، موافق نبود اما گروهی از یاران و خانواده اش وی را به این کار تشویق کردند<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص 217</ref> دوران قیام او همزمان است با آشوبی که در آغاز خلافت مامون روی داد و همزمان قیام های متعددی از سوی علویان و دیگر مخالفان حکومت عباسی در سرزمین های اسلامی اتفاق افتاد. از جمله قیام ابن طباطبا که موفقیت زیادی در عراق دست آورد در همین دوران بود.
+وی در سال ۱۹۹ و بنا بر روایات در سال ۲۰۰ در [[مکه]] علیه [[مأمون]] قیام کرد. بنابر برخی گزارش‌ها او از ابتدا با خروج بر مامون، موافق نبود اما گروهی از یاران و خانواده‌اش وی را به این کار تشویق کردند<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص ۲۱۷</ref> دوران قیام او همزمان است با آشوبی که در آغاز خلافت مامون روی داد و همزمان قیام‌های متعددی از سوی علویان و دیگر مخالفان حکومت عباسی در سرزمین‌های اسلامی اتفاق افتاد. از جمله قیام ابن طباطبا که موفقیت زیادی در عراق دست آورد در همین دوران بود.
-یک علوی دیگر به نام [[حسین بن حسن افطس]]  در مکه قدرت را به دست گرفت. بنابر برخی گزارش ها حسین بن افطس که با نارضایتی مردم مواجه شده بود و از سویی شکست قیام های دیگر را می دید، نزد محمد دیباج آمد و به او پیشنهاد خلافت کرد تا از محبوبیت او استفاده کند. محمد در آغاز نپذیرفت تااینکه به اصرار فرزندش و حسین افطس به این کار راضی شد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج8، ص 537-539؛ ابن خلدون، تاریخ، ج 3، ص 306</ref> به گفته مسعودی محمد دیباج در ابتدا پیرو ابن طباطبا بود و برای او دعوت می کرد و پس از مرگ ابن طبا طبا ادعای خلافت کرد و امیرالمومنین خوانده شد.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج3، ص 439</ref>
+یک علوی دیگر به نام [[حسین بن حسن افطس]] در مکه قدرت را به دست گرفت. بنابر برخی گزارش‌ها حسین بن افطس که با نارضایتی مردم مواجه شده بود و از سویی شکست قیام‌های دیگر را می‌دید، نزد محمد دیباج آمد و به او پیشنهاد خلافت کرد تا از محبوبیت او استفاده کند. محمد در آغاز نپذیرفت تااینکه به اصرار فرزندش و حسین افطس به این کار راضی شد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۸، ص ۵۳۷-۵۳۹؛ ابن خلدون، تاریخ، ج ۳، ص ۳۰۶</ref> به گفته مسعودی محمد دیباج در ابتدا پیرو ابن طباطبا بود و برای او دعوت می‌کرد و پس از مرگ ابن طبا طبا ادعای خلافت کرد و امیرالمومنین خوانده شد.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص ۴۳۹</ref>
 ==حضور محمد نزد مامون==
-[[عیسی جلودی]] فرمانده سپاهیانی که از سوی مامون مامور جنگ با دیباج شده بودند, پس از چند درگیری در حجاز و نواحی شهر مکه، یاران محمد را شکست داده و او را  اسیر کرد. او بعد از دستگیری در مکه در میان مردم سخن گفت و  اظهار پشیمانی کرد و گفت به من خبر دادند که مامون مرده و من به این دلیل خلافت را پذیرفتم.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج 8، ص 540؛ ابن خلدون، ج3،  ص306</ref>
+[[عیسی جلودی]] فرمانده سپاهیانی که از سوی مامون مامور جنگ با دیباج شده بودند, پس از چند درگیری در حجاز و نواحی شهر مکه، یاران محمد را شکست داده و او را اسیر کرد. او بعد از دستگیری در مکه در میان مردم سخن گفت و اظهار پشیمانی کرد و گفت به من خبر دادند که مامون مرده و من به این دلیل خلافت را پذیرفتم.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج ۸، ص ۵۴۰؛ ابن خلدون، ج۳، ص۳۰۶</ref>
-عیسی جلودی، محمد را به خراسان فرستاد. با رسیدن به خراسان، مأمون او را گرامی داشت و نزدیک خود نشانید و وی را صله داد و او نزد مأمون در [[خراسان]] ماند. بر اساس برخی گزارش ها هنگامی که [[امام رضا]](ع) به شهادت رسید، محمد بن جعفر در [[خراسان]] بود و مامون یک روز پس از شهادت آن حضرت محمد بن جعفر و دیگر سادات را فراخواند و از این واقعه باخبر کرد.<ref>مفید، الارشاد، ج2، ص 271</ref>
+عیسی جلودی، محمد را به خراسان فرستاد. با رسیدن به خراسان، مأمون او را گرامی داشت و نزدیک خود نشانید و وی را صله داد و او نزد مأمون در [[خراسان]] ماند. بر اساس برخی گزارش‌ها هنگامی که [[امام رضا]](ع) به شهادت رسید، محمد بن جعفر در [[خراسان]] بود و مامون یک روز پس از شهادت آن حضرت محمد بن جعفر و دیگر سادات را فراخواند و از این واقعه باخبر کرد.<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص ۲۷۱</ref>
 [[پرونده:امامزاده دیباج در دامغان.jpg|thumb|مقبره منسوب به محمد دیباج در شهر دیباج دامغان]]
 == درگذشت ==
-محمد در  سال 203 در [[خراسان]] و در شهر [[گرگان]] درگذشت<ref>ابن الاثیر، الکامل فی التاریخ، ج6، ص 356</ref> و [[مأمون]] در [[تشییع جنازه]] وی شرکت کرد و بر وی [[نماز میت|نماز]] گذارد.<ref>المفید، ۱۳۸۰ه.ش. صص ۵۵۵-۵۵۶.</ref>
+محمد در سال ۲۰۳ در [[خراسان]] و در شهر [[گرگان]] درگذشت<ref>ابن الاثیر، الکامل فی التاریخ، ج۶، ص ۳۵۶</ref> و [[مأمون]] در [[تشییع جنازه]] وی شرکت کرد و بر وی [[نماز میت|نماز]] گذارد.<ref>المفید، ۱۳۸۰ه‍.ش. صص ۵۵۵-۵۵۶.</ref>
-==مقبره های منسوب به او==
+==مقبره‌های منسوب به او==
 در [[ایران]] چند مقبره به محمد دیباج منسوب و به نام او شناخته شده است. از جمله مقبره منسوب به محمد دیباج در [[دامغان]] در شهر دیباج<ref>نک: [[http://shrines.blog.ir/post/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AF%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D8%AC-%D8%AF%D8%A7%D9%85%D8%BA%D8%A7%D9%86|سایت مزارات ایران و جهان اسلام]]</ref>، دیگری در روستای شلیگان درگز<ref>نک: [[https://shrines.blog.ir/post/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AF%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D8%AC-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B2| مزارات ایران و جهان اسلام]]</ref> و امامزاده آق امام در آزادشهر<ref>نک: [[https://shrines.blog.ir/post/%D9%85%D8%AA%D9%86-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D8%AC%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%AD%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AF%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D8%AC-%D9%81%D8%B1%D8%B2%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D8%B9| مزارات ایران و جهان اسلام]]</ref>. مقبره دیگری نیز منسوب به محمد دیباج در [[قزوین]] قرار دارد.
 == پانویس ==
-{{پانویس2}}
+{{پانویس۲}}
 == منابع ==
+* ابن الاثیر، عزالدین (م۶۳۰)، الکامل فی التاریخ، بیروت،‌دار صادر -‌دار بیروت، ۱۳۸۵/۱۹۶۵.
+* الطبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابو الفضل ابراهیم، بیروت،‌دار التراث، ۱۹۶۷
+* شبستری، عبدالحسین، الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق علیه‌السلام، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۱۸
+* محمد بن علی بن طباطبا، ابن الطقطقی، الفخری فی آداب السلطانیه، تحقیق عبد القادر محمد مایو، بیروت،‌دار القلم العربی، ۱۴۱۸/۱۹۹۷
+* مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق اسعد داغر، قم،‌دار الهجره، ۱۴۰۹
 *المفید، الارشاد، ترجمه و شرح فارسی: محمدباقر ساعدی، تصحیح: محمدباقر بهبودی، بی‌جا، انتشارات اسلامیه، ۱۳۸۰ش.
-* محمد بن علی بن طباطبا، ابن الطقطقی، الفخری فی آداب السلطانیه، تحقيق عبد القادر محمد مايو، بيروت، دار القلم العربى، 1418/1997
-* ابن الاثیر، عزالدین (م630)، الکامل فی التاریخ،  بيروت، دار صادر - دار بيروت، 1385/1965.
-* الطبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد ابو الفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، 1967
-* مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق اسعد داغر، قم، دار الهجره، 1409
-* شبستری، عبدالحسین،  الفائق في رواة و أصحاب الإمام الصادق عليه السلام‏، قم، جامعه مدرسین، 1418
 [[en:Muhammad b. Ja'far al-Sadiq]]
 [[رده:فرزندان امام صادق]]