سوره انشقاق: تفاوت میان نسخه‌ها

در تفسیر [[البرهان فی تفسیر القرآن|برهان]] برای قرائت این سوره خواصی چون آسان شدن زایمان ذکر شده است.<ref>بحرانی،البرهان، ج۵، ص۶۱۵</ref> قرائت این سوره در عمل [[ام داود]] در روز سوم [[اعتکاف]] توصیه شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه،ج۶، ص۱۴۱</ref>

{{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره الرحمن|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ ﴿١﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾ وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾ يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿٦﴾ فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿٧﴾ فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿٨﴾ وَيَنقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿٩﴾ وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾ فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﴿١٢﴾ إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾ إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿١٤﴾ بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿١٥﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾ لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿١٩﴾ فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾ وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ ﴿٢١﴾ بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿٢٣﴾ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٤﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿٢٥﴾| به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}آنگاه که آسمان ز هم بشکافد، (۱) و پروردگارش را فرمان برد و [چنین‌] سزد. (۲) و آنگاه که زمین کشیده شود، (۳) و آنچه را که در آن است بیرون افکند و تهی شود، (۴) و پروردگارش را فرمان برد و [چنین‌] سزد. (۵)‌ای انسان، حقاً که تو به سوی پروردگار خود بسختی در تلاشی، و او را ملاقات خواهی کرد. (۶) اما کسی که کارنامه‌اش به دست راستش داده شود، (۷) بزودی‌اش حسابی بس آسان کنند، (۸) و شادمان به سوی کسانش باز گردد. (۹) و اما کسی که کارنامه‌اش از پشت سرش به او داده شود، (۱۰) زودا که هلاک [خویش‌] خواهد، (۱۱) و در آتش افروخته درآید. (۱۲) او در [میان‌] خانواده خود شادمان بود. (۱۳) او می‌پنداشت که هرگز برنخواهد گشت. (۱۴) آری، در حقیقت، پروردگارش به او بینا بود. (۱۵) نه، نه، سوگند به شفق، (۱۶) سوگند به شب و آنچه [شب‌] فروپوشاند، (۱۷) سوگند به ماه چون [بَدر] تمام شود، (۱۸) که قطعاً از حالی به حالی برخواهید نشست. (۱۹) پس چرا آنان باور نمی‌دارند؟ (۲۰) و چون بر آنان قرآن تلاوت می‌شود چهره بر خاک نمی‌سایند؟ (۲۱) [نه!] بلکه آنان که کفر ورزیده‌اند، تکذیب می‌کنند. (۲۲) و خدا به آنچه در سینه دارند داناتر است. (۲۳) پس آنان را از عذابی دردناک خبر ده، (۲۴) مگر کسانی که گرویده و کارهای شایسته کرده‌اند، که آنان را پاداشی بی‌منّت خواهد بود. (۲۵)}}