پرش به محتوا

سوره انشقاق: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۷۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۶
جز
رده، شناسه، منابع، متن قرآن
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahdiemadi
جز (رده، شناسه، منابع، متن قرآن)
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام =  انشقاق|کتابت = ۸۴|جزء = ۳۰|آیه = ۲۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۸۳|بعدی =  [[سوره بروج|بروج]] |قبلی =  [[سوره مطففین|مطففین]] |کلمه = ۱۰۸|حرف = ۴۴۴}}
{{سوره||نام =  انشقاق|کتابت = ۸۴|جزء = ۳۰|آیه = ۲۵|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۸۳|بعدی =  [[سوره بروج|بروج]] |قبلی =  [[سوره مطففین|مطففین]] |کلمه = ۱۰۸|حرف = ۴۴۴}}
'''سوره انشقاق''' را به این دلیل «انشقاق» می‌نامند چون در آغاز این سوره به شکافتن آسمان به هنگام آغاز [[قیامت]] اشاره شده است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] است و از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «إذا» آغاز می‌گردد.
'''سوره انشقاق''' را به این دلیل «انشقاق» می‌نامند چون در آغاز این سوره به شکافتن آسمان به هنگام آغاز [[قیامت]] اشاره شده است. از نظر حجم از [[مفصلات|سوره‌های مفصلات]] است و از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «إذا» آغاز می‌گردد.
==سوره انشقاق==
==سوره انشقاق==
این سوره را به این دلیل «انشقاق» می‌نامند که در آغاز آن به برشکافتن آسمان به هنگام آغاز [[قیامت]] اشاره شده است؛ (إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ: آنگاه که آسمان بشکافد). به همین جهت نام دیگرش «إنشَقَّت» است. دارای ۲۵ آیه است و به نظر بعضی از قاریان ۲۳ و یا ۲۴ آیه دارد که عدد اول مشهور است و ۱۰۸ کلمه و ۴۴۴ حرف دارد. به ترتیب مصحف هشتاد و چهارمین و به ترتیب نزول هشتاد و سومین سوره [[قرآن]] و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] است. از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «إذا» آغاز می‌گردد. آیه ۲۱ آن [[سجده مستحب]] دارد. همچنین سه آیه سوگند دار (آیات ۱۶ تا ۱۸؛ سوگند به شفق، شب، ماه) دارد.
این سوره را به این دلیل «انشقاق» می‌نامند که در آغاز آن به برشکافتن آسمان به هنگام آغاز [[قیامت]] اشاره شده است؛ (إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ: آنگاه که آسمان بشکافد). به همین جهت نام دیگرش «إنشَقَّت» است. دارای ۲۵ آیه است و به نظر بعضی از قاریان ۲۳ و یا ۲۴ آیه دارد که عدد اول مشهور است و ۱۰۸ کلمه و ۴۴۴ حرف دارد. به ترتیب مصحف هشتاد و چهارمین و به ترتیب نزول هشتاد و سومین سوره [[قرآن]] و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[مفصلات|سوره‌های مفصلات]] است. از [[سوره‌های زمانیه]] است که با کلمه «إذا» آغاز می‌گردد. آیه ۲۱ آن [[سجده مستحب]] دارد. همچنین سه آیه سوگند دار (آیات ۱۶ تا ۱۸؛ سوگند به شفق، شب، ماه) دارد.


==محتوا==
==محتوا==
مضمون اصلی این سوره، همانند دو سوره پیششین‌اش ([[سوره تکویر|تکویر]] و [[سوره انفطار|انفطار]]) و به طور کلی، [[مکی و مدنی|سوره‌های مکی]] که [[معاد|معاداندیشی‌ها]] و تصویرهای موثری از آخرت و قیامت دارد، بارها به دیگرگون شدن نظم کیهانی که پیش‌درآمد [[قیامت]] است و از آن میان به شکافتن یا شکافته شدن آسمان اشاره دارد. این سوره آنگاه به شرح حال دو گروه اشاره دارد: گروه نخست [[اصحاب یمین‌|اصحاب یمین‌اند]] که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند، دیگر، [[اصحاب شمال‌|اصحاب شمال‌اند]] که نامه اعمالشان را به پشت سرشان پرتاب می‌کنند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج ۲، ص ۱۲۶۲</ref>
مضمون اصلی این سوره، همانند دو سوره پیششین‌اش ([[سوره تکویر|تکویر]] و [[سوره انفطار|انفطار]]) و به طور کلی، [[مکی و مدنی|سوره‌های مکی]] که [[معاد|معاداندیشی‌ها]] و تصویرهای موثری از آخرت و قیامت دارد، بارها به دیگرگون شدن نظم کیهانی که پیش‌درآمد [[قیامت]] است و از آن میان به شکافتن یا شکافته شدن آسمان اشاره دارد. این سوره آنگاه به شرح حال دو گروه اشاره دارد: گروه نخست [[اصحاب یمین‌|اصحاب یمین‌اند]] که نامه اعمالشان را به دست راستشان می‌دهند، دیگر، [[اصحاب شمال‌|اصحاب شمال‌اند]] که نامه اعمالشان را به پشت سرشان پرتاب می‌کنند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج ۲، ص ۱۲۶۲</ref>
{{سوره انشقاق}}
{{سوره انشقاق}}
==متن سوره==
{{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره الرحمن|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ ﴿١﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾ وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾ يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿٦﴾ فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿٧﴾ فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿٨﴾ وَيَنقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿٩﴾ وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾ فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﴿١٢﴾ إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾ إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿١٤﴾ بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿١٥﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾ لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿١٩﴾ فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾ وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ ﴿٢١﴾ بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿٢٣﴾ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٤﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿٢٥﴾| به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}آنگاه كه آسمان زهم بشكافد، (۱) و پروردگارش را فرمان برد و [چنين‌] سزد. (۲) و آنگاه كه زمين كشيده شود، (۳) و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود، (۴) و پروردگارش را فرمان برد و [چنين‌] سزد. (۵) اى انسان، حقاً كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى، و او را ملاقات خواهى كرد. (۶) اما كسى كه كارنامه‌اش به دست راستش داده شود، (۷) بزودى‌اش حسابى بس آسان كنند، (۸) و شادمان به سوى كسانش باز گردد. (۹) و اما كسى كه كارنامه‌اش از پشت سرش به او داده شود، (۱۰) زودا كه هلاك [خويش‌] خواهد، (۱۱) و در آتش افروخته درآيد. (۱۲) او در [ميان‌] خانواده خود شادمان بود. (۱۳) او مى‌پنداشت كه هرگز برنخواهد گشت. (۱۴) آرى، در حقيقت، پروردگارش به او بينا بود. (۱۵) نه، نه، سوگند به شفق، (۱۶) سوگند به شب و آنچه [شب‌] فروپوشاند، (۱۷) سوگند به ماه چون [بَدر] تمام شود، (۱۸) كه قطعاً از حالى به حالى برخواهيد نشست. (۱۹) پس چرا آنان باور نمى‌دارند؟ (۲۰) و چون بر آنان قرآن تلاوت مى‌شود چهره بر خاك نمى‌سايند؟ (۲۱) [نه!] بلكه آنان كه كفر ورزيده‌اند، تكذيب مى‌كنند. (۲۲) و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است. (۲۳) پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده، (۲۴) مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‌اند، كه آنان را پاداشى بى‌منّت خواهد بود. (۲۵)}}


== متن سوره ==
{{جعبه نقل قول | عنوان = سوره انشقاق| نقل‌قول = :{{سخ}}{{حدیث|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ ﴿١﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾ وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾ يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿٦﴾ فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿٧﴾ فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿٨﴾ وَيَنقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿٩﴾ وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾ فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﴿١٢﴾ إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾ إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿١٤﴾ بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿١٥﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾ لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿١٩﴾ فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾ وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ ﴿٢١﴾ بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿٢٣﴾ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٤﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿٢٥﴾}}|تاریخ بایگانی ||رنگ پس‌زمینه= #ecfcf4|پس‌زمینه عنوان = خاکستری| منبع = <small></small> | تراز = راست| عرض = 46%| اندازه خط = 12px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول | عنوان = ترجمه| نقل‌قول = :{{سخ}}به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}آنگاه كه آسمان زهم بشكافد، (۱) و پروردگارش را فرمان برد و [چنين‌] سزد. (۲) و آنگاه كه زمين كشيده شود، (۳) و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود، (۴) و پروردگارش را فرمان برد و [چنين‌] سزد. (۵) اى انسان، حقاً كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى، و او را ملاقات خواهى كرد. (۶) اما كسى كه كارنامه‌اش به دست راستش داده شود، (۷) بزودى‌اش حسابى بس آسان كنند، (۸) و شادمان به سوى كسانش باز گردد. (۹) و اما كسى كه كارنامه‌اش از پشت سرش به او داده شود، (۱۰) زودا كه هلاك [خويش‌] خواهد، (۱۱) و در آتش افروخته درآيد. (۱۲) او در [ميان‌] خانواده خود شادمان بود. (۱۳) او مى‌پنداشت كه هرگز برنخواهد گشت. (۱۴) آرى، در حقيقت، پروردگارش به او بينا بود. (۱۵) نه، نه، سوگند به شفق، (۱۶) سوگند به شب و آنچه [شب‌] فروپوشاند، (۱۷) سوگند به ماه چون [بَدر] تمام شود، (۱۸) كه قطعاً از حالى به حالى برخواهيد نشست. (۱۹) پس چرا آنان باور نمى‌دارند؟ (۲۰) و چون بر آنان قرآن تلاوت مى‌شود چهره بر خاك نمى‌سايند؟ (۲۱) [نه!] بلكه آنان كه كفر ورزيده‌اند، تكذيب مى‌كنند. (۲۲) و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است. (۲۳) پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده، (۲۴) مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‌اند، كه آنان را پاداشى بى‌منّت خواهد بود. (۲۵)|تاریخ بایگانی ||رنگ پس‌زمینه= #ecfcf4|پس‌زمینه عنوان = خاکستری| منبع = <small></small> | تراز = چپ| عرض = 46%| اندازه خط = 15px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}


{{سوره‌های قرآن|84|[[سوره مطففین]]|[[سوره بروج]]}}
{{سوره‌های قرآن|84|[[سوره مطففین]]|[[سوره بروج]]}}
خط ۱۹: خط ۱۷:
*[[سوره]]
*[[سوره]]
*[[آیه]]
*[[آیه]]
== پانویس ==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== منابع ==
==منابع==
*[[قرآن کریم]]، ترجمه [[محمدمهدی فولادوند]]، [[تهران]]: [[دارالقرآن الکریم]]، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
*[[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]]، ج۲، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، ۱۳۷۷.
* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش.
 


{{قرآن کریم}}
{{قرآن کریم}}
خط ۳۴: خط ۳۳:


[[رده:سوره‌های مکی]]
[[رده:سوره‌های مکی]]
[[رده:سوره‌های مفصلات]]
کاربر ناشناس