پرش به محتوا

سوره لیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۲۲۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۲
جز
←‏شأن نزول: افزایش/تکمیل، اصلاح فاصلهٔ مجازی
جز (←‏فضیلت و خواص: افزایش/اصلاح/تکمیل)
جز (←‏شأن نزول: افزایش/تکمیل، اصلاح فاصلهٔ مجازی)
خط ۲۲: خط ۲۲:


==شأن نزول==
==شأن نزول==
درباره [[شأن نزول]] سوره لیل در [[تفسیر نمونه]] آمده است: مردى شاخه‌ی يكى از درختان خرمایش بالاى خانه فرد فقيرى قرار گرفته بود. صاحب نخل هرگاه برای چیدن خرما بالا می‌رفت، گاه چند دانه از آنها در خانه همسایه فقير مى‌افتاد و كودكانش آنها را برمى‌داشتند. آن مرد از نخل پایین می‌آمد و خرما را از دست کودکان مى‌گرفت و اگر خرما را در دهان يكى از آنها مى‌ديد انگشتش را در داخل دهان او مى كرد تا خرما را بيرون آورد.
درباره [[شأن نزول]] سوره لیل در [[تفسیر نمونه]] آمده‌است: مردى شاخه‌ی يكى از درختان خرمایش بالاى خانه فرد فقيرى قرار گرفته بود. صاحب نخل هرگاه برای چیدن خرما بالا می‌رفت، گاه چند دانه از آنها در خانه همسایه فقير مى‌افتاد و كودكانش آنها را برمى‌داشتند. آن مرد از نخل پایین می‌آمد و خرما را از دست کودکان مى‌گرفت و اگر خرما را در دهان يكى از آنها مى‌ديد انگشتش را در داخل دهان او مى كرد تا خرما را بيرون آورد.


مرد فقير نزد [[پيامبر صلی اللّه‌عليه‌وآله‌وسلم|پيامبر(ص)]] شكايت کرد و پیامبر(ص) با صاحب نخل دیدار كرد و به او پیشنهاد داد در ازای مالکیت این نخل، نخلى در [[بهشت]] برای او تضمین می‌کند؛ اما آن شخص نپذیرفت. یکی از [[صحابه|اصحاب پيامبر(ص)]] به نام «ابوالدّحداح»، آن نخل را به چهل نخل از مالک آن خرید و در اختیار پیامبر گذاشت تا رسول خدا(ص) آن را به آن خانواده فقیر ببخشد. در اينجا سوره والليل نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۸۰ش، ج‌۲۷، ص۷۰.</ref>
مرد فقير نزد [[پيامبر صلی اللّه‌عليه‌وآله‌وسلم|پيامبر(ص)]] شكايت کرد و پیامبر(ص) با صاحب نخل دیدار كرد و به او پیشنهاد داد در ازای مالکیت این نخل، نخلى در [[بهشت]] برای او تضمین می‌کند؛ اما آن شخص نپذیرفت. یکی از [[صحابه|اصحاب پيامبر(ص)]] به نام «ابوالدّحداح»، آن نخل را به چهل نخل از مالک آن خرید و در اختیار پیامبر گذاشت تا رسول خدا(ص) آن را به آن خانواده فقیر ببخشد. در اينجا سوره والليل نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲۷، ص۷۰.</ref>
 
==دو گونه هدایت الهی==
 
هدایت گاهی به معنای نشان  دادن راه است(ارائه طریق) و گاه به معنای رساندن جویای هدایت به مقصد و هدف است( ایصال الی المطلوب) و بر اساس آیه ۱۲ (إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ ترجمه:همانا هدايت بر ماست.) هدایت در باره خداوند متعال هم می‌تواند به معنای نخست باشد زیرا خداوند مردمان را آفریده تا بندگی اش کنند و حکمتش اقتضاء می‌کند که آنان را به سوی عبادت که هدف خلقتشان است هدایت کند و به این در آیات فراوانی از قرآن اشاره و تصریح شده‌است. هدایت به معنای دوم (ایصال الی المطلوب)نیز درباره خداوند صادق است زیرا مطلوب، همان بهره مندی بندگان از حیات طیبه و سعادت ابدی و استقرار در بهشت در آخرت در پرتو بندگی و عبودیت و اعمال صالح است. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۰۴.
</ref>


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
۱۷٬۴۴۳

ویرایش