سوره بلد: تفاوت میان نسخه‌ها

این سوره با [[قسم|سوگند]] به «بَلَد» آغاز می‎شود و به همین سبب بلد نامگذاری شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۴.</ref> بلد به معنای سرزمین است<ref>قرشی بنابی، قاموس قرآن، ذیل واژه «بلد».</ref> و در اینجا اشاره به سرزمین [[مکه]] دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۴۸۴.</ref>

سوره بلد ۲۰ [[آیه]]، ۸۲ کلمه و ۳۴۳ حرف دارد. این سوره جزو [[مفصلات|سوره‌های مفصلات]] و از سوره‌هایی است که با [[قسم|سوگند]] آغاز می‌شوند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۴.</ref>

سوگند به شهر [[مکه]] برای بیان عظمت و قداست آن، آغازگر این سوره است. سپس به آفرینش انسان و اینکه زندگی او همراه با رنج و محنت است اشاره شده است. سخت‌ترین اما باارزش‌ترین اعمال انسان،  آزادسازی برده‌ها، غذادادن و کمک به بینوایان معرفی شده و خداوند نیکوکاران را «اصحاب میمنه» ([[اصحاب یمین]]، [[بهشت|بهشتیان]]) و بدکاران را «اصحاب مشئمه» ([[اصحاب شمال]]، [[دوزخ|دوزخیان]]) خوانده است. <ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۴.</ref>

در [[تفسیر مقاتل بن سلیمان|تفسیر مُقاتل بن سلیمان]] آمده است آیه  چهارم سوره بلد، «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ»، در مورد حارث بن عمرو بن نوفل بن عبدمناف قرشی نازل شد. وی هنگامی که در [[مدینه]] بود، مرتکب [[گناه|گناهی]] شد؛ پس نزد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] آمد و پرسید [[کفاره]] آن چیست. پیامبر(ص) گفت برو و بنده‌ای آزاد کن یا شصت مسکین را غذا بده. حارث پرسید غیر از این نیست؟ پیامبر(ص) گفت همان بود که گفتم. حارث غم‌زده راه افتاد تا اینکه به یاران خود رسید و گفت: به خدا نمی‌دانستم وارد دین محمد شوم، مالم با کفارات و انفاق در راه خدا کم می‌شود. محمد گمان می‌کند ما این مال را در راه پیدا کرده‌ایم، بلکه من مال زیادی خرج کردم. پس آیه  «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي كَبَدٍ» نازل شد.<ref>مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل، ج۴، ص۷۰۱.</ref>

[[ابوبصیر (ابهام‌زدایی)|ابوبصير]] از [[امام صادق (ع)]] روايت کرده هر كس سوره بلد را در [[نماز]] واجبش بخواند در دنيا به صالح بودن معروف شود و در [[آخرت]] به اینكه نزد خداوند جایگاهی ویژه دارد شهرت یابد و از رفيقان پيامبران و [[شهید|شهيدان]] و صالحين خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال،۱۳۸۲ش، ص۱۲۳</ref>

[[ابی بن کعب]] از قول [[رسول خدا (ص)]] آورده هر كس سوره بلد را قرائت نماید خداوند او را از غضب خود در روز [[قیامت]] ایمن می دارد. و از گردنه های سخت سفر آخرت نجات می یابد.<ref>بحرانی،البرهان٬ ۱۳۸۸ش ،ج۵،ص۶۵۹</ref>

در [[تفسیر برهان]] برای قرائت این سوره خواصی چون ایمنی نوزاد (اگر این سوره در نوشته ای همراهش باشد)<ref>بحرانی،البرهان٬ ۱۳۸۸ش ،ج۵،ص۶۵۹</ref> و همچنین درمان بیماری های تنفسی اگر آب نوشته آن استنشاق شود ذکر شده است.<ref>بحرانی،البرهان٬ ۱۳۸۸ش ،ج۵،ص۶۵۹</ref>