کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←فرقه‌های کلامی شیعی
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
* '''امامیه''' | * '''امامیه''' | ||
[[امامیه]] یا شیعه اثناعشری در اصطلاح به کسانی گفته می‌شود که معتقدند [[امام علی(ع)]] جانشین بلافصل [[پیامبر(ص)]] است و پس از او دو فرزندش [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین]] و نُه نفر از نسل حسین(ع) امام‌اند.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۱۹۷و۱۹۸؛ برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۵و۶۶.</ref> گفته شده است اگرچه [[شیعه]] از همان زمانِ [[پیامبر(ص)]] وجود داشت، به‌سبب خفقانِ دوره [[بنی‌امیه]]، امامیه به‌عنوان گروهی منسجم با یک مدرسه کلامی خاص، پس از [[امام باقر(ع)]] و [[امام صادق(ع)]] ظهور یافت. این دو [[امامت|امام]] فرصت یافتند معارف شیعه ازجمله [[کلام امامیه]] را بنیان نهند. در این زمان (سده دوم هجری) متکلمان برجسته‌ای چون [[هشام بن حکم|هِشام بن حکم]]، [[هشام بن سالم جوالیقی|هِشام بن سالم]] و [[مؤمن الطاق|مؤمن طاق]] پرورش یافتند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۵و۶۶.</ref> | [[امامیه]] یا شیعه اثناعشری در اصطلاح به کسانی گفته می‌شود که معتقدند [[ امام علی علیه‌السلام |امام علی(ع)]] جانشین بلافصل [[پیامبر(ص)]] است و پس از او دو فرزندش [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین]] و نُه نفر از نسل حسین(ع) امام‌اند.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۱۹۷و۱۹۸؛ برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۵و۶۶.</ref> گفته شده است اگرچه [[شیعه]] از همان زمانِ [[پیامبر(ص)]] وجود داشت، به‌سبب خفقانِ دوره [[بنی‌امیه]]، امامیه به‌عنوان گروهی منسجم با یک مدرسه کلامی خاص، پس از [[امام باقر(ع)]] و [[امام صادق(ع)]] ظهور یافت. این دو [[امامت|امام]] فرصت یافتند معارف شیعه ازجمله [[کلام امامیه]] را بنیان نهند. در این زمان (سده دوم هجری) متکلمان برجسته‌ای چون [[هشام بن حکم|هِشام بن حکم]]، [[هشام بن سالم جوالیقی|هِشام بن سالم]] و [[مؤمن الطاق|مؤمن طاق]] پرورش یافتند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۵و۶۶.</ref> | ||
در توصیف [[کلام امامیه]] آمده است که کلام امامیه نه با عقل‌گریزیِ [[اصحاب حدیث]] و [[حنبلیان]] موافق بوده و نه با عقل‌گرایی افراطیِ [[معتزله|مُعتزله]] همراهی داشته است. همچنین با جمودگرایی [[اشاعره]] و نادیده‌گرفتن نقش عقل در کشف عقاید، سر آشتی نداشته است. منابع معارف امامیه [[قرآن]]، [[سنت]] پیامبر، و [[اهل بیت]] و عقل است. پنج اصل [[توحید]]، [[عدل الهی|عدل]]، [[نبوت]]، [[امامت]] و [[معاد]] به‌عنوان اصول عقاید امامیه معرفی شده‌اند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۸۱و۸۲.</ref> | در توصیف [[کلام امامیه]] آمده است که کلام امامیه نه با عقل‌گریزیِ [[اصحاب حدیث]] و [[حنبلیان]] موافق بوده و نه با عقل‌گرایی افراطیِ [[معتزله|مُعتزله]] همراهی داشته است. همچنین با جمودگرایی [[اشاعره]] و نادیده‌گرفتن نقش عقل در کشف عقاید، سر آشتی نداشته است. منابع معارف امامیه [[قرآن]]، [[سنت]] پیامبر، و [[اهل بیت]] و عقل است. پنج اصل [[توحید]]، [[عدل الهی|عدل]]، [[نبوت]]، [[امامت]] و [[معاد]] به‌عنوان اصول عقاید امامیه معرفی شده‌اند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۸۱و۸۲.</ref> | ||